უპირველესად ქალი დედაა, ქალი დედა,ღვთისა მშობელი შემდეგ ის არის ედემის ვარდი თავაწეული დაუჭკნობელი, ქალი ბუნების სილამაზეა დარში, ავდარში დაუჩოქელი ის სიყვარულში გიჟი მარტია და ყველა ქაცის გულის მპყრობელი ზოგჯერ წვიმაა,ზოგჯერ ქარია სეტყვა,თოვლი და ქარიშხალია ის ღმერთმა შექმნა სილამაზისთვის და ალბათ დღემდე არ უნანია, ქალი ბუნების საწინდარია ვინ იცის რა სწყინს რა უხარია ერთი შეხედვით კაცს დაატყვევებს ის სიყვარულში ჯადოქარია, ქალი უმანკო ბავშვია თოთო, მას გაფრთხილება სჭირდება მხოლოდ ქალი ლამაზი შველია, ლაღი ნურვინ ეცდებით დაასვათ დაღი ქალი სათნო და ძლიერ ნაზია მას ალერსი და სითბო სწადია. იგი წმინდაა, ვითარც ტაძარი ქალს ეამბორეთ და ეთაყვანეთ რომ არ დაუჭკნოს გული დარდებმა ქალს ეამბორეთ დიდო მგოსნებო თქვენ გაგიმარჯოთ მანდილოსნებო….
უპირველესად ქალი დედაა, ქალი დედა,ღვთისა მშობელი შემდეგ ის არის ედემის ვარდი თავაწეული დაუჭკნობელი, ქალი ბუნების სილამაზეა დარში, ავდარში დაუჩოქელი ის სიყვარულში გიჟი მარტია და ყველა ქაცის გულის მპყრობელი ზოგჯერ წვიმაა,ზოგჯერ ქარია სეტყვა,თოვლი და ქარიშხალია ის ღმერთმა შექმნა სილამაზისთვის და ალბათ დღემდე არ უნანია, ქალი ბუნების საწინდარია ვინ იცის რა სწყინს რა უხარია ერთი შეხედვით კაცს დაატყვევებს ის სიყვარულში ჯადოქარია, ქალი უმანკო ბავშვია თოთო, მას გაფრთხილება სჭირდება მხოლოდ ქალი ლამაზი შველია, ლაღი ნურვინ ეცდებით დაასვათ დაღი ქალი სათნო და ძლიერ ნაზია მას ალერსი და სითბო სწადია. იგი წმინდაა, ვითარც ტაძარი ქალს ეამბორეთ და ეთაყვანეთ რომ არ დაუჭკნოს გული დარდებმა ქალს ეამბორეთ დიდო მგოსნებო თქვენ გაგიმარჯოთ მანდილოსნებო….
ვარდისთანა ფაქიზია სული შენი, ამიტომაც გშვენის ფერი ვარდისა, სინაზე და სილამაზე უფლის ნებით, მზის სხივივით დაგყოლია აკვნიდან.
უცებ სიო მომეპარა ჩამჩურჩულა: - ქალი ყველა ნაზიაო თქვა. სანამ არ გსურს ვნება დაეპატრონება, ვარდისფერი გაუქრებათ ბაგიდან.
ქალი, ქალი, ქალი - მარგალიტის თვალია, დიდების და უკვდავების წმინდა კელაპტარია, ღვთისმშობელი მარიამი - სალოცავი ხატია, ქალი - სამყაროს გვირგვინი, მზე და დედოფალია.
კაცებო, ქალებს გაუფრთხილდით გული ფიანდაზად გაუშალეთ, შუბლზე გაჩენილი ნაოჭები ნაზი მოფერებით წაუშალეთ. ქალებს შვლის ნუკრივით გაუფრთხილდით, მადლი ხელის გულზე მოუყარეთ, ქალებს დაულოცეთ ქალობა და ბაღის ყვავილივით მოუარეთ თორემ სხვა ძალაა ქალის ძალა ქალი ათასგვარად გადაგაქცევს ქალი აგატირებს, ქალი დაგაჩოქებს წამოგაყენებს და ისევ კაცად გაქცევს. ხოდა, ამ საუნჯეს გაუფრთხილდით გული ფიანდაზად გაუშალეთ, შუბლზე გაჩენილი ნაოჭები ნაზი მოფერებით წაუშალეთ
ქალს ნუ მიენდობი ქალი , ქალია, ქალი მარტია, ქალი ქარია, ქალი წვიმაა, ცვალებადია ქალი მზეა, და ქალი მთვარეა. ციური ვარსკვლავია, ღრუბელთა ნისლია, უცხო პლანეტაა, ფეიერვერკია, მიუწვდომელია აუხდენელია, ქალი აპრილია, პირველი აპრილია, ქალის ნათქვამი ბევრი ტყულილია,. ქალი მაისია, ვარდია, ეკალია, ბედნიერებაა,დღესასწაულია, ქალი გიშერია, ძოწია, ალმასია, იგი მაცდურია, მაგრამ ლამაზია, ქალი კისერია, ქალი თმებია ქალი მკერდია, ქალი ტუჩებია, ქალი მაგიაა, ანდამატია, ქალი უძირო ოკეანეა, მარჯვნის კოლოფია, მარჯვნის ძაპია, იგი უბრალოთ გრანდიოზულია, ქალი ქმნილებაა, ქალი შედევრია, ქალი ტაძარია მონატრებულია, ის რომანსია, რენესანსია. ქალი ღვინოა, თავბრუდამხვევია, კაცის წყურვილია, გულის ამრევია, ქალი რა არის? ბედის ირონია, ქალი ფიტულია რომანტიკულია, კაცის კოცნაზე მექანიკურია, მაინც ნუ ენდობით, ქალს ნუ მიენდობით არ დაგავიწყდეთ ეშმაკზე უფროსია...
