АЁЛЛАР:Аёллар курукликда яшовчи жуда кам урганилган мавжудоддир. Уларнинг бош чаноги одамлар бош чаногининг худди узгинаси. Аёллар буйича энг куп узбек олимлари тадкикот олиб борган. Афсуски хали олимларимиз бирор бир натижага эришганлари йук. Аёлларга рост гапирсанг жанжал килади, алдасанг хурсанд булади. Аёлларнинг энг катта ютуги уларнинг хотини йуклигида. Аёллар хечкачон одамга биринчи булиб хамла килмайди.Улар купрок хул мева, писта, курт, ширинликлар билан озикланади. Аёлларнинг олимларимизни уйлантириб куйган хислатларидан бири бу ёзда кор, кишда дулана ейишни хохлаб колишидир. Аёл калби мелисанинг калбига ухшаб кетади. Кузи билан курмагунча ишонмайди. У одамга жуда секин мoслашади.Ле