სიკვდილის დროსაც ბაგე მხოლოდ შენს სახელს იტყვის,გინატრებ გულით, სიყვარულით ოცნებით, სიტყვით,თუკი არსებობს სულის ყოფნა სიკვდილის შემდეგ,ცივ სამარეშიც ცრემლიანი ვილცოებ შენზე...
შენი სახელი ერქვა ჩემს ფიქრებს… ჩემს ოცნებებს… იმედებს… ღიმილს… სიხარულს… ცრემლებს… სევდას… ეს ყველაფერი იყო და გაქრა… შთაინთქა… მოკვდა… და დამრჩა მხოლოდ სევდა…