Ինքնազրույց
-Ուզում եմ հետդ անկեղծ զրուցել,
Նստել հայելու դեմ` աչքերիդ նայել…
Այո, քե՛զ հետ եմ, դես-դեն մի՛ նայիր,
Գործդ մի կողմ դիր ու հարմար նստիր:
Բեր անկեղծանանք այսօր միասին
Ու արի խոսենք` իմ ու քո մասին:
Ասա իմանամ, գործերդ ո՞նց են,
Սրտիդ դռները` վերջերս գոց են:
-Դե լավ, բարեկամ, ի՛նքդ ուզեցիր,
Անկեղծ զրույցի ինձ համոզեցիր:
Ուզում ես այսօր հոգիս ես բացե՞մ,
Ախր դժվա՜ր է… կարող է լացեմ:
Այո, լավ գիտեմ, մեղսավոր եմ ես,
Դե, ես էլ մա՜րդ եմ հազարների պես,
Եղել են պահեր, որ չե՜մ դիմացել,
Երբ սիրտս մտքիս տվել է անցել…
Թևեր եմ առել ու երկի՜նք ճախրել,
Երկրային կյանքից մի պահ կտրվել,
Հետո, շատ ցավոտ ընկել եմ ես վար…
Ինքդ էլ գիտես, դժվա՜ր էր, դժվա՜ր:
Ինձ մի՛ հիշեցրու, թե Աստված ունես,
Չե՛