გთხოვთ ყველას გამივცელოთ და გამიზიაროთ... უკვე აღარ ვიცი საიდან დავიწყო მხოლოდ ის ვიცი რომ ნიკა აუცილებლად უნდა წავიყვანო თურკეთში გამეებს დგეებს ისე ვატარებთ ტირილში კორსეტი დაპატარავდა, ვინც არ იცის შევეცდები მოკლედ მოვყვე ჩვენი ისტორია ნიკოლოზი დაიბადა დიაგნოზით "ზურგის ტვინის სიმსივნე მუცლის გრუში გავცელებით ნიკამ დაამარცა ვერაგი დავადება სიმსივნე (თერატომა) ო
„სანამ შეაფასებ სხვის ცხოვრებას ან ხასიათს, ჩაიცვი მისი ფეხსაცმელი, გაიარე მისი განვლილი გზა, განიცადე მისი ტკივილი, მისი ეჭვი, მისი სიცილი. წაიქეცი იქ, სადაც ის წაქცეულა, წამოდექი ისე, როგორც ის წამომდგარა და მხოლოდ ამის შემდეგ ჩაყავი ცხვირი მის ცხოვრებაში“.
რამდენჯერ ჩავეხუტე ცივ მიწას, ბევრჯერ დაგიძახე დედა...მერე ვეალერსე შენს სურათს, დღესაც შემომაწვა სევდა, რამდენ გასაჭირში გინატრე, შენ არ მიპასუხე დედა., დავნამე ცივი ქვა ცრემლებით, შენს სახელს ვფიცავდი მზესთან, რამდენი ვარსკვლავი დავთვალე, ეს ღამეც ვინატრე ბედად, დავდივარ გეძახი ვერ გაგნებ, როგორ მომენატრე დედა'