Եթե գիշերս խոսել իմանար
Միգուցե սերս թևեր ունենար
Ու ճախրեր դեպի քո անհաս սիրուն
Եթե գիշերս խոսել իմանար
Սերս թանկագին հեռու չթվար ...
Միգուցե դու էլ սիրել իմանայիր:
Մերուժ Ծառուկյան
Լսիր` սիրելիս, երբ դու հեռանաս, խնդրում եմ միայն ինձ չմոռանաս, մենակ չմնամ աշխարհում այս չար, Ես չեմ դիմանա ... Ամեն առավոտ արևը ճչա, լույսը հառաչի, որ ես արթնա...
Ինչպես՞ ատեմ քեզ,
Երբ դեռ աշունը տերևաթափի այգին է ուզում:
Գարունը մի նոր ծաղիկ է ուզում:
Վարդերն էլ մի նոր այգի էն ուզում:
Չեմ կարող ատել դեռ պիտի սիրեմ, որ այգիներում տերևներ լինի:
Վարդերն էլ իր հին պատկերը կրի:
Գարունն էլ մի նոր ծաղկունքով լինի:
Չեմ կարող ատել
Դեռ պիտի սիրեմ...:
Մերուժ Ծառուկյան
Լսիր` սիրելիս, երբ դու հեռանաս, խնդրում եմ միայն ինձ չմոռանաս, մենակ չմնամ աշխարհում այս չար,
Ես չեմ դիմանա ...
Ամեն առավոտ արևը ճչա,
լույսը հառաչի, որ ես արթնանամ
առանց քո ձայնի, ես չեմ արթնանա ...
Երբ քո քայլերի ճամփեն ես լինեմ հիշիր, որ ճամփես ուղիղ ու հարթ չէ, այլ քարքարոտ անհարթ ճամբա է, Դու չես դիմանա ...
Լսիր` սիրելիս, երբ դու հեռանաս, կխնդրեմ միայն հավետ հեռանաս... :
Մերուժ Ծառուկյան
Սիրում էի երբեմըն քեզ…
Այժըմ ևս տակավին
Իմ սրտումը դու ապրում ես,
Բայց ոչ ուժով քո նախկին։Առաջ հընչում էիր մաքուր,
Որպես աղոթք իմ հոգում,
Որպես սիրո նախանձ և հուր՝
Տաք արյունս բորբոքում։Այժմ՝ որպես վաղուց մեռած
Բարեկամի հիշատակ,
Կամ մանկության օրով սիրած
Մի հին երգի եղանակ…Քո անունըդ այժմ տալիս,
Էլ «հոգյակ» չեմ ես ասում,
Չեմ աշխատում քուն մտնելիս,
Որ քեզ տեսնեմ երազում։Բայց զարմանքով երբեմնապես,
Մտածում եմ ակամա,
Ինչո՞ւ էլ դու սիրելի չես,
Ինչո՞ւ ես քեզ մոռացա…