<<Տաշած է քարը>> ու գետնին մնաց...
Գիտե՞ս ինչ, սիրտ իմ.
Հերիք է դաղվես,
Չե՛ս կարող <<զորեղ>> արյունդ փոխել,
Որը հե՜տք ունի, ունի ինքնություն,
Նաև բավաչափ սեր ու ջերմություն։
Խու՜մբ ունի և գեն` ազգի տիրույթում,
Կատարելությա՛ն հասած` ինքնություն։
Նվա...