Վաղ, թե ուշ գալիս է մի պահ, երբ ձեր ուղիները բաժանվում են: Ամեն մեկն ընտրում է իր ճանապարհը` մտածելով, թե դրանք կրկին կհատվեն: Բայց ժամանակի հետ դրանք ավելի են հեռանում իրարից: Սկզբում կարծում ես, որ դա նորմալ է չէ՞ որ դուք միմյանց համար եք ստեղծված և վաղ թե ուշ նա կվերադառնա: Սակայն ոչինչ տեղի չի ունենում: Դրա փոխարեն գալիս է ձմեռ: Եվ հանկարծ դու հասկանում ես, որ ամեն ինչ
ավարտվել է: Ետ դառնալու ճանապարհ չկա և դու զգում էս, փորձում էս հիշել թե երբ է ամեն ինչ սկսվել ու հասկանում էս, որ ամեն ինչ սկսվել է ավելի շուտ: Եվ այդ ժամանակ հասկանում ես, որ որոշ բաներ կյանքում միայն մեկ անգամ են տեղի ունենում: Եվ կարևոր չէ, թե որքան ուժեղ էս ցանկանում ապրել այդ զգացմունքերը կրկին, էլ երբեք չես բարձրան