როგორ მენატრები დედა ღრუბელს გავაყოლებ ფიქრებს ქარებს დავიგულებ მხედრად სივრცეს, ოცნებები მივსებს, ისე მენატრები დედა. ვიცი, სიშორეთა ხიდი, დროთა უსაშველო სევდა, მიდის, უგზოუკვლოდ მიდის უფრო მენატრები დედა. შენი გულმხურვალე ლოცვა, გზა—კვალს მიცისკროვნებს ბედად. როგორ ძლიერი ვარ როცა ქვეყნად შენა მყავხარ დედა. ჩემო, გულცისკარა ქალო, ჩემო, ტკივილო და სევდავ. ჩემო, ოცნებების ფარო, ჩემო საყვარელო დედა. ღმერთმა გაგიგრძელოს წლები მყავდე მიწიერი ღმერთად. მინდა გამოვისხა ფრთები ისე მენატრები დედა
ქალი სიცოცხლე და გაზაფხული, უნაზეს ტრფობად გულს ჩასახული ქალი უეცარი სიხარული, ქალი იმედი და სინანული. ქალი ბედნიერი დედა, ქალი შიში და ელდა. ქალი ფაქიზი დანაზი, ქალი სათუთი ბავშვი. ქალი ამაყი და ლაღად მონავარდე, დაელოდე, იქნებ შენთან მოკალათდეს. ქალი ანგელოზია ყინწვისის, ქვეყნად მისი ფასი ვინ იცის ქალის სულშია ერის სიმდიდრე,ქალის ნამუსო ქვეყნად იდიდე ქალი თამარი და ერის თვალi, ქალი რუსთაველის საფიცარი, ქალი შემოპარული გულში, ქალი აფეთქებული ნუში" უნდა ესათუთოთ ასეთ საგანძურს" ქვეყნად ვერ იპოვით ქალის საფასურს!
ქალი ბუნების სილამაზეა დარში, ავდარში დაუჩოქელი ის სიყვარულში გიჟი მარტია და ყველა კაცის გულის მპყრობელი ზოგჯერ წვიმაა,ზოგჯერ ქარია სეტყვა,თოვლი და ქარიშხალია ის ღმერთმა შექმნა სილამაზისთვის და ალბათ დღემდე არ უნანია, ქალი ბუნების საწინდარია ვინ იცის რა სწყინს რა უხარია ერთი შეხედვით კაცს დაატყვევებს ის სიყვარულში ჯადოქარია, ქალი უმანკო ბავშვია თოთო, მას გაფრთხილება სჭირდება მხოლოდ ქალი ლამაზი შველია, ლაღი ნურვინ ეცდებით დაასვათ დაღი ქალი სათნო და ძლიერ ნაზია მას ალერსი და სითბო სწადია.
დე, იცი... ღამით ცრემლი მომდის ხანდახან და გარინდებულ სიმარტოვეს ტუჩებზე ვითლი, ჩემი ცხოვრების ის ეტაპი უკვე დამთავრდა და ყოველ დილით, მაკიაჟით მე ფერებს ვიცვლი.
დე, იცი... მე მაჩუქეს, აპრილის კაბა და არათითზე წამომაცვეს მბზინავი რგოლი, მე გავიზარდე თუ ის კაბა დაპატარავდა არ ვიცი, მაგრამ მის ნაფლეთებს ყოველდღე ვწონი. დე, იცი...
უნდა გამიგო, ზოგჯერ უნდა გავიღო ხარკი და მისთვის ზოგჯერ ზედმეტია მონანიება. დე,იცი... დასაწყისი შენა ხარ მხოლოდ და შენი სუნთქვა ყოველ ღამით, ჩემს ატირებას ნასკვავს ნერვებად და უაზრო ცხოვრების ბოლოს მე... გათელილი ბავშვობისთვის გთხოვ პატიებას. დე, იცი... გაზაფხული მოვიდა მგონი...
ქალო, ეშხითა მორთულო, დღისით მზე, ღამით მთვარეო, ბრწყინვალე შუქურვარსკვლავო, შენ ხმელეთისა დარეო, ვარსკვლავო სურვილისაო, სული შენ მიმაბარეო... ქალო,ამ თვალთა ნათელო, ქალო,სახე გაქვს მზისაო, ქალო,მშვენება ვინ მოგცა სამოცი ვარსკვლავისაო!? მთვარე ხარ მანათობელი, იალბუზისა მთისაო, შუქი ანათებს ქვეყანას მაგ შენი თვალებისაო,- ცაში ნაბანო ვარსკვლავო, ხელთ დასატარო მზისაო, ვისაც შენ ყევხარ,მასა აქვს წყალობა მაღალ ღვთისაო.
ქალი - კი არა , ფერია ხარ ქალად ნაქარგი , ხარ სილამაზე , სალვადორე - ს ფუნჯით ნახატი , ქალი - კი არა , ცდუნება ხარ ამქვეყნიური , ხარ ოკიანე , ტალღის ფსკერზე ამოხეთქილი - ოხ ეს თვალები შენი ტრფობით გადაფეთქილი . ქალი - კი არა , გუმბათიხარ ღვთისგან ნაგები , ხარ სალოცავი , წმინდა ხატთან ჩოქვით ნაფერი . ქალი - კი არა , ნოტები ხარ აჟღერებული , მთვარის სონატა , ბეთჰოვენის მუზად ნაქები . ქალი - კი არა , პიესახარ ჩემთვის ნაწერი , ხარ ბაირონის სტრიქონებში კალმით ნაფერი . ქალი - კი არა , პლანეტახარ მზეთი გამთბარი , ხარ სიმფონია , მარცვალ მარცვალ ლექსში ჩამდნარი . ქალი - კი არა , ფერია ხარ ქალად ნაქარგი ...
ქალი სიყვარულის სიმბოლოა, მშვენიერ გრძნობებში ჩაქსოვილი. ქალი ოცნება და ფიქრებია, ღამის ნაზ სიზმრებში ჩაქსოვილი. ქალი სითბოა და ალერსია, ზოგჯერ ზამთრის ფიფქით დათოვლილი. ქალი გაზაფხულის პირმშოა და მარტის გიჟურ განცდებს აყოლილი. ქალი ტურფააა და ტანწერწეტა როგორც ალვების ხე აშოლტილი. ქალი აპრილების იაა და ტოტი საფერებლად ჩამოწვდილი. ქალი რბილია და სათუთია, კვირტი ნუშის ყლორტზე ამოზრდილი. ქალი მათრობელა ღვინოა და ძეგლი საუცხოოდ ჩამოქნილი.
