Աշո՛ւն , փեշերդ հավաքի գնա... ու մի նեղանա,
Ձմեռն էստեղ է՝ դռան հետևում
Ու հենց քեզ ճամփեմ, նրան կընդունեմ ...
Չէ՜, էլ գնացող շվար հյուրի պես վրաս մի՜ նայիր,
Իզուր դու ոտքդ էլ կախ մի՜ գցիր,
Թե կասեմ՝ .-- Մնա՜, շա՜տ հաճելի էր ,
ՉԷ՜, չեմ ասելու, գնա՜, հեռացի՜ր,
Դո՜ւ էլ բան չարիր,
Ինչպես որ եկար, այնպես գնացիր։
Ես կարծում էի գույներիդ փայլով
մի բան կփոխես,
Հոգուս սառույցը գուցե թե հալես,
Բայց բա՜ն էլ չարիր գնա՜ հեռացի՜ր։
Ձմե՛ռ, ներս արի, մեկ է էստեղ ես՝
հավերժ իմ սրտում ,