Այն հինգ մատներդ,Որ մի ժամանակ
Ձեռքս բռնելու Քաջություն ունեին,
Հիմա անզոր են,Մի տող հավաքել
Բարևի համար:Դժվար է, գիտեմ,
Ու չեմ էլ կարծում,Թե արժի այսքան
Կորցրածիս դիմացՄի չոր ու ցամաք
"Բարի լույս" մաղթես:
Ներիր ինձ...
Գիտե՞ս, քեզնից ես ներում չեմ ակնկալում,
Ես իմ ներումն եմ խնդրում աշխարհից, Որ ինչ-որ մի տեղ
ինչ-որ ժամանակ ,Քեզնով եմ փոխել նրան էլ գուցե...
Ամբողջ մի աշխարհի լոկ մեկի համար, Այո՛, քեզ համար...
Արևին էիր իմ.
Առանց արևի ես կարողացա շատ երկար ապրել ՝
Ես կարողացա առանց արևի, առանց աստղերի
Առանց մարդկության ու քամիների ,Լիարժեք ապրե՜լ...չէ որ դու կայիր...
Բայց քեզնից հետո, այդ բոլորի հետ,
Այդ բոլորի մեջ ես ինձ չգտա...
Ես կորցրեցի ինձ էլ, աշխարհն էլ...Ու քեզ էլ գուցե...
Ներիր ինձ ... Չէ՞ որ երկար եմ հետ գալուդ սպասել ՝
Ու չեմ հասկացել, որ էլ չես գալու:
Կներե՞ս դու ինձ,
Քեզ այդքան երկար գնահատելու,
Քեզ այդքա՜ն օրեր կանչելու համար...
Կներես, ների՜ր, մոռացիր դ