Предыдущая публикация
Daryo bo’yida joylashgan go’zalqishloqlarning birida bir otaxonyashar ekan.
Uning kichik nabirasi borekan. Otaxon har kuni erta saharlabjoynamozga o’tirib olib Qur’on tilovatqilar ekan. Nabirasi ham buvasigataqlid qilib aytganlarinitakrorlabo’tirarekan.Bir kun nabira buvasidan so’radi:- Buvajon, men sizga o’xshab Qur’ono’qishga harakat qilamanu lekin hech narsa tushunmayman. Qur’ono’qishdan foyda nima?” Otaxonqo’lidagi ko’mirni pechkagasolib sekingina nabirasiga qarabshunday dedi: - Qani borib daryodanmana shu ko’mir savatiga suv to’ldirib kelingchi.”Bola buvasini aytganiniqildi, lekinuyga qaytib kelgunicha suvninghammasi to’kilib bo’lgan edi.
Следующая публикация
Комментарии 2
ko’rgan otaxon kulib,: - Tezroq
harakat qilish kerakda, bo’tam “ dedi va yana daryoga
yubordi. Bu safar bola tezroq yugurdi,
lekin
savat yana bo’sh qaytdi. - Savatga suv
to’ldirishning foydasi
yo’q, buva, chelakka to’ldirib kelaqolay,” dedi bola nafasi o’pkasiga
tiqilib. - Yo’q, menga bir chelak suv
emas, bir
savat suv kerak,- dedi buvasi -Tez
yugurmayapsiz chog’i, bo’tam,-
deb ko’chaga nabirasini kuzatgani chiqdi otaxon. Bola bu safar
hamdaryoga qarab
ketdi. Savatda suv keltirishning iloji
yo’qligini bilsa-da buvasiga qanchalik
tez yugurmasin buning befoydaligini
isbotlamoqchi bo’ldi. Savat yana bo’sh qaytdi. - Ko’rdingizmi, buvajon, foydasi
yo’q
demadimmi? - Foydasi yo’q deb
oylaysizmi, savatga
bir qarangchi, Bola savatga qaradi.
Haqiqatda ham savat oldingidan boshqacha tusga
kirgan edi. Qop-qora ko’mir savatining
ichi ham tashi ham top-toza edi.-
huddi shunday bo’ladi. Qur’on
so’zlarini tushunmasligingiz, eslab qolmasligingiz mumkin, lekin uni
o’qiganingiz sari ichingizu tashingiz
o’zgarib poklanadi. Bu Allohning
qudratidir.
Ibrat izlaganga ibratdir dunyo!