keldingmi endi qara sensiz men 6lganim y6q yawayabman k6rdingmi endi yig'la undan xam kam joyim y6q, meni zarra iwonmading kutmading, sevgimizni sen sotding nimaga?
<font color=#ff0000 size=5> ☆ Ты девушка - СУПЕР, ☆Ты девушка - КЛАСС!☆И глазки твои блестят, как АЛМАЗ!☆Пусть солнце светит только ТЕБЕ!☆ Ты самая ЛУЧШАЯ на этой ЗЕМЛЕ!☆
Ösha kuni telefonim juda ko'p va uzoq jiringladi. Kechroq
uxlaganim uchun közimni ochishga erinib, uxlashda davom etdim. Lekin telefon qayta-qayta bezovtalanaverardi. Uyqisirab telefon ekraniga qaradim, eng
yaqin do'stim - Shahruz.
Göshakni ko'tarib javob berdim:
"Allo, qalaysan?" Jimlik. U javob bermasdi. "Allo, Shahruz, tinchlikmi? Allo!" Yana jimlik. U
mening eng qadrli do'stim bo'lganligi uchun xavotir ola
boshladim. "Allo.. allo ..." Uzoq jimlikdan keyin uning qayerdasan
og'ayni, degan ovozini
eshitdim. "Uydaman,
tinchmisan? Nima
gap?" "Ha, tinchlik. Hozir
ko'chaga chiqa olasanmi?" "Ha, albatta qayerga borishim kerak?" Uyimdan 150 km uzoqlikdagi adressni berdi.
"Men shu yerdaman, kelolsang kel, kutaman",- dedi. Bosh qotdi, uning ovozi boshqacha eshitildi. Nimadir bölganinini
könglim sezardi. Dadamning mashinasini
olib qochishga to'g'ri keldi. Garaj darvozasini oc...ЕщёÖsha kuni telefonim juda ko'p va uzoq jiringladi. Kechroq
uxlaganim uchun közimni ochishga erinib, uxlashda davom etdim. Lekin telefon qayta-qayta bezovtalanaverardi. Uyqisirab telefon ekraniga qaradim, eng
yaqin do'stim - Shahruz.
Göshakni ko'tarib javob berdim:
"Allo, qalaysan?" Jimlik. U javob bermasdi. "Allo, Shahruz, tinchlikmi? Allo!" Yana jimlik. U
mening eng qadrli do'stim bo'lganligi uchun xavotir ola
boshladim. "Allo.. allo ..." Uzoq jimlikdan keyin uning qayerdasan
og'ayni, degan ovozini
eshitdim. "Uydaman,
tinchmisan? Nima
gap?" "Ha, tinchlik. Hozir
ko'chaga chiqa olasanmi?" "Ha, albatta qayerga borishim kerak?" Uyimdan 150 km uzoqlikdagi adressni berdi.
"Men shu yerdaman, kelolsang kel, kutaman",- dedi. Bosh qotdi, uning ovozi boshqacha eshitildi. Nimadir bölganinini
könglim sezardi. Dadamning mashinasini
olib qochishga to'g'ri keldi. Garaj darvozasini ochdim, mashinani xolostoy qilib ko'chamizning boshigacha itarib bordim. O'sha yerda o't oldirdim va aytilgan
manzilga yo'l oldim. Roppa-rosa bir yarim soatlarda aytilgan
joyga bordim. Lekin u yerda Shahruz yo'q edi. Uning mashinasini ta'mirlab bo'lmaydigan
darajada pachoqlanib ketgan holda ko'rib
qo'rqib ketdim va unga
qöng'iroq qila boshladim. Telefonga javob bermasdi.
Qayta-qayta telefon qildim. Özimni
koyirdim. Tongda telefonni vaqtliroq kötarmaganim uchun.
U javob bermasdi. Nima qilishni bilmay qolgandim. "Sog'mikan?
Menga telefon qildiku! Biror kasalxonada bölsa kerak",- deb öylardim. Nihoyat akasiga telefon qilishga qaror qildim:
"Aka tinchmisiz? Shahruz qayerda?
