Предыдущая публикация
Ҳиммати зан ба гуфтаи як пирамард
Аз пирамард пурсиданд?
- Чаро занҳо ба осонӣ ва бидуни ангеза гиря мекунанд?
Пирамард андаке таваққуф карду гуфт:
- Ҳангоме, ки Худованд (ҷ.ҷ.) занро офарид, шонаҳои вайро неруманд ва мустаҳкам сохт, то битавонад ҳама ҷаҳонро ба дӯш бардорад, то сари ҳама ҷаҳон рӯи он шонаҳо ором гирад.
Оғӯшашро гаҳвора сохт, то ҷаҳон дар оғӯшаш бузург шавад. Ба вай сабри дарунӣ ва тани неруманд дод, то ҳангоми таваллуд кардан дардро таҳаммул кунад.
Ба вай умед дод, то ҳангоме, ки ҳама ноумед шуданд, ба роҳ идома диҳад.
Худо (ҷ.ҷ.) занро аз устухони синаи мард офарид, то сипаре ба дили мард шавад, ба вай отифа дод, то хонаводаашро нигаҳдорӣ кунад.
Ба вай сабри бузурге дод, то дар ҳар ҳангом аз фарзандонаш нигаҳдорӣ кунад, ҳатто агар худаш бемор буд ва саранҷоми Худо (ҷ.ҷ.) ба вай ашк барои резондан дод.
Ин ашкҳо аз вай аст ва моли худи ӯст ва ҳар ҷое, ки зарурат шуд, бе ихтиёр, бе ангеза, бе далел ва бе тавзеҳ аз он кор мегирад.
Ва барои мард дасте офарид, то он ашкро аз рухсори вай пок кунад.
Пирамард ба идомаи суханон гуфт:
- Бубин писарам! Зебоии зан дар тарзи ҷомапушии вай ё дар рангуборкунии нохунҳои вай, бо тарзи бастани муйҳои вай нест. Зебоии зан дар чашмҳои вай нуҳуфтааст, чун чашмҳои вай дарвозаи вурудӣ ба дили ӯст ва дили ӯ ҷоест, ки ишқаш дар ҳамон ҷо хона кардааст.
Мард мавҷуди дурбину оянданигар ва зан бошад, мавҷудест аниқу дурандеши ҷаҳон.
**** Занро нашиканед чун Худованд (ҷ.ҷ.) ҳар қатраи ашки ӯро хоҳад шуморид.
Шавҳари ҳақиқӣ онест, ки дар дили ҳамсар ба ҷойи дард муҳаббат ҷо мекунад, ба ҷойи шаппот шафқат ҷо мекунад, ба ҷойи ашки чашм, ишқи самимӣ мебахшад.
Қадру қимати зан дар Ислом; вақти таваллуд ба падараш дари ҷаннатро мекӯшояд, вақти издивоҷ нисфи имони шавҳарашро пурра мекунад ва вақти модар шуданаш, ҷаннат зери пояш мегардад.
Ҳазрати Муҳаммад (с.а.с.) фармудааст:
- Худованд баракати ризқи оиларо дар муҳаббати зану шавҳар пинҳон кардааст.
Следующая публикация
Нет комментариев