Շառաչու՜մ է արյունս գետի պես վարար,
Սուրբ վրեժի հուրն է պատել իմ հոգին
Խարանում, այրու՜մ է ներսից մշտահար:
Ինձ տեսնե՜լ եմ ուզում հայրենի եզրին
Ուր շրջում են ազատ՝ չախկալները չար,
Ես առյուծ եմ ծնվել, փա՜ռք իմ մայրիկին
Իմ դեմ պիտի կքեն գազանները հար:
Օրոցքից է մռունչ հնչել իմ ունկին,
Վեհաշո՜ւնչ է զարմս՝ վկա է աշխարհ,
Թող ուշքն իր փորփրի թուրքը դիվային
Վերհիշի փառքն հայի թևող դարեդար :
Համաձայն բնության անխախտ դրվածքին
Առյուծի խնջույքից է չախկալին պաշար,
Ե՜ս եմ տիրապետում որսորդի կարգին
Շնագայլն այս գործում վերուստ է անճար:
Ես կշինե՜մ թիկնիս թևեր արծվային
Կչվե՜մ՝ դառնաշունչ ափերից օտար,
Կձուլվեմ եղբայրներիս անհաղթ շարքերին
Կռվելու հանդիման չարքերին մթար:
Լցվել է համբերության թասը լիովին
Պիտ զարկես, երբ չկա այլ ընտրանք ու ճար,
Անճանաչ է հաշտության խոսքը ասկյարին,
Հանդուրժանքը դառնում է դարան մահարար:
Արտավան Սահակյան.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Комментарии 68
Կչվե՜մ՝ դառնաշունչ ափերից օտար,
Կձուլվեմ եղբայրներիս անհաղթ շարքերին
Կռվելու հանդիման չարքերին մթար:
Տեսանք, ինչ արեցին, տեսա՞ր ինչ եղավ… Խրխոտ գիր է ու համահունչ…Արտավան ջան։