- ქარად ყოფნას ვინატრებდი ოტია... - ქარად? - ხო, ქარად... - რატომ კაცო? - იმიტომ, რომ ადამიანები იმას, რაც ყველაზე ძვირფასი გააჩნიათ მას ატანენ... და მე, შევიფარებდი სიყვარულს, ერთგულებას, დროს, იმედსა და ბედნიერებას. ყველაფერს, რასაც უმოწყალოდ ანიავებენ..."
Нет комментариев