Gəl qucaqla payız vuran sevgini,
Yarım qalan arzuları bitir, get !
Xəyalımdan gülüşünün rəngini,
Bir də qara gözlərini götür, get !
Get deyirəm..taleyimə hönkürüb,
Ağ günümü apar qara saçında.
Saçlarının qoxusunu mən büküb.
Həbs edərəm barmağımın ucunda..
Get.. qəlbinin alışdığı ocağa!
Səndən heçnə istəmirəm...sağlığın..
Divarları qəm qoxuyan otağa,
Bundan sonra nə qalacaq...yoxluğun...
Get..Sənsiz də dəf edərəm payızı..
Biraz qəlbi döyəcləyər həsrətin..
Şeirlərim topa tutar kağızı,
Qələm qusar sətir-sətir nifrətin...
Yavaş yavaş unudaram bəlkə də..
Yavaş yavaş alışaram təkliyə..
Təsəllini axtararam içkidə,
Yavaş-yavaş az baxaram şəklinə..
Üfürərəm sənsizliyin həsrətin,
Səfil-səfil dola
Nə qədər yanındayam,
əlimdən möhkəm yapış.
Boynumdan, kürəyimdən,
belimdən möhkəm yapış.
Sev hər şeyə hirslənən
səbirsiz xislətimi.
Dırnağını çeynəyən
uşaq təbiətimi.
Bir döşəyə sığmayan
narahat yuxumu sev.
Hər nəfəs ciyərinə
çək, mənim qoxumu sev.
Sev tökülən saçımı,
dodağımın çatını.
Getsəm, ahın titrədər
göyün yeddi qatını.
Qoyma ki, çıxıb gedim,
getsəm, dəli olarsan.
Xarabaya çevrilər,
bayquşlara qalarsan.
Sarılarsan hər gecə
məndən qalan köynəyə.
Getsəm, sinən alışar,
ömrün-günün göynəyər.
Ətrafa dərd püskürər
hər sözün, hər şeirin.
Getsəm, ölərsən, amma
açıq qalar gözlərin...
Getsəm...
Elmin Kerimsoy