შენ ხარ? შემოდი, ზუსტად ახლა ვალაგებდი ცხოვრებას. იყავი, არ წახვიდე, ხელს არ შემიშლი. ეს... კისერზე? არაფერია, პატარა დაბრკოლებას წამოვკარი ფეხი და... მოვიტეხე, მითხრეს მალე მოგირჩებაო, ჯერ პატარა ხარ და საშიში არააო. მეტის ღირსი ვარ, სიარულისას წინ არასოდეს ვიხედები, არადა ჩვენთან ასე არავინ დადის... მოდი, აი ამ პატარა გაუგებრობაზე ჩამოჯექი, მეც ახლავე მოვრჩები, თაროზე შემოწყობილი რამოდენიმე დამტვერილი მოგონებაღა დამრჩა გასაწმენდი, სკივრში ჩალაგებულ ფიქრებსაც გავამზეურებ და ეგაა. მანამდე შეგიძლია მაგიდაზე მოფენილი თავსატეხებით შეიქციო თავი, ამასწინად ერთ–ერთის ამოხსნა მეც დავიწყე თუმცა ნერვები აღარ მეყო და... ჯერ რა უჭირს, პატარები და ადვილებია, თუმცა რომ გართულდებიან და გაიბერებიან, მერე რ
წადიო რომ ეტყვი და მაინც რჩება აი ეგაა სიყვარული.
ცუდათ რომ ხარ და გვერდში დაგიდგება აი ეგაა სიყვარული.
სხვას რომ არასდროს გამჯობინებს აი ეგაა სიყვარული.
რომ ვერ თმობ ვერაფრის გამო აი ეგაა სიყვარული.
სიკვდილის რომ გეშინია, მისი თავი არ წამართვასო, აი ეგაა სიყვარული.
რომ იცი არ მოვა და მაინც ელოდები, აი ეგ მგონია მე სიყვარული.
ჩამეხუტე რაღაც უნდა გითხრა!... -რა?... -არა უბრალოდ მომისმინე... -გახსოვს რო შეგპირდი არასოდე მიგატოვებ თქო? - -..მახსოვს! -დაიჯერე? - რატომეკითხებიი? - მიპასუხე!!! -კი დავიჯერე! -რატო? - იმიტო რო შენ არასოდესმომატყუებ! -გახსოვს რო გითხარი ამ ზაფხულს, მზის ამოსვლას ერთად ვუყურებთთქო? - ვნერვიულობ!!! - მიპასუხე... -კი მახსოვს!.. - გახსოვს ჩვენი შვილის სახელზე რო ვდაობდით?.... ჩამეხუტე ისე ჩამეხუტე რო სუნთქვა ვეღარ შევძლო!!! - გახსოვს პირველად რო გაკოცე როგორ შეგრცხვა? მეორე დღეს შევხვდითდა თვალებში არ მიყურებდი... გახსოვს მე დაგცინოდი მაგრამ იცი მე მაშინ კიდევუფრო ძლიერად შემიყვარდი!... გახსოვს ის ღამე, რო უნდა გაგვეთენებინა და მეჩამეძინა... შენ კი გაუნძრევლად იწექი და თვალს არ მაშორებდი, რო