Хар гохе, ки байни писарудухтар нофахмие ба вучуд меомад, пас инписар худро дар зиндонтасаввур мекард. Ишк ва мухаббатчунон дар вучуди ин чавон решагузошта буд, ки хатто лахзае худробе дустдоштааш тасаввур карданаметавонист. Чанд руз кабл дар байни писару духтар нофахмие пайдошуд. Писар бошад, баъди адои намозишом аз масчид омад ва дар хонаашонхоб рафт. Ва ашкхои пур аз мехрумухаббат чехраи ин чавонро мешуст,аммо касе дарди дили ин чавони пок сириштро намедонист. Аз сабабе, кичавон хамеша дар фикру хаёлидустдоштааш буд, пас дар хобашдустдоштаашро дид, ки чунинмегуяд: азизам! Дигар мохам буданаметавонем, зеро дили ман аз тушикастааст. Чавон бошад, дархолаз хобаш бедор шуд ва сари худро базамин фурукарду аз чашмонаш ашкичудои чори шуд. Дар хамин хангомбуд, ки модараш дари хонаро кушодва хост фарзандашро ба таъомхури даъват кунад, аммо вакте гиряхоинолони фарзандашро дид, пас чунингуфт: чонучигари ман чи осебе ба турасидааст?? Охир бигу—дилам решмешавад. чи шуд ба ту?? Писарбошад, хакикатро аз модараш пинхон накарда, бо хазорхо обичашммодарашро ба огуш гирифт ва гуфт:модарчон! Хамаш хуб аст, ту гамгинмашав. Ман хуб хастам иншоаллох.Модараш гуфт: чониман! Чизе дар дилдори ба ман бигу, ман сири туро пушида нигох медорам ва ба хеч каснамегуям. Модар гирякунон гуфт:агар ба ман нагуи, пас ман азназдатдур шуда наметавонам, охирбигу чониман! Писар бошад бамодараш гуфт: модарчон! Духтареро дуст медорам. Акнун яксол мешавад,ки мо якдигарро дуст медоштем ваякдигарро мефахмидем, вале ду рузмешавад, ки мо аз хам чудошудаем -гуфта гиря мекард. Модарчон! Хатто учанд муддат пеш дар хобам даромад ва гуфтки МО ДИГАР БО ХАМ БУДАНАМЕТАВОНЕМ. Модар бошад, гами ударди фарзандашро эхсос кард ваашкхои чашми уро пок карду сарифарзандашро огуш карду гуфт:писарчон охир чанд бор ба ту гуфта будам, ки ба хар духтаре, ки дили покнадоранд, дилмабанд. Чаро насихатикардаи манро ба чо наоварди??Фарзанд бошад, гуфт: модарчониазизам! Вакте ки инсон дуст медорад,хамаи чизро фаромуш мекунад, зеро асли дустдори МАЧНУНИСТ, яънеинсонро чун девона мекунад. Модарва писар ба чунин хулооса омадандва модар гуфт: писарчон канителефонро гир ва дар шохидии манзангаш зан агар розиги дихад, пас албатта ба хостгори меравам.Чавонбошад, дархол саросема шудаашкхояшро пок карду телефонрогирифта ба дустдоштааш занг зад.Чавон бовари дошт, ки дустдоштаашбо у сухбат мекунад. Вакте ки занг зад, пас духтар телефонро бардоштва гуфт: ало! Гуш мекунам ту кихасти?? Писар гуфт: ман хастамдилдодаи ту. Духтар гуфт: лаънатиман туро гуфта будам, ки дигар баман занг назан.Чавон вакте ки ин суханро шунид, аз хушрафт ва онорзуву хавасе, ки дар дил дошт ва онгапхои гуфтание, ки дошт, дигаргуфта натавонист, яъне ба максадихуд нарасид. Аз байн чандин моххогузашт. Ин писар бошад аз сабабе, ки азобхои рухи мекашид ба бемориисахте гирифтор шуд. Дар беморхонае,ки ин писарро хоб карда буданд,хамон духтар хамшираи шафкатшуда кор мекард. Ин чавон бошад,харгохе, ки дустдоштаи худро дар назди хучраи хобби худмедид, пас бау мегуфт: азизам! Биё пинхони ба манягон доруе бидех, то чонам аз ин оламхалос шавад, зеро ба худо касам кидигар вакти азоби рухиронадорам.Духтар бошад, уро масгара карда мегуфт: охооо-ошик шудаи а??писар бошад бочашмони чор ба суидустдоштаи худ назар кард ва гуфт:сухани охирони ман ин аст, килахзахои марги ман фаро расидааства риштаи хаёти мо канда мешавад, вале маназ Парвардигор орзу дорам,ки туро дар охират насиби мангардонад- гуфт ва чашмони пуразобашро пушиду аз олам гузашт.Духтар бошад, дере нагузашта ба яксадамаи наклиёти дучор шуда, дар чои ходиса ба халокат расид. Азизонва хохарони дил! Якдигарфахмикунед, зеро ин умри мо кам аст, фардопушаймон мешавем.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Комментарии 5