Предыдущая публикация
ЙИҒЛА, ЎЗБЕКИСТОН
Йиғла, Ўзбекистон, йиғла, эл бугун,
Юртбошимиз ҳаётин гули сўлди.
Қаранг, ўзи юртни озод қилган кун,
Руҳи озодликка чиққан кун бўлди.
Ўзбекистон деган улуғ давлатни,
Нима қилса қилди, дунё билгунча.
Эҳ, чекдилар қанча-қанча заҳматни,
Бу юртни юрт, бу элни эл қилгунча.
Айрилиқни эшитиб кенжа ўғлим,
Мунғайганча кўзи билан чизиб ер.
Бийинчи синфга бойсам, энди ким,
Менга сумка, китоб, дафтай бейай, дер.
Юрагим бандидан узилди, ёки,
Кўзимгамас бўғзимга келди ёшим.
Шу олти ёш болаларнинг ҳаттоки,
Орзусида бор экан-а Юртбошим.
Бу ўлимдан хурсанд бўлган эй, беғам,
Бугун балки роса хандон отарсан.
Лекин шуни унутиб қўйма, сен ҳам,
Бир кун ўлим шарбатидан тотарсан.
Ғамимиздан ёв шод, дўст кўз ёшлайди,
Ҳар кимнинг қисмати ўз тилагида.
Юртбошимиз энди яшай бошлайди,
Миллионлаб ўзбекнинг пок юрагида.
Следующая публикация
Комментарии 1