Qalamni tutdimu, titroq qo'limda, Tushunib bo'lmas isyon dilimda,Senga bir iltijo o`ksik ko`nglimda,Yolg'iz etib ket meni hayollarimni!Bu qanday sinoat, qandayin afsun, Bu qadar o'zingga aylading maftun,Munavvar tonglarim o'g'irladi tun,Tonglarimni qaytaru, hayolimdan ket!Butun borlig'imni egallab olding,Ayt bunga sening bormidi haqqing,Endi bilginda o'z g'urur - hadding,Quvonchimni qaytarginu, olislarga ket!Gul bo'lib unma bahorlarimda,Bulbul bo'lib kuylama nahorlarimda,Sening aybing bor chekkan ozorlarimda,Kulgularimni qaytarginu, hayolimdan ket! Yig'lay - yig'lay charchadi ko'zim,Shu qismatni tanladim o'zim,Netay, senga yetib bormas bu so'zim,O'ylashga yo'q toqatim, hayolimdan ket! Tushla
Бу сузларни куп марта айтиш ё укиш мумкин аммо буни бир бора узимизга айтишимиз керак. Качон сунги бора онангизни олдига бориб онажон мен сизни яхши кураман деб айтгансиз. Бу саволни бир бор узимизга берайлик.
Gulga qo'ngan qanotlari botmaydi, Ojizlarim birovga tosh otmaydi, Bir kun yashar bir birini sotmaydi, Kapalaklar odamlardan mehribon. - Bir qarasang na kulbasi uyi yo'q, Na tovushi, na qo'shig'ikuyi yo'q, Kapalakning kambag'ali boyi yo'q, Kapalaklar odamlardan mehribon. - Kapalakning kulbasidur hur dala, Dalasida mehr to'la nur to'la, Baxtsiz bo'lsa bari baxtsiz bir yo'la, Kapalaklar odamlardan mehribon. - Oydin oqshom yodga tushding o malak, Seni o'ylab bo'ldi yana qon yurak, Sevaman deb aldamaydi KAPALAK, Kapalaklar odamlardan mehribon...