Ես լաց եմ լինում, բայց ոչ բարձրաձայն, այլ կիսաթաքուն: Ես լաց եմ լինում ծիծաղի տեսքով: Մարդիկ կարծում են` անհոգ եմ, ուրախ, Նրանք կարծում են` սիրտս է խնդուն: Այդպես չէ, ավաղ: Սիրտս մղկտում, ներսից ճաքճքում Իսկ դրսից նորից ուրախ եմ թվում: Ուրախանում եմ, քահ-քահ ծիծաղում, Իսկ ներսից սիրտս միշտ լաց է լինուՄ:-(