Предыдущая публикация
Ապրիլի 7-ը մայրության և գեղեցկության տոնն է: Սա հայկական տոն է, հեզ ու քնքուշ, հայ աղջիկների ու կանանց նման:
Սիրելի մայրիկ, անգին իմ փերի,
Չեմ ուզում արցունք տեսնել աչքերումդ բարի,
Ուզում եմ միայն ժպտաս ինձ համար,
Աչքերդ խոնարհ փայլեն անդադար:
Դու ունես քեզ սիրող բալիկ,
Շնորհավոր տոնդ, իմ սիրուն մայրիկ:
Եթե ինձ հարցնեն հանկարծ,
Պատահական, արագ ու կատաղած.
-Ով է աշխարհի երեսին չքնաղ բոլորից?
Ես չեմ խառնվի այդ կայծակ հարցից,
Կասեմ վստահ ու անվրդով,
Կասեմ ամբողջ իմ կոկորդով.
-Իմ սերն է չքնաղ երկրում բոլորից,
Չկա նրա նման փերի ոգելից:
Քույր իմ փոքրիկ, հարազատ,
Ընկեր, բարեկամ իմ միակ,
Չկա քո նմանը հաստատ,
Դու իմ պստիկ ավազակ,
Պստիկ, բայց բոլոր մեծերից էլ մեծ,
Խոնարհ, բայց և իմաստուն անկեղծ,
Սիրուն ծաղիկ, որ դեռ կբացվի,
Ինչպես հզոր թևերը արծվի:
Следующая публикация
Нет комментариев