შენ საოცნებო ქალი ხარ, გულთბილი,სათნო და წმინდა, ცხოვრებას ისე მიმშვენებ, ვით თბილის-ქალაქს მთაწმინდა მოყვარე თუმცა ბევრი მყავს, მხოლოდ შენ ხვდები რაც მინდა, სადაც შენა ხარ დარია, სად არა თქეშად გაწვიმდა. შენ გაზაფხულის ვარდი ხარ, უშენოდ ვარდი არც მინდა, ჩემო "სულიკოვ", ოცნებავ, ჩემო გოლგოთავ, მთაწმინდავ. ამ ლექსით ნათქვამს-შენ ხვდები, იცი რაც მწყინს და რაც მინდა, ნიადაგ შენთვის ვილოცებ, შენ შეგავედრებ ჯვარს წმინდას, რაც დავინახე მე შენში, ის გითხარ, არ ვთქვი რაც მწყინდა, და მონატრებაც ამგვარი,
მე შენ მიყვარხარ ქართველო ქალო და მიყვარს შენი ნაზი ღიმილი, მინდა მოგართვა იების კონით აღსავსე გული და სიყვარული. მინდა გისურვო ბედნიერება და შენი დედის დიდი სახელით, მინდა დავლოცო მისი მარჯვენა და საუკუნოდ ვადიდო იგი. რომ შენ გაგზარდა ქართველი ქალი და თვისი ძუძუ გაწოვა წმინდა მან მოგანიჭა სულის სიწმინდე და ის ქალობა ,რომელიც მხიბლავს. მე დაგილოცავ ყოველ ცისმარეს და ისევ მუდავ დავლოცავ სახელს, რომელმაც ასე შენ აგამაგლა
თუმცა ყველაზე არ ითქმის მაგრამ ქალი ქალია უნდა შენდობა .. მერე რაა რომ ვერ გაგიმხილა, მერე რაა რომ აღარ გენდობა. მერე რაა რომ მისი ცრემლები თავს გაბეზრებს და გზაკვალს გიკარგავს თუ დაუჯერებ, თუ აპატიებ ხვალე იებით ცას მოგიქარგავს .. მერე რაა რომ ალერსიანი არცერთი სიტყვა არ დაცდენია. ქალი _ კითხვაა ამოუხსნელი და სიამაყე მისი სენია. მერე რაა რომ წავიდა ისე კვლავ დაბრუნების არ გაქვს იმედი. ქალი ქალია და მალე ისევ უცილებლად დაესიზმრები. თუ არ შეგცვალა ლოდინმა, დაღლამ .. დაიმსახურე შენ მისი ნდობა. თუმცა ყველაზე არ ითქმის, მაგრამ .. ქალი ქალია უნდა შენდობა ..
ქალი? ქალს ნუ მიენდობი,ქალი ქალია ქალი ქარია,ქალი მარტია. ქალი წვიმაა,ცვალებადია ქალი მზეა და ქალი მთვარეა. ციური ვარსკვლავია,ღრუბელი,ნისლია უცხო პლანეტაა,ფეერვერკია მიუწვდომელია,აუხდენელია, ქალი ღვინოა,თავბრუს დამხვევია. ქალი აპრილია, პირველი აპრილი, ქალის ნათქვამში ბევრი ტყუილია, ქალი გიშერია,ძოწია,ალმასი, იგი მაცდურია,მაგრამ ლამაზია. ქალი ღვინოა,თავბრუს დამხვევი, კაცის წყურვილია,გონის ამრევია, ქალი რა არის?ბედის ირონია, ფანტასტიკურია,ეგზოტიკურია. ამოუცნობი ნახატი რითაა? ქალი ქმნილებაა,ქალი შედევრია, ერთადერთია...კაცის ღმერთია, ქალი რომანსია,რენესანსია. დავიჩის ჯოკონდაა,ჯორჯონეს ვენერა, ქალი ტიციანის-მაგდალინელია, ქალი რა არი?-ბედის ირონია, ეროტიკულია,რომანტიკულია, ეგზოტიკურია,ფანტასტიკურია. კაცის კოცნაზეც კი მექანიკურია!!! ქალს ნუ მიენდობი,ქალს ნუ მიენდობი, ქალს ნუ მიენდობი, ქალი ქალია, ქალი ქ ა ლ ი ა !
დაღლილ თვალებს ვეფერები სიზმარში, ოცნებით რომ გასცქერიან შორეთს, ნაღვლიანი იყურება ჭიშკრში, უძლებს დარდის მოზღვავებულ მორევს. ვხედავ, როგორ მიალერსებს პატარას, მიალერსებს უთქმელად და უხმოდ, და პირმშოს, ცხრა თვე მუცლით რომ ატარა, მონატრებულს შორეთიდან უხმობს. ნაოჭებით დაღარული სახება, დედის ცრემლი სიზმარშიც და ცსადშიც, საფიქრალი, საზრუნავი არ ქრება, ნეტავ ახლა როგორ არის ბავშვი. დედის სითბო, დედის ტკბილი ღიმილი, თმებზე თეთრად დათოვლილი ჭაღარა, ღამით ჩუმი დამალული ტირილი, გული, შვილის ლოდინმა რომ დაღალა, მენატრება, მენატრება საოცრად, გაუსაძლისს გავუძელი ვინძლო, ერთი მყავხარ ქვეყანაზე სალოცად, მინდა ცხადშიც შენი მზერა ვიგრძნო
ყველაზე ლამაზს ნახეთ ვინ მოდის, შეეგებეთ ეცით თაყვანი! დედოფალთ შორის დედოფალი, ქალთა მშვენება. დედის გვირგვინით შემოსილი კურთხეულ თავზე, ქალი–ორსული ხვალ რომ დედობით დამშვენდება.
მიეახლეთ ამ აუხსნელ ღვთის საიდუმლოს, დაუჩოქეთ და გაეგეთ ფეხთა მტვრად ყველა! გესმის სამყაროვ? მოუდრიკე ქედი ღვთაებას, შენს წინ ქალი დგას,თვით სიცოცხლის მშობელი დედა!
