Добрага сонечнага дня, сябры! Мой сённяшні госць на казачнай канапе - новая кніжка казачных гісторый "Казка - у жыцці падказка" абаяльнай беларускай паэтэсы, пісьменніцы, члена Саюза пісьменнікаў Беларусі Лёлі Багдановіч! З Лёляй Уладзіміраўнай мы пазнаёміліся яшчэ у канцы 90-х на творчых сустрэчах, якія ладзіліся Барысаўскай раённай бібліятэкай для чытачоў і бібліятэкараў, сустракаліся на іншых літаратурных пляцоўках. Заўсёды ўсмешлівая, пазітыўная, яна заражае сваім аптымістычным позіракам на жыццё) Творчасць пісьменніцы - шматгранная, паэзія - лірычная і мілагучная. Радкі вершаў пранікаюць глыбока ў душу, завітайце на старонку Лёлі ў сетцы Аднакласнікі і вы самі зможаце ў гэтым перак
ПО КРАЮ... Как жаль, что время не остановить, Несётся семимильными шагами. Бесценная богатство - наша жизнь, Бушующая, будто бы цунами. Не обуздать его, не укротить - Такое чувство, что с цепи сорвалось. Как видно, воду в решете носить В конце концов болезное устало. За годом год отчаянно спешим, Карабкаемся в гору, спотыкаясь, Невероятно бешеный экстрим - Бежать на полной скорости по краю... 30.04 - 2024 г.
ПРИГРЕЗИЛСЯ СОН... Тревожная кнопка ещё не нажата, Ещё оторвёмся по полной, ребята. Всю ночь напролёт за мечтой в унисон. Под утро нежданно пригрезился сон. Роняя на травы горючие слёзы, Дремали на тучах холодные звёзды. И полон был тайн, волшебства и чудес, Шептавшийся с ветром задумчивый лес. Томясь на ветвях в ожиданьи рассвета, Слагал соловей свои песни про лето. А в радужной арке над сонной рекой Под парусом алым плыл принц молодой. Но кнопку нажал кто-то очень небрежно - И вмиг оборвался мой сон безмятежный. И звёзды проснулись со мной заодно. Луна исподлобья смотрела в окно.... 25.04 - 2024 г.
КРАСАВІЦКІ СТУПАР... Дождж і вецер - халадэча, Канца-краю не відаць. Дзень сядзеў бы каля печы. Што рабіць і што пачаць? Не вясна, а нейкі ступар. Як, скажыце, рады даць? Красавік у лета тупаў, Ды адумаўся, відаць. І сядзіць цяпер надзьмуты Каля коміна, як пан. У валёнкі апрануты, Шчэ й пад футраю жупан. Дык запросім госця ў хату, Пачастуем - не аб'есць. Потым выдадзім лапату, Абдымаць даволі печ. Агарод няхай капае - Трэба ж бульбу пасадзіць. Што, спужаўся? Уцякае. Адпускаем, так і быць! 23.04 - 2024 г.