Հա՛յր իմ,ճերմակած,բայց ո՛չ ծերացած, Փորձության ճամփով դեռ վաղու՜ց անցած, Դու՛,ճիշտ չափանիշ մա՛րդ հասկացության, Անսփառ աղբյուր՝ խղճի, բարության: Շա՜տ ես չարչարվել,դեռ մանկուց ի վեր, Շա՜տ են քեզ բաժին ընկել խոր ցավեր, Բայց չե՛ս վհատվել,եղե՛լ ես արթուն, Սարի պես ամու՛ր,մնացել կանգուն: Կյանքում ապրել ես արդա՛ր քրտինքով, Եղել հասարակ,սուրբ ա՛ղ ու հացո՛վ, Ճակատդ միշտ բաց ու դուռդ՝լայնքին Շտա՛պ օգնություն եղել ամենքին: Երբեկ չե՛ս ձգտել դու հարստության, Բայց ունես գանձեր՝ ծով իմաստության, Խոսքերը քո՝ կիրթ,քո խորհուրդները Գնահատե՛լ են հասկացողները: Հարգանք ու պատի՛վ ունես ամեն ուր, Հպա՛րտ եմ քեզնով,ի՛մ աստվածատուր, Օջախդ միշտ վառ անշեջ կրակով, Ինքդ թագավոր՝օծված սուրբ թագով: Գահդ միշտ զորեղ,ձեռքիդ գավազան, Հոգիդ դրախտի պարտե՛զ սրբազան, Կաղնու պես ամու՛ր,կյանքդ՝դարավոր, Քո ցա՛վը տանեմ,հա՛յր իմ,թագավոր...
Комментарии 4