ქალი ხიბლია სულის ჩამდგმელი ასევე ხიბლი კაცის საყრდენი, ვერ გაიხარებს ვინც ქალს ატირებს მას გაუწყრება ღმეთი გამჩენი. ქალს გაუფრთხილდეთ შვილის გამჩენი, საფიქრალი აქვს იცით რამდენი სითბო ვაჩუქოთ და მოვეფეროთ
შენი ნანინა მესმოდა ძილში, როცა მტკიოდა მაძლევდი წამალს, ბედნიერებას ხედავდი შვილში, ძვირფასო დედა, ძლიერ მიყვარხარ და ეს სიცოცხლე შენ მე მაჩუქე,
როცა მეძინა, ტეხავდი ღამეს
და არც მტოვებდი მარტოს ნამწუხრევს, ძვირფასო დედა, როდესაც ვუცქერ მე შენს ჭაღარას, დაღარულ სახეს, გული ღონდება დედავ მშობელო, ჭაღარა სევდას ჩემ გულშიც ბადებს. ფეხის ადგმაში შენ დამეხმარე, შენგან ვისწავლე ქართული ენა, შენ გამაცოცხლე და შენი ვალი როგორ დავფარო, არ ვიცი დედა. რო გიკვდებოდი,და არა ერთხელ ცრემლი გდიოდა დედავ თვალიდან, შენი ჭაღარა ჩემი ბრალია, რო დავიბადე, აიმ წამიდან. მე ვიცი , დედავ, გული გიკვნესის მე სანადიროდ მთებში რო წავალ, პირჯვარს გადამწერ და დამილოცავ კლდე-ქარაფებზე სიკვდილის სავალს. ,,დედა!" ამ სიტყვას რამდენი ლოცავს, დედა, სიცოცხლე შენით იწყება, შენა ხარ ჩვენი პირველი ლოცვა ...Ещё
შენი ხელები მირწევდა აკვანს,
შენი ნანინა მესმოდა ძილში, როცა მტკიოდა მაძლევდი წამალს, ბედნიერებას ხედავდი შვილში, ძვირფასო დედა, ძლიერ მიყვარხარ და ეს სიცოცხლე შენ მე მაჩუქე,
როცა მეძინა, ტეხავდი ღამეს
და არც მტოვებდი მარტოს ნამწუხრევს, ძვირფასო დედა, როდესაც ვუცქერ მე შენს ჭაღარას, დაღარულ სახეს, გული ღონდება დედავ მშობელო, ჭაღარა სევდას ჩემ გულშიც ბადებს. ფეხის ადგმაში შენ დამეხმარე, შენგან ვისწავლე ქართული ენა, შენ გამაცოცხლე და შენი ვალი როგორ დავფარო, არ ვიცი დედა. რო გიკვდებოდი,და არა ერთხელ ცრემლი გდიოდა დედავ თვალიდან, შენი ჭაღარა ჩემი ბრალია, რო დავიბადე, აიმ წამიდან. მე ვიცი , დედავ, გული გიკვნესის მე სანადიროდ მთებში რო წავალ, პირჯვარს გადამწერ და დამილოცავ კლდე-ქარაფებზე სიკვდილის სავალს. ,,დედა!" ამ სიტყვას რამდენი ლოცავს, დედა, სიცოცხლე შენით იწყება, შენა ხარ ჩვენი პირველი ლოცვა და სიყვარულის თავდავიწყება...
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Комментарии 50
უპირველესად ქალი დედაა,
ქალი დედა,ღვთისა მშობელი
შემდეგ ის არის ედემის ვარდი
თავაწეული დაუჭკნობელი,
ქალი ბუნების სილამაზეა
დარში, ავდარში დაუჩოქელი
ის სიყვარულში გიჟი მარტია
და ყველა ქაცის გულის მპყრობელი
ზოგჯერ წვიმაა,ზოგჯერ ქარია
სეტყვა,თოვლი და ქარიშხალია
ის ღმერთმა შექმნა სილამაზისთვის
და ალბათ დღემდე არ უნანია,
ქალი ბუნების საწინდარია
ვინ იცის რა სწყინს რა უხარია
ერთი შეხედვით კაცს დაატყვევებს
ის სიყვარულში ჯადოქარია,
ქალი უმანკო ბავშვია თოთო,
მას გაფრთხილება სჭირდება მხოლოდ
ქალი ლამაზი შველია, ლაღი
ნურვინ ეცდებით დაასვათ დაღი
ქალი სათნო და ძლიერ ნაზია
მას ალერსი და სითბო სწადია.
იგი წმინდაა, ვითარც ტაძარი
ქალს ეამბორეთ და ეთაყვანეთ
რომ არ დაუჭკნოს გული დარდებმა
ქალს ეამბორეთ დიდო მგოსნებო
თქვენ გაგიმარჯოთ მანდილოსნებო….
უპირველესად ქალი დედაა,
ქალი დედა,ღვთისა მშობელი
შემდეგ ის არის ედემის ვარდი
თავაწეული დაუჭკნობელი,
ქალი ბუნების სილამაზეა
დარში, ავდარში დაუჩოქელი
ის სიყვარულში გიჟი მარტია
და ყველა ქაცის გულის მპყრობელი
ზოგჯერ წვიმაა,ზოგჯერ ქარია
სეტყვა,თოვლი და ქარიშხალია
ის ღმერთმა შექმნა სილამაზისთვის
და ალბათ დღემდე არ უნანია,
ქალი ბუნების საწინდარია
ვინ იცის რა სწყინს რა უხარია
ერთი შეხედვით კაცს დაატყვევებს
ის სიყვარულში ჯადოქარია,
ქალი უმანკო ბავშვია თოთო,
მას გაფრთხილება სჭირდება მხოლოდ
ქალი ლამაზი შველია, ლაღი
ნურვინ ეცდებით დაასვათ დაღი
ქალი სათნო და ძლიერ ნაზია
მას ალერსი და სითბო სწადია.
იგი წმინდაა, ვითარც ტაძარი
ქალს ეამბორეთ და ეთაყვანეთ
რომ არ დაუჭკნოს გული დარდებმა
ქალს ეამბორეთ დიდო მგოსნებო
თქვენ გაგიმარჯოთ მანდილოსნებო….
ვარდისთანა ფაქიზია სული შენი,
ამიტომაც გშვენის ფერი ვარდისა,
სინაზე და სილამაზე უფლის ნებით,
მზის სხივივით დაგყოლია აკვნიდან.
უცებ სიო მომეპარა ჩამჩურჩულა:
- ქალი ყველა ნაზიაო თქვა.
სანამ არ გსურს ვნება დაეპატრონება,
ვარდისფერი გაუქრებათ ბაგიდან.
ქალი, ქალი, ქალი - მარგალიტის თვალია,
დიდების და უკვდავების წმინდა კელაპტარია,
ღვთისმშობელი მარიამი - სალოცავი ხატია,
ქალი - სამყაროს გვირგვინი, მზე და დედოფალია.
კაცებო, ქალებს გაუფრთხილდით
გული ფიანდაზად გაუშალეთ,
შუბლზე გაჩენილი ნაოჭები
ნაზი მოფერებით წაუშალეთ.
ქალებს შვლის ნუკრივით გაუფრთხილდით,
მადლი ხელის გულზე მოუყარეთ,
ქალებს დაულოცეთ ქალობა და
ბაღის ყვავილივით მოუარეთ
თორემ სხვა ძალაა ქალის ძალა
ქალი ათასგვარად გადაგაქცევს
ქალი აგატირებს, ქალი დაგაჩოქებს
წამოგაყენებს და ისევ კაცად გაქცევს.
ხოდა, ამ საუნჯეს გაუფრთხილდით
გული ფიანდაზად გაუშალეთ,
შუბლზე გაჩენილი ნაოჭები
ნაზი მოფერებით წაუშალეთ
ქალს ნუ მიენდობი ქალი , ქალია,
ქალი მარტია, ქალი ქარია,
ქალი წვიმაა, ცვალებადია
ქალი მზეა, და ქალი მთვარეა.
