Պե՛տք չէ, սիրելի՜ս. Զո՜ւր ես երդվում: Առանց երդման էլ ես հավատում եմ, Որ հիմա օրըդ մի դար է տևում, Որ փուշ կարոտը քեզ ծվատում է, Որ գիշերն ի լույս չես քնում հաճախ, Որ իմ անունն ես կրկընում հաճախ, Որ աղջկական քո մաքուր բարձին Թեքված ես տեսնում մի ծերուկ արծիվ (Անգղ էլ լինեի՝ արծիվ է թվում), Որ քեզ աշխարհոէմ ոչի՜նչ չի թովում, Որ առանց սիրուս կյանքդ կորած է, Որ...gitem janas zur es krknum bayc gitem ev ayn inch du chgites arajin ser@ inchpes vor hac@ inch el vor anes misht kut e gnum
«Հանդիպեցինք մենք... Ճակատագի՞ր էր, աստծո կա՞մք, թե՞ չար բախտի քմահաճ խաղ... Միևնույն է, հանդիպեցի՜նք... Ես և Դու... Ես` ուրիշինը, դու` ուրիշի՜նը, Ուշացած հանդիպում, Տանջված հոգուս կրկնակի տանջա՜նք, Ցավոտ իմ սրտին` կրկնակի ցավ... Չգիտեմ օրհնե՞մ, թե՞ անիծեմ հանդիպումը այս, Ուշացա՜ծ հանդիպումը... իմ... ինչի՞ն էր պետք...»
Ես ատում եմ քո անունը, Ինչպես որ դու Քեզ փայփայած Իմ ձերքերն ես ատում գուցե: Ես ատում եմ քո անունը, Որ խրվել է իմ լեզվի մեջ Փշատենու փշի նման: Եվ դու ինչո՞ւ ինձ չես հարցնում, Թե քո անունն ինչ գույն ունի: Ես ատում եմ և այդ գույնը: ...Եթե աղջիկ ես ունենամ՝ Նա կկոչվի քո անունով: Ես ատում եմ քո անունը...
<XENT@>> Es nayum em im dzerqerin, aynpes nayum' vor ditox@ indz karox e xent hamarel, nayum-nayum shur u mur em talis aynpes' qarktik em karces xaxum aranc qari: u nranc het xosum em es(naev xosum) ev hamarya nuyn lrjutyamb, in4pes Hamlet arqayazn@'lerk gangi het... vorovhetev..ays dzerqer@, miayn sranq piti lok vkayen, te exel es du im kyanqum? unecel em erbeve qez? zgacel em qez hami pes? aprel em qez cavi nman? ays dzerqer@, miayn sranq sranq piti lok vkayen,, vorovhetev... Indz exac@ mtapatranq e lok tvum kardacac vep, urish meki patmac eraz.... ... U chnayem im dzerqerin? u chnayem ? aynpes aynqan, vor ditox@ indz karci <<XENT>> U TE KARCI KSXALVI???.....
Անկեղծ ասած՝ այս ամենից ես հոգնել եմ, Ես, սիրելի՛ս, որ քեզ սիրել եւ օգնել եմ. Ձեռք եմ պարզել, հույս եմ տվել, Վատըդ թողած՝ լավըդ թվել, Հավատացրել, հավատացել, Թե իմ առաջ դուռ ես բացել՝ Չտեսնըված, չեղած մի դուռ։ Սակայն ի՞նչ եմ ես ստացել Այդ ամենին ի տրիտուր։ Անկեղծ ասած՝ ոչինչ չկա, եւ ոչ էլ կար։ Անկեղծ ասած՝ դու բնավ էլ ա՛յն չես եղել, Ա՛յն չես եղել, ինչ որ ես եմ կարծել երկար։ Ո՞ւր ես, ասա՛, դու ինձ մղել։ Ճիշտ ճամփից ես միայն շեղել։ Սուտ խոստումով կապել ես ինձ, Մանկան նման խաբել ես ինձ, Ու չես տվել ոչի՜նչ, ոչի՜նչ։ Իսկ այն, ինչ որ ինձ ես տվել, Արժանի չէր ո՛չ քեզ, ո՛չ ինձ։ Անկեղծ ասած՝ քո տվածից ես հոգնել եմ։ Ինքդ գիտես՝ որքան ձգտել ու տքնել եմ, Որ դու... որ դու նման լինես իմ երազին։ Իսկ դու գ
Ես գիտեմ, որ դու հաճախ ես հիմա Մոտենում ձեր տան հայելուն շքեղ, Անծանոթ օտար մի կնոջ նման Դիտում ես երկար, զննում ինքըդ քեզ: Մազերդ ես շտկում, հանդուգըն մի փունջ Ձեռքով մղելով ականջիդ ետև, Մարմարե վիզըդ ափերով շփում ՈՒ ժպտում ես քեզ անփույթ ու թեթև: Հարդարում ես դու հագուստըդ այրող, Որ գրկում է քեզ սիրահարի պես: Նայում ես մերթ մեղմ, մերթ՝ հրավիրող, Մերթ՝ չարաճճի, մերթ՝ համեստ ու հեզ: Դառնում ես այս կողմ, դառնում ես այն կողմ, Կրնկիդ վրա պտույտ ես տալիս ՈՒ նորից ժպտում, ժպտում ինքնագոհ,- Ինքըդ չափազանց քեզ դուր ես գալիս: Ինքըդ քո աչքում ուրիշ ես դարձել, Այնպե՛ս չես քնում, վեր կենում, գնում... Ինչ-որ բան հանկարծ փոխվել է կարծես, Թե ի՞նչ է փոխվել, պարզ չես հասկանում: Թե ի՞նչ է փոխվել, ես գիտ