Yalnizliq bəzən dinclikdir insan üçün, bəzən
kədər,bəzən qorxudur, qorxduğudur, qaçdığıdır. Bəzən insanın öz özünü axtarışıdır bütün həyatı boyunca.
Yalnizliq öyrədər insana bilmədiklərini, başqa insana necə möhtac olduğunu, çünki insan ictimai bir varlıqdır və istəsə də qopa bilməz digər insanlardan, möhtacdır onlara. Səbəbi də sadədir, həyatı qiymətli edən şey onu bölüşə bilməkdir.
İnsan tək qalmaq istəməz əslində çünki təklik, yalnizliq narahat edər insanı, çünki insanın özünü yarım hiss etməsinə səbəb olar .
Nə xoşbəxtliyi tam olar, nə də kədəri. Çünki bölüşə bilməz bunların heç birini və bölüşə bilməyincə də heç bir şeyin mənası qalmaz. Gözəlliyi gözəl edən onu bölüşə