ციური ვარსკვლავია, ღრუბელთა ნისლია,
უცხო პლანეტაა, ფეიერვერკია,
მიუწვდომელია აუხდენელია,
ქალი აპრილია, პირველი აპრილია,
ქალის ნათქვამი ბევრი ტყულილია,.
ქალი მაისია, ვარდია, ეკალია,
ბედნიერებაა,დღესასწაულია,
ქალი გიშერია, ძოწია, ალმასია,
იგი მაცდურია, მაგრამ ლამაზია,
ქალი კისერია, ქალი თმებია
ქალი მკერდია, ქალი ტუჩებია,
ქალი მაგიაა, ანდამატია,
ქალი უძირო ოკეანეა,
მარჯვნის კოლოფია, მარჯვნის ძაპია,
იგი უბრალოთ გრანდიოზულია,
ქალი ქმნილებაა, ქალი შედევრია,
ქალი ტაძარია მონატრებულია,
ის რომანსია, რენესანსია.
ქალი ღვინოა, თავბრუდამხვევია,
კაცის წყურვილია, გულის ამრევია,
ქალი რა არის? ბედის ირონია,
ქალი ფიტულია რომანტიკულია,
კაცის კოცნაზე მექანიკურია,
მაინც ნუ ენდობით, ქალს ნუ მიენდობით
არ დაგავიწყდეთ ეშმაკზე უფროსია...
igi arc sivrcea usasrulo,
igi arc mshfotvare gamea,
igi arc zgvaa unapiro
igi arc mzea da mtvarea,
igi arc dilaa sxivnateli
igi arc samotxis wyalia,
ogond egaa, rom sicocxlea
ogond egaa, rom k a l i a!.
როცა შენ ღამე ტკბილ სიზმრებს ხედავ,
ან საოცარი კოშმარი გიპყრობს,
ის მოვა ჩუმად, ნაზად დაგხედავს,
მთელი ცხოვრება ის შენზე ფიქრობს…
როცა ყველაზე ძლიერ გიჭირდა
და არ იცოდი რა უნდა გექნა,
მას გაცილებით უფრო უმძიმდა,
გამოსავალი უნდოდა ეთქვა…
დედა ერთია ამ ქვეყანაზე,
ერთია როგორც ქრისტე, უფალი,
დედიკომ მოგცა შენ სილამაზე,
მანვე გაგხადა თავისუფალი…
და რომც დაიქცეს სამყარო მთელი,
ედემშიც რომ არ მიგიღოს ღმერთმან,
თუნდაც ჯოჯოხეთს გამოჰკრა ხელი,
დედიკო მაინც იქნება შენთან…
მოწყენას მისას როდესაც გრძნობენ,
იქუფრებიან თვალები ნისლით.
თუ გავამსხვრიე განგების ღობე,
პირველად დედის ჭაღარას ვიხსნი.
ფიქრები ღლიან ისედაც დაღლილს,
სამრეკლოსავით ფერმკრთალს და ხნიერს.
თუ დეკემბერშიც აენთო ბაღი,
პირველად დედას დავუკრეფ იებს.
დედის მანდილში აპრილი გალობს,
ვით დაფიონი ფხოვეთის მთებში.
თუ უკვდავების ვიპოვნე წყარო,
პირველად დედას მივუტან პეშვით.
ნანინას ნამი აკვანზე ელავს,
როგორც რტოებზე ღიმილი ფესვთა.
თუ სივრცეებში შევძელი ფრენა,
პირველად დედას ავიყვან მზესთან.
როგორ მენატრები დედა
ღრუბელს გავაყოლებ ფიქრებს
ქარებს დავიგულებ მხედრად
სივრცეს, ოცნებები მივსებს,
ისე მენატრები დედა.
ვიცი, სიშორეთა ხიდი,
დროთა უსაშველო სევდა,
მიდის, უგზოუკვლოდ მიდის
უფრო მენატრები დედა.
შენი გულმხურვალე ლოცვა,
გზა—კვალს მიცისკროვნებს ბედად.
როგორ ძლიერი ვარ როცა
ქვეყნად შენა მყავხარ დედა.
ჩემო, გულცისკარა ქალო,
ჩემო, ტკივილო და სევდავ.
ჩემო, ოცნებების ფარო,
ჩემო საყვარელო დედა.
ღმერთმა გაგიგრძელოს წლები
მყავდე მიწიერი ღმერთად.
მინდა გამოვისხა ფრთები
ისე მენატრები დედა
ქალი სიცოცხლე და გაზაფხული, უნაზეს ტრფობად გულს ჩასახული
ქალი უეცარი სიხარული, ქალი იმედი და სინანული.
ქალი ბედნიერი დედა, ქალი შიში და ელდა.
ქალი ფაქიზი დანაზი, ქალი სათუთი ბავშვი.
ქალი ამაყი და ლაღად მონავარდე,
დაელოდე, იქნებ შენთან მოკალათდეს.
ქალი ანგელოზია ყინწვისის, ქვეყნად მისი ფასი ვინ იცის
ქალის სულშია ერის სიმდიდრე,ქალის ნამუსო ქვეყნად იდიდე
ქალი თამარი და ერის თვალi, ქალი რუსთაველის საფიცარი,
ქალი შემოპარული გულში, ქალი აფეთქებული ნუში"
უნდა ესათუთოთ ასეთ საგანძურს" ქვეყნად ვერ იპოვით ქალის საფასურს!
თუ ქალს უყვარხარ არის თურმე ღმერთის წყალობა!
განა ყველა ქალს შეუძლია კაი ქალობა!
ქალი
სწორ გზაზე დააყენებს გზიდან აცდენილს,
ქალი იწვება სიკვდილისთვის როგორც სნთელი,
ქალი მამაკაცს უტოლდება ჭირთა თმენაში,
ქალი სიტურფეს ინარჩუნებს ფოტოლცვენაში,
ქალი?! ქალობა არგეგონოთ იყოს ადვილი,
ყველაზე წმინდა არის ქვეყნად!
დ ე დ ი ს მ ა ნ დ ი ლ ი ! . .
magram xar qali,
iqneb chems tvalshi esec naklia...
Dabadebidan gaqvs chemi vali...
Me xom shens gamo nekni maklia.
Xumroba iqit,
me shemiyvarda mocilebuli chems sxeuls dzvali,
yvela nekns davtmob
im ertis garda,
romelsac gmertma uwoda qali!
