თუ ერთხელაც უსამართლოდ უარგყვეს,

უსამართლოდ მოგიხურეს დარაბა,
არაუშავს,თქვენ სიკეთით მოხატეთ-
ქვეყნის ყველა სიცივე და ქარაგმა.
თუ ერთხელაც იები ვერ მოგართვეს,
თუ სიყვარულს ვერ გიხსნიან გზადაგზა,
არაუშავს,თქვენ ღიმილი არიგეთ
და დუმილებს უპასუხეთ ხმამაღლა.
თუ ერთხელაც უმიზეზოდ ატირდით,
დაიღალეთ და არ იცით რაღა ჰქნათ,
მთაში წადით...ისეირნეთ წვიმაში
და დაბრუნდით უფრო,უფროოოო ლამაზად.
თუ ერთხელაც მარტო დარჩით თოვაში,
თუ არსაით წასასვლელი არა სჩანს,
ოცნებებში დაუძახეთ - მობრძანდიიით,
უმასპინძლეთ უსიტყვობას ყავასთან)
თუ ერთხელაც უმიზეზოდ გატკინეს,
თუ დარდები წამოგეტყოთ თვალთანაც,
თუ რაღაცა არასწორად გაგიგეს,
არ იდარდოთ,გზა იპოვნის სამართალს.
თუ ერთხელაც შემოდგომა დაგიდგათ,
თუ არავის ელოდებით ზამთარსაც-
თქვენ კედლებზე მზე აპრილად მოხატეთ,
გვირილები ჩამოჰკიდეთ ფარდაგად....
........მერე?
მერე ფართოდ გამოაღეთ ფანჯრები
და იმღერეთ ისე...ისეეეე ხმამაღლა,
რომ ეგონოთ თუნდაც ერთი შეშლილი,
თქვენ ხომ ქვეყნად აღარავის არ ჰგავხართ....