Yorulmuşam... hər kəsdən, hər şeydən yorulmuşam...ikiüzlü
insanlardan,yalanlardan,üzümə gülüb arxamca iş çevirən " insanlardan "
yorulmuşam...çox sıxır məni həyat...Zamanla düzələr deyirlər, amma
düzəlmir, zaman keçdikcə baş verənlərə öyrəşməyə başlayırsan sadəcə...
ən yaxınların belə, ailən belə səni anlamırsa, haqsızlıq edirsə,
günahkar sən olursansa nə etməlisən? sadəcə sus, qəlbində ALLAHa dua et,
dua et ki, o sənə kömək olsun...Mən elə edirəm...Məni anlayan təkcə
ALLAHımdır...çünki insanlar məni
anlamır...İnsanlardan yorulmuşam...Hər kəsdən,hər şeydən
yorulmuşam...gücüm qalmıyıb artıq...mübarizə aparmağa gücüm
qalmıyıb...tək bir şey istəyirəm...uzaqlara,çox uzaqlara, heç kimi
Senli gunlerimdi en xos xatirem,
Onunla bawladi menim faciem,
Sensiz kecirdiyim her bir saniyem,
Gozumden suzulen yawa benzeyir.
Deyirdin aglama doze bilmirem
Gozumu gozunden ceke bilmirem,
Deyirdin bes sensiz qala bilmirem
O yalan sozlere yazigim gelir.
Bilmezdim sevgine boyun eyecem
Seni sensiz sensizlikde sevecem
Bilmezdim bu sozu bir gun deyecem
Olen sevgimize yazigim gelir.
Verdiyin ezabla aliwir sinem
Belke goz yasmla sondure bilem,
Her gece yuxusuz agla qelem,
Korlanan vereqe yazigim gelir....
Hər
kəs kimi bir gün məndə bu yalan dünyanın qonağı oldum.Hər kəs kimi
məndə böyüdüm,boy atdım və bu yalan dünyanın doğrularından nəsə qazanmaq
istədim.Hər saniyəm bir keçmiş,hər keçmişim isə gələcəyimə işarə
idi.Hər ötən anımda nəsə qazandım,öyrəndim.Uduzdum-uddum,yıxıldım-yıxdım,öyrəndim-öyrətdim.Amma belə həyat sürmək günü-gündən olduqca maraqsızlaşırdı.Artıq təklikdən,özünmə qapanmaqdan,həyata bir mənalı baxmaqdan usanmışdım.
Zaman keçdi,günlər biri-birini əvəzlədi və hər kəsə güldüyüm,boş bir
şey adlandırdığım,Daim qorxduğum bir şey qonağım oldu.Bəli bu SEVGİ
idi.!Zamansız döydü qəlbimin qapısın.Amma ehtiyacım olduğu vaxta
döymüşdü qəlbimin qapısın.Hər kəsin qonağı ola biləcək