Երբ մեկին շատ ես սիրում- դա
չի նկատվում: Երբ հաճախ ես
ներում դրանից օգտվում են:
Երբ միշտ պատրաստ ես օգնել
բոլորին դա չի գնահատվում:
Եվ միայն երբ հեռանում ես,
այն ժամանակ հասկանում են,
որ ում են կորցրել,սակայն
վերադարցնելը արդեն
անհնար է լինում:
Քո գնալուց հետո երկու կյանք
ունեմ ես. Մեկը առհավետ
նվիրել եմ քեզ, Մեկն էլ ինձ
պահել ողորմության պես: Քո
գնալուց հետո ունեմ երկու կես.
Մեկը ամենուր ստվերի պես
հետևում է քեզ, Մեկն էլ դարձել է
անհայտ կիսաես: Քո գնալուց
հետո օրս կիսատ է. Իմ ցերեկվա
մեջ մութը շատ-շատ է, Գիշերվա
մութս անչափ գունատ է: Քո
գնալուց հետո իմ քայլքը վազք է,
Երգս աղոթք է, շունչս բողոք է,
Իմ կիսաեսը հավերժ մի որբ է