Տանս դուռը փակ չթողնեք, Վանքս առանց խաչ չթողնեք, Արտս առանց ցանքս չթողնեք, Թե մի պատառ հոգի ունեք, Երկնքի աչքը թաց չթողնեք, Լուսաբացս առանց Աստված ՉԹՈՂՆԵ'Ք։ Բելլա Բադալյան 30/04/2024
Անտունը ես էի, Իրենք լացեցին, Անքունը ես էի, Իրենք քնեցին։ Քարերը տարան, Որ տուն չունենամ, Ու արգելեցին ` Նեղացած մնամ։ Հոգումս փուշ կար, Իրենք գոռացին, Վերմակս թաց էր, Իրենք մրսեցին։ Գարունը անգամ, Եղավ դավաճան, Ձյուն բերեց երբ ես` Մրսել էի այդքան ։ Ու հարց է տանջում, Գիշերով էլի, Երբ ես մահանամ ` Ո՞վ ինձ կգրկի։ Ո՞վ կասի որ ես, Պետք եմ լինելու, Ու որ առանց ինձ` Կյանքն է ատելու ։ Անտունը ես էի, Իրենք լացեցին, Անքունը ես էի, Իրենք քնեցին։ Ana Maria
Հեռացան Տղերքը, կորան մշուշում։
Ետ գալու ճամփեն
Ոչ Ոք չի հիշում։
Հե՜տ եկեք,ինչպես որ անմահացաք։
Ինչպես գնացիք՝ չվարանելով,
Ինչպես ժպտացիք՝ մահին ընդառաջ,
Այդպես ժպիտով հետ եկեք, Տղե՛րք։
Տղե՛րք, վա՛յր իջեք, չկանք առանց Ձեզ։
Բարձր մի խոսեք, Գարունն է մեռել, Կարմիր են ծաղկել ձնծաղիկները, Մայրերը վշտի քողեր են հագել, Հողում պառկած են մեր հերոսները: Բարձր մի խոսեք, Մեր սիրտն է սառել, Ողբում են երկրիս բոլոր վանքերը, Քամին մի քաջի մարմին է գտել Եվ լուռ լիզում է նրա վերքերը: Բարձր մի խոսեք, Խավարն է գժվել, Դաշտերում ընկան նվիրյալները, Վագրի պես կռվող ահել ու ջահել՝ Հայրենի պատվի խաչակիրները: Բարձր մի խոսեք, Խորանն են պղծել, Արյուն են խմում բորենիները, Մեր փառքի վսեմ ոգին են գետնել, Եվ քրքջում են մարդակերերը: Բարձր մի խոսեք, Վառեք մոմերը, Լուռ տարեք դաժան հարվածը դավի, Թող հանգիստ գտնեն լույս-հոգիները Սուրբ տաճարներում մայր տիեզերքի: Արմեն Ստեփանյան