Nega jimsiz...davomi shu sellkada,sellkani bosing...
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Комментарии 3
<font color=#ff0000 size=5> ☆ Ты девушка - СУПЕР, ☆Ты девушка - КЛАСС!☆И глазки твои блестят, как АЛМАЗ!☆Пусть солнце светит только ТЕБЕ!☆ Ты самая ЛУЧШАЯ на этой ЗЕМЛЕ!☆
uxlaganim uchun közimni ochishga erinib, uxlashda davom etdim. Lekin telefon qayta-qayta bezovtalanaverardi. Uyqisirab telefon ekraniga qaradim, eng
yaqin do'stim - Shahruz.
Göshakni ko'tarib javob berdim:
"Allo, qalaysan?" Jimlik. U javob bermasdi. "Allo, Shahruz, tinchlikmi? Allo!" Yana jimlik. U
mening eng qadrli do'stim bo'lganligi uchun xavotir ola
boshladim. "Allo.. allo ..." Uzoq jimlikdan keyin uning qayerdasan
og'ayni, degan ovozini
eshitdim. "Uydaman,
tinchmisan? Nima
gap?" "Ha, tinchlik. Hozir
ko'chaga chiqa olasanmi?" "Ha, albatta qayerga borishim kerak?" Uyimdan 150 km uzoqlikdagi adressni berdi.
"Men shu yerdaman, kelolsang kel, kutaman",- dedi. Bosh qotdi, uning ovozi boshqacha eshitildi. Nimadir bölganinini
könglim sezardi. Dadamning mashinasini
olib qochishga to'g'ri keldi. Garaj darvozasini oc...ЕщёÖsha kuni telefonim juda ko'p va uzoq jiringladi. Kechroq
uxlaganim uchun közimni ochishga erinib, uxlashda davom etdim. Lekin telefon qayta-qayta bezovtalanaverardi. Uyqisirab telefon ekraniga qaradim, eng
yaqin do'stim - Shahruz.
Göshakni ko'tarib javob berdim:
"Allo, qalaysan?" Jimlik. U javob bermasdi. "Allo, Shahruz, tinchlikmi? Allo!" Yana jimlik. U
mening eng qadrli do'stim bo'lganligi uchun xavotir ola
boshladim. "Allo.. allo ..." Uzoq jimlikdan keyin uning qayerdasan
og'ayni, degan ovozini
eshitdim. "Uydaman,
tinchmisan? Nima
gap?" "Ha, tinchlik. Hozir
ko'chaga chiqa olasanmi?" "Ha, albatta qayerga borishim kerak?" Uyimdan 150 km uzoqlikdagi adressni berdi.
"Men shu yerdaman, kelolsang kel, kutaman",- dedi. Bosh qotdi, uning ovozi boshqacha eshitildi. Nimadir bölganinini
könglim sezardi. Dadamning mashinasini
olib qochishga to'g'ri keldi. Garaj darvozasini ochdim, mashinani xolostoy qilib ko'chamizning boshigacha itarib bordim. O'sha yerda o't oldirdim va aytilgan
manzilga yo'l oldim. Roppa-rosa bir yarim soatlarda aytilgan
joyga bordim. Lekin u yerda Shahruz yo'q edi. Uning mashinasini ta'mirlab bo'lmaydigan
darajada pachoqlanib ketgan holda ko'rib
qo'rqib ketdim va unga
qöng'iroq qila boshladim. Telefonga javob bermasdi.
Qayta-qayta telefon qildim. Özimni
koyirdim. Tongda telefonni vaqtliroq kötarmaganim uchun.
U javob bermasdi. Nima qilishni bilmay qolgandim. "Sog'mikan?
Menga telefon qildiku! Biror kasalxonada bölsa kerak",- deb öylardim. Nihoyat akasiga telefon qilishga qaror qildim:
"Aka tinchmisiz? Shahruz qayerda?
Nega jimsiz...davomi shu sellkada,sellkani bosing...
m.odnoklassniki.ru/dk?st.cmd=altGroupJoin&st.groupId=56896982351929&_prevCmd=altGroupRestricted&tkn=8539