Предыдущая публикация
Икки инсон дунёдан ўтибди.
Уларнинг қилган амалларини ҳисоб китоб қилиш вақти келиб, ҳисоб қилинибди. Уларнинг гуноҳи кўплиги учун Аллоҳ таоло иккисини ҳам жаханнамга киришга буюрибди. Биринчиси югуриб жаханнам эшиги томон кетибди. Иккинчиси озгина юриб, орқасига қараб қўйиб, яна озгина юриб орқасига ўгирилиб кетаётса, Аллоҳ уни тўхтатиб, ундан сўрабди:
- Эй бандам нега орқага ўгирилиб қараяпсан?
Инсон жавоб берибди;
- Орқага қарашимнинг сабаби, мен сенинг Раҳм сифатингдан умидворман. Зора қилган гуноҳларимни кечириб Раҳм қилса деб, умид қилаяпман, дебди.
Аллоҳ фаришталарга буюрибди:
- "Тўхтанинглар, уни жаханнамдан қайтаринглар. Менинг Раҳм сифатимга умидвор бўлган бандаларим Жаннатга лойиқдирлар", дебди ва уни жаханнамдан ҳалос қилибди.
Кейин югуриб кетаётган инсонни тўхтатиб, ундан сўрабди:
- Эй бандам сени жаханнамга солишни буюргандим, худди жаннатга ошиқгандек, жаханнамга ўзинг югуриб кетяпсан, буни сабаби нима?, дебди. Югуриб кетаётган инсон тўхтаб:
- Эй Яратган Эгам, шунча йил яшаб, ўйлаб кўрсам, Сенинг бирорта бир буйруғингни бажармаган эканман. Ҳозир, шу вақтда, ҳеч бўлмаса шу ерда, Сенинг буйруғингни бажарай, деб, жаханнамга ўзим югуриб кетаяпман, дебди.
Аллоҳ фаришталарга буюрибди:
- Уни жаннатга киритинглар, менинг буйруғимни бажарган бандаларим жаннатга дохилдирлар, деган экан.
Албатта Аллохнинг Раҳм сифатига умидвормиз. Ва сўзсиз унинг буйруқларига итоат қиладиганлардан қилсин. Инсонда икки сифат хамиша топилиш керак.
Бири Аллоҳни рахматидан умид. Иккинчиси Азобидан қўрқув....
Следующая публикация
Комментарии 1
Αςςαλομυ αλεκυm. shundo kirib