ბავშვობა გვეძახის, წამოდი,წავიდეთ!
იქ,სადაც ოცნებებს აღვიძებს ტყე-ველი,
იქ,სადაც თვალები სიწმინდეს ასხივებს,
იქ,სადაც შორსაა ცოდვისგან ხელები.
წამოდი,გავცილდეთ ამ დაღლილ სამყაროს,
არ გვინდა ამდენი შავ-თეთრი ფერები,
ცხოვრება ჩვენ ისევ ვარდისფრად დავხატ...