"Отажон,мен бир гузал кизни учратдим. Унга уйланишни истайман.
У шу кадар дилбарки,кузларига махлиё булиб туймайди киши."
-Бу жуда яхши холку, углим. Аввал унинг кулини сураб курамиз. Кизга маъкул келсанг,унга уйланасан,
-дебди отаси кувониб. Эртаси куни ота- бола кизникига совчиликка боришибди.
Угли таъриф этган гузални кургач,ота айниб колибди. Углига бу кизга у номуносиблигини,бу дилбарга узи уйланишини айтибди.
"У мендек купни курган ва унинг кадрига ета оладиган инсонга муносиб",
-дебди ота.
Отасининг муносабатидан хайратга тушган угил падари билан талашиб кетибди. Нафс куйида телба булган жигарлар муаммога муроса излаб,козининг хузурига боришибди.
Уларнинг арз додини тинглаган кози дилбар тугрисидаги таърифлардан сунг бу жононни курмок истагида кизни махкамага чакиртирибди.
Махкамага ял-ял товланиб кириб келган кизни куриб,кози хам акл хушидан айрилибди ва ота билан угилга дагдага килиб,уларни махкамадан хайдаб юборибди.
-Бу гузал сенларга ухшаган ахмоклар учун яратилмаган. У мендек нуфузли одам учун Яратганнинг хадясидир,-дебди уларнинг ортидан. Козининг килигидан жахли чиккан ота-бола ечим излаб вазирнинг олдига боришибди.
Вазир уларни дардини тинглагач,кози билан кизни хам махкамага чакиртирибди ва унинг хам кизга ишки тушиб,худбин ошикларни покиза киз номига дог туширишда айблаб, жазога буюрибди.
-Бу ойчехрага факатгина вазир билан яшамок ярашади. Сен ялангоёкларга унга уйланишга йул булсин,
-дебди.
Аммо бу гап-сузлардан хабар топган шахзода вазирни хам кушиб,жазога тортибди.
-Бундай гузаллар факатгина шахзодаларга ярашгай,
-дея вазирни хам догда колдирибди шахзода.
Бу бахс-мунозарага гувох булганча,сукут саклаб турган гузал эса тусатдан ках-ках отиб кулиб юборибди.
-Кимга турмушга чикишни узим хал киламан,-дебди сунг айёрона куз сузиб.
-Майли,шундай кил,паричехра,-дейишибди телба ошиклар.
-Менинг шартим бор. Хозир мен югураман,агар ортимдан ким менга етиб олса,мен ушаникиман!-дебди киз.
Унинг ишкида кузи кур булган ошиклар дархол рози булишибди. Киз эса югуриб кетибди. Нафс ва худбинлик кули булган,бир-бирини босиб янчиб чопаётган ота-угил,кози,вазир ва шахзода куп утмай чукур бир урага тушиб кетишибди.
Шунда киз уранинг тепасига келибди ва уларга жилмайиб шундай дебди:
-Эх сиз гур инсонлар! Менинг кимлигимни сурамай ортимдан югурдингиз. Менинг исмим мол-дунё. Англадимки, менга эришиш учун хатто ота угилни, жигар жигарни улдиришга,одамлар бир-бирини йук килишга тайёр экан. Лекин охир-окибат уларнинг бу хохиш истаклари мана бу кабр. Мен эса яна одамларни синашда давом этавераман...
Киссадан хисса шуки,мол дунё вакти келса, кон-кориндошларни бир-биридан айиради.
Факат калбида эзгу хислатлар жо булган инсонларгина кадр-киммат,мехр-окибат каби бебахо кадриятларни уткинчи хою-хавасларга алмаштирмайди.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Нет комментариев