Имам Ибн аль-Кайим (Аллах аны рахматына алсын) айткан: “Тоолор жана чөлдөр Аллахты зикр кылып өткөн адамдар үчүн кубанышат жана бири биринин алдында мактанышат. Абдулла ибн Мас’уд (Аллах андан ыраазы бослун) айткан: “Чынында бир тоо экинчисине кайрылып: “Сенин үстүңдөн бүгүн Улук жана Кадырлуу Аллахты эстеген адам өттүбү?”. Ошондо экинчиси “Ооба” деп жооп берсе, биринчиси катуу кубанып калат. Өрөөндөр да ошондой эле бири бири менен ушундай сүйлөшөт”.
Аун ибн Абдулла (Аллах андан ыраазы болсун) айткан: “Тоонун бири экинчисинен: “Сенин үстүңөн бүгүн Аллахты эстеп (адамдардан) бирөө жарым өттүбү?”. Эгерде кайсы-бири “Ооба” десе, башкасы “Жок” деп айтат.
Аллахты жолдо бара жатып, үйдө, сапарда,
Ибн Раджаб сказал: «Если исповедание единобожия (таухид) человека с чистой верой перед Аллахом станет совершенным, и он выполнит все его условия сердцем, языком и частями тела, или же сердцем и языком если он находится при смерти, то его прежние грехи обязательно будут прощены и он вообще не зайдет в Ад».
فَإِنْ كَمُلَ تَوْحِيدُ الْعَبْدِ وَإِخْلَاصُهُ لِلَّهِ فِيهِ، وَقَامَ بِشُرُوطِهِ كُلِّهَا بِقَلْبِهِ وَلِسَانِهِ وَجَوَارِحِهِ، أَوْ بِقَلْبِهِ وَلِسَانِهِ عِنْدَ الْمَوْتِ، أَوْجَبَ ذَلِكَ مَغْفِرَةَ مَا سَلَفَ مِنَ الذُّنُوبِ كُلِّهَا، وَمَنَعَهُ مِنْ دُخُولِ النَّارِ بِالْكُلِّيَّةِ
См. «Джами’уль-‘улюм» 2/417