Предыдущая публикация
მოგნატრებიათ? ვინმე ან რამე ისე ძლიერად და მონატრების ცრემლით სავსე შეგისვავთ თასი.?მე განმიცდია მონატრება მთელი არსებით,ალბათ გამიგებთ მონატრების ვინც იცით ფასი.....
Присоединяйтесь — мы покажем вам много интересного
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Комментарии 10
ვიცი, რომ არ არსებობს სიტყვები რომლებიც ჩემთან დაგაბრუნებს.
მხოლოდ სასწაული თუ გააღვიძებს შენს გულში გრძნობას რომელიც მე გამაბედნიერებს.
ვტირივარ ზოგჯერ ხმით,
ზოგჯერ ჩუმად,
ზოგჯერ უცრემლოთ და შვებას ვერ ვპოულობ.
მინდა, ძალიან მინდა გავაყოლო ამ ცრემლებს შენი მონატრება მაგრამ ვერა და ვერ განგდევნე ჩემი სხეულიდან.
მეუბნები, რომ შენც გენატრები მაგრამ მე ეგ მე არ მშველის.
არ მშველის მონატრება რომლიც უმოქმედოა.თუმცა მეც ხომ მასე ვარ, მეც ხომ არაფერს ვაკეთებ ჩვენი ერთად ყოფნის გამო.
ასე უძლურები ვტანჯავთ ამ სიყვარულს უერთმანეთოდ.
ნამდვილი სიყვარული ორმხრივაო მხოლოდ ამბობენ.
მე კი მეცინება,ორმხრივი სიყვარული ხომ ძალზედ იოლია,
მას ხომ არაფერი სჭირდება, მას ხომ არსტკივა, მას ხომ არ ენატრება, ისე როგორც მიტოვებულ უსახლკარო და უსამშობლო ღატაკს, რომელიც ხელგამოწვდილი ზის და ითხოვს ხურდას,ხურდას რომელიც არ ეკუთვნის, არ დაუმსახურებია, მაგრამ მაინც ითხოვს იმიტომ, რომ სიცოცხლე უნდა. სიცოცხლე რომელიც ალბათ შენთვის გროშიც კი არ ღირს..
დღეს, ის დღეა ჩვენ, ...Ещёმომენატრე და ამ მონატრებას ვტირივარ ახლა.
ვიცი, რომ არ არსებობს სიტყვები რომლებიც ჩემთან დაგაბრუნებს.
მხოლოდ სასწაული თუ გააღვიძებს შენს გულში გრძნობას რომელიც მე გამაბედნიერებს.
ვტირივარ ზოგჯერ ხმით,
ზოგჯერ ჩუმად,
ზოგჯერ უცრემლოთ და შვებას ვერ ვპოულობ.
მინდა, ძალიან მინდა გავაყოლო ამ ცრემლებს შენი მონატრება მაგრამ ვერა და ვერ განგდევნე ჩემი სხეულიდან.
მეუბნები, რომ შენც გენატრები მაგრამ მე ეგ მე არ მშველის.
არ მშველის მონატრება რომლიც უმოქმედოა.თუმცა მეც ხომ მასე ვარ, მეც ხომ არაფერს ვაკეთებ ჩვენი ერთად ყოფნის გამო.
ასე უძლურები ვტანჯავთ ამ სიყვარულს უერთმანეთოდ.
ნამდვილი სიყვარული ორმხრივაო მხოლოდ ამბობენ.
მე კი მეცინება,ორმხრივი სიყვარული ხომ ძალზედ იოლია,
მას ხომ არაფერი სჭირდება, მას ხომ არსტკივა, მას ხომ არ ენატრება, ისე როგორც მიტოვებულ უსახლკარო და უსამშობლო ღატაკს, რომელიც ხელგამოწვდილი ზის და ითხოვს ხურდას,ხურდას რომელიც არ ეკუთვნის, არ დაუმსახურებია, მაგრამ მაინც ითხოვს იმიტომ, რომ სიცოცხლე უნდა. სიცოცხლე რომელიც ალბათ შენთვის გროშიც კი არ ღირს..
დღეს, ის დღეა ჩვენ, რომ პირველად შევხვდით, ალბათ შენ აღარგახსოვს.
არ გახსოვს ჩემი წითლად ალეწილი სახე, თვალები რომელიც მზესავით ანათებდა და შენ ვეღარ გხედავდა სიმორცხვისაგან.
არ მიყურებდი, არ ვიცი რატომ მაგრამ ძალიან შორიდან ვგრძნობდი შენს მზერას რომელიც წამიერათ შემომეფეთებოდა.
არ ვიცი, იქნებ და ასე სჯობდა, შენ რომ ჩემს ლურჯ თვალებში ჩაგეხედა ერთ წამზე მეტი, ალბათ გული ვერ გაუძლებდა და შემიღონდებოდა ბედნიერებისაგან.
დღეს ის დღეა ჩემი პირველი სიყვარული რომ დაიბადა,
დაიბადა და ჩემი სულიც შეირხა, სული რომელიც აქამდე არასოდეს მიგრძვნია აწრიალდა, აფორიაქდა და ამტკივდა.
და ეს ტკივილი შენი მონატრების ცრემლებმაც კი ვერ მომიშუშა.
ნეტავი რომ დავბერდები ისევ მემახსოვრები??
საინტერესოა, ნეტავ ოდესმე მოგონებად გადაიქცევი??
გამეღიმება თუ ამეტირება შენს გახსენებაზე.
ალბათ, უფრო სინანული შემიპყრობს იმ დაკარგული სიყვარულის მიმართ რომელიც ასე ადრიანად დავამთვარეთ.
რომელიც მონატრებად ვაქციეთ და ვერ ვაცოცხლეთ.
მოდი, რა შევცვალოთ ეს ცუდი დასასრული გთხოვ.
მოდი, როგორც ზღაპარში მოდიან დიდ სიყვარულთან, უცაბედად, მოულოდნელად და გაუფრთხილებლად.
მოდი, რომ ბედნიერების ფრთები შევასხათ ერთმანეთს და მძიმე ნაბიჯებით კიარა მმსუბუქად ვიფრინოთ.
ჩავხედოთ ერთმანეთს თვალებში და ავურიოთ ჩვენი თვალის ფერები.
ავურიოთ გრძნობები და გავხდეთ ერთ სულში ორი გული,
რომ ერთად გვეტკინოს, ერთად გაგვიხარდეს და ერთად დავბერდეთ.
და ჩვენს ზღაპარს დავარქვათ სახელად ,,მე და შენ,,ჰო მე და შენ ჩვენს სამყაროში. სადაც არავის, არავის არ შემოვუშვებთ შვილების გარდა.
კარგი დასასრული არ არსებობს მაგრამ, არსებობს უსასრულო სიყვარული რომელიც სიკვდილის მერეც გრძელდება.
და ჩვენ არასოდეს, არაოდეს არ დავმთვარდებით.
დიდებასთან მივიტან,
ერთი შორი ოცნება
მახსოვს ძველ მოტივიდან.
ვარდები არ არიან,
მაგრამ რა მევარდება?
სულო, რა გემართება?
გულო, რა მოგივიდა?
გალაკტიონ ტაბიძე.