ქალი ბუნების სილამაზეა
დარში, ავდარში დაუჩოქელი
ის სიყვარულში გიჟი მარტია
და ყველა კაცის გულის მპყრობელი
ზოგჯერ წვიმაა,ზოგჯერ ქარია
სეტყვა,თოვლი და ქარიშხალია
ის ღმერთმა შექმნა სილამაზისთვის
და ალბათ დღემდე არ უნანია,
ქალი ბუნების საწინდარია
ვინ იცის რა სწყინს რა უხარია
ერთი შეხედვით კაცს დაატყვევებს
ის სიყვარულში ჯადოქარია,
ქალი უმანკო ბავშვია თოთო,
მას გაფრთხილება სჭირდება მხოლოდ
ქალი ლამაზი შველია, ლაღი
ნურვინ ეცდებით დაასვათ დაღი
ქალი სათნო და ძლიერ ნაზია
მას ალერსი და სითბო სწადია.
- მეთამაშე, დე...
- მეძინება, დე...
- ზღაპარი მომიყევი, დე...
- მაკოცე ,დე..
- მომეფერე, დე...
- მიყვარხარ, დე...
- მშია, დე...
- წავალ რა, დე...
- მომწონს, დე...
- მგონი მიყვარს, დე...
- პატარა აღარ ვარ, დე...
- გავთხოვდი, დე...
- მივდივარ, დე...
- რომ მოვიცლი გნახავ, დე...
- მეც მენატრები, დე...
- რა გჭირს, დე...
- გეხვეწები, დე...
- არ მოკვდე, დე...
- არ დამტოვო, დე...
- მშვიდობით, დე...
სულ ორად ორი სიტყვისათვის
დავთმობდი ახლა
და დავტოვებდი ყველაფერს უცებ.
ვიყიდდი ბილეთს, -
უკანასკნელი მატარებლით
ჩავიდოდი სოფელში მშვიდად...
გადავირბენდი მწვანე კოინდარს,
სულმოუთქმელად შევაღებდი
ძველებურ ჯარგვალს,
რომ კიდევ ერთხელ გამეგონა:
„მოხვედი, შვილო?“
დე...
დე, იცი...
ღამით ცრემლი მომდის ხანდახან
და გარინდებულ სიმარტოვეს ტუჩებზე ვითლი,
ჩემი ცხოვრების ის ეტაპი უკვე დამთავრდა
და ყოველ დილით, მაკიაჟით მე ფერებს ვიცვლი.
დე, იცი...
მე მაჩუქეს, აპრილის კაბა
და არათითზე წამომაცვეს მბზინავი რგოლი,
მე გავიზარდე თუ ის კაბა დაპატარავდა
არ ვიცი,
მაგრამ მის ნაფლეთებს ყოველდღე ვწონი.
დე, იცი...
მტკივა სისხლისაგან დაცლილი გული,
ლიბრგადაკრული თვალის ჭრილით ვეღარას ვხედავ,
საწოლზე კუტი ლავაშივით პირქვე გართხმული
რიჟრაჟით ისეც გახუნებულ ოცნებებს ვღებავ.
დე, იცი
აღარ მინდა დავხუჭო თვალი,
აღარც ჯიუტი შეგრძნებების მოგერიება,
უნდა გამიგო, ზოგჯერ უნდა გავიღო ხარკი
და მისთვის ზოგჯერ ზედმეტია მონანიება.
დე,იცი...
დასაწყისი შენა ხარ მხოლოდ
და შენი სუნთქვა ყოველ ღამით, ჩემს ატირებას
ნასკვავს ნერვებად და უაზრო ცხოვრების ბოლოს
მე...
გათელილი ბავშვობისთვის გთხოვ პატიებას.
დე, იცი...
გაზაფხული მოვიდა მგონი...
ქალო, ეშხითა მორთულო,
დღისით მზე, ღამით მთვარეო,
ბრწყინვალე შუქურვარსკვლავო,
შენ ხმელეთისა დარეო,
ვარსკვლავო სურვილისაო,
სული შენ მიმაბარეო...
ქალო,ამ თვალთა ნათელო,
ქალო,სახე გაქვს მზისაო,
ქალო,მშვენება ვინ მოგცა
სამოცი ვარსკვლავისაო!?
მთვარე ხარ მანათობელი,
იალბუზისა მთისაო,
შუქი ანათებს ქვეყანას
მაგ შენი თვალებისაო,-
ცაში ნაბანო ვარსკვლავო,
ხელთ დასატარო მზისაო,
ვისაც შენ ყევხარ,მასა აქვს
წყალობა მაღალ ღვთისაო.
ქალი - კი არა , ფერია ხარ ქალად ნაქარგი ,
ხარ სილამაზე ,
სალვადორე - ს
ფუნჯით ნახატი ,
ქალი - კი არა , ცდუნება ხარ ამქვეყნიური ,
ხარ ოკიანე ,
ტალღის ფსკერზე ამოხეთქილი -
ოხ ეს თვალები
შენი ტრფობით გადაფეთქილი .
ქალი - კი არა , გუმბათიხარ ღვთისგან ნაგები ,
ხარ სალოცავი ,
წმინდა ხატთან
ჩოქვით ნაფერი .
ქალი - კი არა , ნოტები ხარ აჟღერებული ,
მთვარის სონატა ,
ბეთჰოვენის
მუზად ნაქები .
ქალი - კი არა , პიესახარ ჩემთვის ნაწერი ,
ხარ ბაირონის
სტრიქონებში
კალმით ნაფერი .
ქალი - კი არა , პლანეტახარ მზეთი გამთბარი ,
ხარ სიმფონია ,
მარცვალ მარცვალ
ლექსში ჩამდნარი .
ქალი - კი არა , ფერია ხარ ქალად ნაქარგი ...
ქალი სიყვარულის სიმბოლოა,
მშვენიერ გრძნობებში ჩაქსოვილი.
ქალი ოცნება და ფიქრებია,
ღამის ნაზ სიზმრებში ჩაქსოვილი.
ქალი სითბოა და ალერსია,
ზოგჯერ ზამთრის ფიფქით დათოვლილი.
ქალი გაზაფხულის პირმშოა და
მარტის გიჟურ განცდებს აყოლილი.
ქალი ტურფააა და ტანწერწეტა
როგორც ალვების ხე აშოლტილი.
ქალი აპრილების იაა და
ტოტი საფერებლად ჩამოწვდილი.
ქალი რბილია და სათუთია,
კვირტი ნუშის ყლორტზე ამოზრდილი.
ქალი მათრობელა ღვინოა და
ძეგლი საუცხოოდ ჩამოქნილი.
შენ საოცნებო ქალი ხარ,
გულთბილი,სათნო და წმინდა,
ცხოვრებას ისე მიმშვენებ,
ვით თბილის-ქალაქს მთაწმინდა
მოყვარე თუმცა ბევრი მყავს,
მხოლოდ შენ ხვდები რაც მინდა,
სადაც შენა ხარ დარია,
სად არა თქეშად გაწვიმდა.
