Մորս վրա վերևից, Ասես փետուր է թափվում Հրեշտակի թևերից: Գերեզմանի այս հեռվում Մեղմ դիզվում է թախծալից, Մորս վրա մարմարվում, Շիրմաքար է թվում ինձ:
Այնպես մեղմիկ է դնում
Աստված փաթիլ փաթիլին,
Որ չցավի ողջ կյանքում
Մորս ցաված սիրտը հին:
Փաթիլվում է մեղմաձյուն,
Մարմարվում է մեղմաբար,
Աստված ինքն է ստեղծում
Մորս վրա շիրմաքար:
Հ. Շիրազ
Комментарии 1