Duyğular..... Duyğular insan bedeninde yaşayan ikinci dildir. Arada küser, bezen kor olar, bezen feryad eder, nefes alar, bezense öler... Duyğular bezen çox deyer verdiyin birinin ğüvensizliyini gördüyünde daha çox öler. ..... O zaman bu duyğularin yerini eşq ve hesret, ümid ve övke, sevgi ve nifret alar.. O zaman duyğularin alt- üst olmasi daha sonra,ölümü başlar.. Ve bir daha o duyğular geriye qayitmaz. ..... O duyğular sadece Geride Qalan Heyatda bir aci xatire Kimi qalar....