შენ გაზაფხულის ვარდი ხარ,
უშენოდ ვარდი არც მინდა,
ჩემო "სულიკოვ", ოცნებავ,
ჩემო გოლგოთავ, მთაწმინდავ.
ამ ლექსით ნათქვამს-შენ ხვდები,
იცი რაც მწყინს და რაც მინდა,
ნიადაგ შენთვის ვილოცებ,
შენ შეგავედრებ ჯვარს წმინდას,
რაც დავინახე მე შენში,
ის გითხარ, არ ვთქვი რაც მწყინდა,
და მონატრებაც ამგვარი,
არ ახსოვთ ქრისტეს ჯვარცმიდან.
მე შენ მიყვარხარ ქართველო ქალო
და მიყვარს შენი ნაზი ღიმილი,
მინდა მოგართვა იების კონით
აღსავსე გული და სიყვარული.
მინდა გისურვო ბედნიერება
და შენი დედის დიდი სახელით,
მინდა დავლოცო მისი მარჯვენა
და საუკუნოდ ვადიდო იგი.
რომ შენ გაგზარდა ქართველი ქალი
და თვისი ძუძუ გაწოვა წმინდა
მან მოგანიჭა სულის სიწმინდე
და ის ქალობა ,რომელიც მხიბლავს.
მე დაგილოცავ ყოველ ცისმარეს
და ისევ მუდავ დავლოცავ სახელს,
რომელმაც ასე შენ აგამაგლა
იმ შენი დედის გვთაებრივ სახელს!
d a o /gurgen malania/
me mapatie- ase shorit fereba, dao! me mapatie - ver gixvdebi ise tamamad.
usamartlobam chemi sisxlis sufra gaawyo, da tvit eshmaki moiwvia sufris tamadad.
shen iq, goraze daewvevi bagratis ghmertebs, shen chemze locvit sheawuxeb xatebs, wnindanebs.
sheni cremlebi chahyvebian monastris kedlebs, rogorc wvetebi gazafxulze tavsxma wvimata.
shen dcmis tars ighbals wminda xatebtan gamotireb, me aq momiwevs - tanjvit savse wlebi agvlio,
sheni dcma ukve sheechvia eklis gvirgvinebs, shen dcmaze locvit sheimokleb sisxam alions.
shen locvit wvebi...sizmarshiac xatebtan wvalob, shen ase satno...ase kargi...ase ketili...
shena xar ghmerti - chemi sulis natelo dao, shena xar tviton - monasteri gamoketili.
ქალო
ვწერ ლექსებს
იქნებ ლამაზებსა,
ქალო...
თუმც თვალ-მარგალიტით
შამკულნ არ არიან
ვიცი.
ლაყუჩგახვრეტილი თევზივით,
არცრაად ვწვალობ...
მღვრიე წყალ ნახაპ სულს,
ლექსად,
წვეთ-წვეთობით გიცლი.
ქალო
ნალექსარი იქნებ არც
ეტყობა მაგ გულს,
ღამით თაიგულებს,
არცრუ დაიმჩნევა?!
შენთვის.
ამაღამ თუ ვერ გიძღვნი
ზეცას,
ვარსკვლავებით შემკულს,
ბოლოს დაგიხვდები...
ბოლოს არაგვივით მერთვი.
ქალო,სირცხვილია,
შინ შედი...ჰაერი
ურცხვად გეხება და გლოკავს...
ქალო,ეგ ღიმილი,ჯოკონდასნაირი,
ვიღაცას ქუჩაში მოკლავს.
ნიავი გიწეწავს ფაფუკი თმის ღერებს,
ვნებამორეული გსინჯავს...
ქალო,სირცხვილია,
ყელს როგორ იღერებს
მაგ სავსე გულ-მკერდში ჭინკა...
როგორ გსვამს ეშმაკი ურქო და უკუდო
ბადაგით პირსავსე ფინჯანს...
ქალო, სირცხვილია,
დახარე ქუთუთო,
შიშველი თვალები გიჩანს!
თუმცა ყველაზე არ ითქმის მაგრამ
ქალი ქალია უნდა შენდობა ..
მერე რაა რომ ვერ გაგიმხილა,
მერე რაა რომ აღარ გენდობა.
მერე რაა რომ მისი ცრემლები
თავს გაბეზრებს და გზაკვალს გიკარგავს
თუ დაუჯერებ, თუ აპატიებ
ხვალე იებით ცას მოგიქარგავს ..
მერე რაა რომ ალერსიანი
არცერთი სიტყვა არ დაცდენია.
ქალი _ კითხვაა ამოუხსნელი
და სიამაყე მისი სენია.
მერე რაა რომ წავიდა ისე
კვლავ დაბრუნების არ გაქვს იმედი.
ქალი ქალია და მალე ისევ
უცილებლად დაესიზმრები.
თუ არ შეგცვალა ლოდინმა, დაღლამ ..
დაიმსახურე შენ მისი ნდობა.
თუმცა ყველაზე არ ითქმის, მაგრამ ..
ქალი ქალია უნდა შენდობა ..
დედი, მე ხშირად ვეღარ გნახულობ,
რომ არ მიმიხვდე, რანაირ მიჭირს...
შენ მაინც ჩემთვის ლოცვა-მარხულობ,
მილოცავ დანას შებმული ჭინჭით.
შენ რომ მჩუქნიდი, იმ ვარდს და სოსანს
ახლაც სიზმრებში ვხედავ ლანდებად...
დედი, ყოველდღე ვაპირებ მოსვლას,
მაგრამ ყოველთვის მაგვიანდება.
ვიცი, მპატიობ, ასეთი რომ ვარ,
ასე რომ მიმხრეს უცხო ქარებმა,
დედი, ერთხელაც ნამდვილად მოვალ
და გეტყვი: „არსად არ მეჩქარება!“
შენ დამიამებ ყველა წყლულს, მტკივანს,
მეც გეტყვი ჩემი ბედ-იღბლის ამბავს...
დედი, უშენოდ ღამით სულ მცივა,
მაგრამ არავინ მაფარებს საბანს.
დედაზე ტკბილი და საყვარელი
ხომ არც არსებობს,არც არსებულა.
დედის შესადარ სიტყვას ვერ იტყვი,
არც ითქმება და არც ადრე თქმულა.
დედა-ეს სიტყვა ყველაფერს უდრის,
სიცოცხლეს,სითბოს,სიხარულს,მზესაც
და მის საშველად ცეცხლზეც რომ დამწვან,
სიტყვას ხმამაღლა არ დავძრავ ერთსაც.
