Оре, саодату камолоти миллат ва бахту икболи он дар хамкорӣ ва робитахои дӯстиаш бо мамолики мухталиф боз хам бештар мегардад. Махз дӯстӣ ба одамон хушбахтӣ меорад .
Оре, саодату камолоти миллат ва бахту икболи он дар хамкорӣ ва робитахои дӯстиаш бо мамолики мухталиф боз хам бештар мегардад. Махз дӯстӣ ба одамон хушбахтӣ меорад .
Комментарии 92
Дӯ стони мехрубонро гумм макун.
Инсон баъди шинохти худ охиста-охиста ба донистани оламу одам марок зохир мекунад. Зиндагӣ бидуни дӯст , нмумкин аст. Хатто дар замони наврасӣ низ хамаи мо низ вобаста ба диду хохиши худ ба нафаре карин гашта, дӯст мегирад.
Хушбахтона адабиёти беназири точикон бахри дарки хасоили хамидаи инсонӣ , бахусус ростгӯиву боиродагӣ , мардонагиву дурандеши, хоксориву химматбаландӣ , рафокат заминахои мусоид фарохам меорад.
Гузаштагони мо дӯст , Рафики чониро хеле ситоиш карда, гуфтаанд: «Бародар бехтар аст ё дӯст?-Бародар. Ба шарте ки дӯст бошад». Дарвокеъ , дар ин мафхуми орифона маънии хеле баланд нухуфта аст, ки хамаи моро ба киммати аслии дӯст ошно месозанд. Албатта , дӯст хар хел мешавад, агар зумрае чонӣ бошанд, гурӯхе нонианду забонӣ . Гурӯхи фавкро худи хаёт собит месозад. Дӯсти чонӣ он нафарест , ки дар хама холат Рафики худро фаромӯш ннаакарда, баръакс мунтазам бо ӯ дар мукотиба буда, гаму шодиро баробар таксим мекуна...ЕщёТо тавонӣ дӯстонро гум макун,
Дӯ стони мехрубонро гумм макун.
Инсон баъди шинохти худ охиста-охиста ба донистани оламу одам марок зохир мекунад. Зиндагӣ бидуни дӯст , нмумкин аст. Хатто дар замони наврасӣ низ хамаи мо низ вобаста ба диду хохиши худ ба нафаре карин гашта, дӯст мегирад.
Хушбахтона адабиёти беназири точикон бахри дарки хасоили хамидаи инсонӣ , бахусус ростгӯиву боиродагӣ , мардонагиву дурандеши, хоксориву химматбаландӣ , рафокат заминахои мусоид фарохам меорад.
Гузаштагони мо дӯст , Рафики чониро хеле ситоиш карда, гуфтаанд: «Бародар бехтар аст ё дӯст?-Бародар. Ба шарте ки дӯст бошад». Дарвокеъ , дар ин мафхуми орифона маънии хеле баланд нухуфта аст, ки хамаи моро ба киммати аслии дӯст ошно месозанд. Албатта , дӯст хар хел мешавад, агар зумрае чонӣ бошанд, гурӯхе нонианду забонӣ . Гурӯхи фавкро худи хаёт собит месозад. Дӯсти чонӣ он нафарест , ки дар хама холат Рафики худро фаромӯш ннаакарда, баръакс мунтазам бо ӯ дар мукотиба буда, гаму шодиро баробар таксим мекунанд.
Бунёди олами рафокат аз оила ибтидо гирифта, минбаъд ташаккул меёбад. Дӯстӣ чароги хонадони оила, хуршеди тобони чахони гузарон аст. дар чое ки дӯСтиву рафокат поянда бошад, хамеша чароги бахту саодат фурузон мегардад:
Мардум гӯянд бихишт Хохи ё дуст?
Эй бехабарон, бихишт бо дӯст накӯст.
Сафархои Носири Хисрав, Камоли Хучандӣ , Ахмади Дониш , Мирзо Турсунзода ва гайра дар тахаввули адабиёту фарханги мо накши муассир дорад.Бешубха,дар чунин дар як рӯзгори нав ва сохибдавлатӣ баркарор намудани дӯстӣ ба кишвархои мухталиф нафъи чомеаи мост .Махз тавассути дӯстӣ Точикистонро давлатхои зиёде мешиносанд.
Бархак шоири дурандешу борикбин устод М.Турсунзода фармудаанд:
Дӯст ояд гарм дар огуш гир,
Расми хуби точикистонро гум макун .
Ахли адаб тачрибаи зиёд андӯхта ба хулосае омаданд ,ки дӯстро дар лахзаи вазнин бояд шинохт. Ба ин маъни гуфтаанд:
Дӯст он бошад ,ки гирад дасти дӯст ,
Дар парешонхолию дармондагӣ .
Оре, саодату камолоти миллат ва бахту икболи он дар хамкорӣ ва робитахои дӯстиаш бо мамолики мухталиф боз хам бештар мегардад. Махз дӯстӣ ба одамон хушбахтӣ меорад .
Пайдост ,ки наслхо паи ...ЕщёТочикон аз ибнидо ба мардуми олам робитахои дӯстӣ доранд. Аксари удабо ва шоирони мо махз ба василаи ана хамин риштаи дӯстӣ кишвархои зиёди оламро сайр намудаанд.
Сафархои Носири Хисрав, Камоли Хучандӣ , Ахмади Дониш , Мирзо Турсунзода ва гайра дар тахаввули адабиёту фарханги мо накши муассир дорад.Бешубха,дар чунин дар як рӯзгори нав ва сохибдавлатӣ баркарор намудани дӯстӣ ба кишвархои мухталиф нафъи чомеаи мост .Махз тавассути дӯстӣ Точикистонро давлатхои зиёде мешиносанд.
Бархак шоири дурандешу борикбин устод М.Турсунзода фармудаанд:
Дӯст ояд гарм дар огуш гир,
Расми хуби точикистонро гум макун .
Ахли адаб тачрибаи зиёд андӯхта ба хулосае омаданд ,ки дӯстро дар лахзаи вазнин бояд шинохт. Ба ин маъни гуфтаанд:
Дӯст он бошад ,ки гирад дасти дӯст ,
Дар парешонхолию дармондагӣ .
Оре, саодату камолоти миллат ва бахту икболи он дар хамкорӣ ва робитахои дӯстиаш бо мамолики мухталиф боз хам бештар мегардад. Махз дӯстӣ ба одамон хушбахтӣ меорад .
Пайдост ,ки наслхо паи хам омада ,боз мераванд . Аммо дӯстӣ мисли Моху Хуршед човидон аст .Абушакури Балхӣ безавол будани дӯстиро чунин ба калам додааст :
Хама чиз пирӣ пазирад бидон,
Магар дӯстӣ ,к_он бувад човидон.
Чомеаи кунунии мо аз харвакта дида бештар ба рафоккату хамдастӣ ниёз дорад .Дӯстӣ бо мардум олам танхо саодату хушбахтӣ меорад. Аз ин хотир шинонидани дарахти дӯстӣ савоб буда ,решакан кардани нихоли душмани сахол аст. Хак ба чониби Хофизи Шерозӣ , ки фармудааст:
Дарахти дӯстӣ биншон ,ки коми дил ба бор орад,
Нихоли душмани баркан , ки ранчи бешумор орад.