Bir kambag'al yigit hayit kuni uyiga qaytayotganda köp joylarda odamlarlar töplanib gösht va kabobhörlik qilayotganiga közi tushibdi va uni ham juda juda yegisi kelib uyiga kiribdi. Uyida ayoli Hayitingiz bilan deb oldiga bir kosa loviya shörva qöyibdi. Ovqatga qarab sovuq ohangda senga ham deb ovqat yeya boshlab. Loviyani pöstlog'idan ajratib yeb pöstlog'ini köchaga derazadan uloqtiribdi. Nega hech men shunday göstlar yeyishga qodir qilmading deb nolib köchaga chiqibdi. Derazasi ostida bir bechoraxol odam ALLOHim özinga shukr, qanchadan qancha beva bechoralarga nasib qilmagan rizqingni menga buyurding deb, u derazadan uloqtirgan loviya pöstloqlarini terib chang tuproqdan tozalab shukrona ay