Երկտող գրեց թողեց ինձ մոտ, «Եթե չգամ մինչ առավոտ
Կտաս նամակը հորս, դե պատիվ ունեմ»,
«Պատիվ ունեմ» նա ինձ ասաց եւ նոյն պահին էլ հեռացավ,
Բայց հետ չեկավ անմահացավ:
Կյանքս կտամ հայրենիքիս, հոգիս Աստծուն պատիվս ինձ,
Զենքս որդուս, իսկ սերս մայրերին կտամ,
Հպարտ հայացք, բարի ժպիտ, վերջին խոսքեր պատիվ ունեմ,
Բիբլիական Մասիսի պես դուք միշտ հպարտ հայոց սպաներ,
Պատիվ ունեմ:Դաշոյնն կողքին, զենքը ուսին քայլում էր զգոյշ, թաքուն անտես,
Որ թշնամին չնկատի նրան,
Նայում էի վստահ քայլքին նրա արծվի սուր հայացքին,
Թող դողդողա մեր դարաւոր ոսոխը:Կյանքս կտամ հայրենիքիս, հոգիս Աստծուն, պատիվս ինձ,
Զենքս որդուս, իսկ սերս մայրերին կտամ,
Հպարտ հայացք, բարի ժպիտ, վերջին խոսքեր պատիվ ունեմ,
Բիբլիական Մասիսի