Предыдущая публикация
Воспоминание о событии 5 лет назад
VATAN– ona me’rosdir, ota me’rosdir,
Uni jonday asramoq mardlarga xosdir.
Manguberdiman, mangu aytmogim – rostdir,
Ulugvor niyatlarga kor qilmas ajal.
Kim yurtidan yovni quvsa, mendirman osha!
Vatan uchun koksim tog, qalqondir sha’nim,
Uni desa shamolday uchqur samanim.
Bor bolsam chamanimdir, olsam kafanim,
Manguberdilik menga taqdiri azal.
Kim yurtidan yovni quvsa mendirman osha,
Kim yurtiga sodiq tursa
Mendirman osha…
Yurtim har qarich yeri orimdan ulug,
Suygan farzandlarimdan, yorimdan ulug.
Nada or, nada yor, borimdan ulug,
Ming jondan bu tuproqning har gardi afzal.
Yovning xushboy guli ham alafdir menga,
Yurtim ham goyo Ka’ba tarafdir menga.
Turon arsloni bolmoq sharafdir menga,
Yigit uchun vatan deb yashamoq gozal.
Kim yurtidan yovni quvsa mendirman osha,
Kim yurtiga sodiq tursa
Mendirman osha…
Kun keladi, yovlarning bogi solgaydir,
Vatanim hurlik degan baxtga tolgaydir.
Kun kelar, eng buyuk davlat bolgaydir,
Millionlab “Manguberdi” bolar u mahal.
Qay ona ogil tugsa, mendirman osha,
Qay ona ogil tugsa, mendirman osha,
Kim yurtidan yovni quvsa
mendirman osha,
Следующая публикация
Нет комментариев