Зи ғам девона хоҳам гашт чу маҷнуни биёбонӣ,

Ба по занҷир мехоҳам чу он ёрони зиндонӣ.
Зи баски ғам намеғунҷад даруни синаи тангам,
Кашам оҳе бурун аз дил бисӯзад олами фонӣ.
Маро дар олами фонӣ набуд осудагӣ як дам,
Худовандо, намо з-ин пас маро дигар нигаҳбонӣ.
Ҳама ранx дар муrобили гадои бенаво бошад,
Ки мискинон дар ин дунё наёбанд нон ба осонӣ.
Намонда зарраи меҳре аз ин дунёи дунпарвар
Аз он парҳез Макнуна, ки андар ғам фуру монӣ.