დედა,ეს არის ისეთი ძალა,
კაცმა ნათქვამი რომ დაგიმტკიცოს,
მას ყველაფერი დაეჯერება
მშობელი დედა რომ დაიფიცოს.
სანამ დედა მყავს,არ დავბერდები,
ასე ამბობენ,ასე მღერიან.
ადრე დაობლდე ან გვიან თუნდაც
დედას სიკვდილი არ უწერია...
ქალი?
ქალს ნუ მიენდობი,ქალი ქალია
ქალი ქარია,ქალი მარტია.
ქალი წვიმაა,ცვალებადია
ქალი მზეა და ქალი მთვარეა.
ციური ვარსკვლავია,ღრუბელი,ნისლია
უცხო პლანეტაა,ფეერვერკია
მიუწვდომელია,აუხდენელია,
ქალი ღვინოა,თავბრუს დამხვევია.
ქალი აპრილია, პირველი აპრილი,
ქალის ნათქვამში ბევრი ტყუილია,
ქალი გიშერია,ძოწია,ალმასი,
იგი მაცდურია,მაგრამ ლამაზია.
ქალი ღვინოა,თავბრუს დამხვევი,
კაცის წყურვილია,გონის ამრევია,
ქალი რა არის?ბედის ირონია,
ფანტასტიკურია,ეგზოტიკურია.
ამოუცნობი ნახატი რითაა?
ქალი ქმნილებაა,ქალი შედევრია,
ერთადერთია...კაცის ღმერთია,
ქალი რომანსია,რენესანსია.
დავიჩის ჯოკონდაა,ჯორჯონეს ვენერა,
ქალი ტიციანის-მაგდალინელია,
ქალი რა არი?-ბედის ირონია,
ეროტიკულია,რომანტიკულია,
ეგზოტიკურია,ფანტასტიკურია.
კაცის კოცნაზეც კი მექანიკურია!!!
ქალს ნუ მიენდობი,ქალს ნუ მიენდობი,
ქალს ნუ მიენდობი,
ქალი ქალია, ქალი ქ ა ლ ი ა !
qari chami-chumit qroda.
viweq, romeligac balaxs,
uceb qalis suni qonda,
titqos uro damkres tavshi,
titqos papachemi cxonda,
atas surnelovan chvavshi,
balaxs qalis suni qonda,
suni qonda ara dalis,
lalis, lurjis anu tetris,
suni sazogadod qalis,
suni sazogadod mdedris.
Gmerto, gmerto me sul veli sikvdils,
shen macocxle vinzlo,
sanan vigrzno es surneli,
sanam es surneli vigrzno.
დაღლილ თვალებს ვეფერები სიზმარში,
ოცნებით რომ გასცქერიან შორეთს,
ნაღვლიანი იყურება ჭიშკრში,
უძლებს დარდის მოზღვავებულ მორევს.
ვხედავ, როგორ მიალერსებს პატარას,
მიალერსებს უთქმელად და უხმოდ,
და პირმშოს, ცხრა თვე მუცლით რომ ატარა,
მონატრებულს შორეთიდან უხმობს.
ნაოჭებით დაღარული სახება,
დედის ცრემლი სიზმარშიც და ცსადშიც,
საფიქრალი, საზრუნავი არ ქრება,
ნეტავ ახლა როგორ არის ბავშვი.
დედის სითბო, დედის ტკბილი ღიმილი,
თმებზე თეთრად დათოვლილი ჭაღარა,
ღამით ჩუმი დამალული ტირილი,
გული, შვილის ლოდინმა რომ დაღალა,
მენატრება, მენატრება საოცრად,
გაუსაძლისს გავუძელი ვინძლო,
ერთი მყავხარ ქვეყანაზე სალოცად,
მინდა ცხადშიც შენი მზერა ვიგრძნო
ყველაზე ლამაზს
ნახეთ ვინ მოდის, შეეგებეთ ეცით თაყვანი!
დედოფალთ შორის დედოფალი, ქალთა მშვენება.
დედის გვირგვინით შემოსილი კურთხეულ თავზე,
ქალი–ორსული ხვალ რომ დედობით დამშვენდება.
მიეახლეთ ამ აუხსნელ ღვთის საიდუმლოს,
დაუჩოქეთ და გაეგეთ ფეხთა მტვრად ყველა!
გესმის სამყაროვ? მოუდრიკე ქედი ღვთაებას,
შენს წინ ქალი დგას,თვით სიცოცხლის მშობელი დედა!
ქალი ხიბლია სულის ჩამდგმელი
ასევე ხიბლი კაცის საყრდენი,
ვერ გაიხარებს ვინც ქალს ატირებს
მას გაუწყრება ღმეთი გამჩენი.
ქალს გაუფრთხილდეთ შვილის გამჩენი,
საფიქრალი აქვს იცით რამდენი
სითბო ვაჩუქოთ და მოვეფეროთ
მის გულს მოიგებ სულის საყრდენით.
შენი ხელები მირწევდა აკვანს,
შენი ნანინა მესმოდა ძილში, როცა მტკიოდა მაძლევდი წამალს, ბედნიერებას ხედავდი შვილში, ძვირფასო დედა, ძლიერ მიყვარხარ და ეს სიცოცხლე შენ მე მაჩუქე,როცა მეძინა, ტეხავდი ღამეს
და არც მტოვებდი მარტოს ნამწუხრევს, ძვირფასო დედა, როდესაც ვუცქერ მე შენს ჭაღარას, დაღარულ სახეს, გული ღონდება დედავ მშობელო, ჭაღარა სევდას ჩემ გულშიც ბადებს. ფეხის ადგმაში შენ დამეხმარე, შენგან ვისწავლე ქართული ენა, შენ გამაცოცხლე და შენი ვალი როგორ დავფარო, არ ვიცი დედა. რო გიკვდებოდი,და არა ერთხელ ცრემლი გდიოდა დედავ თვალიდან, შენი ჭაღარა ჩემი ბრალია, რო დავიბადე, აიმ წამიდან. მე ვიცი , დედავ, გული გიკვნესის მე სანადიროდ მთებში რო წავალ, პირჯვარს გადამწერ და დამილოცავ კლდე-ქარაფებზე სიკვდილის სავალს. ,,დედა!" ამ სიტყვას რამდენი ლოცავს, დედა, სიცოცხლე შენით იწყება, შენა ხარ ჩვენი პირველი ლოცვა ...Ещёშენი ხელები მირწევდა აკვანს,
შენი ნანინა მესმოდა ძილში, როცა მტკიოდა მაძლევდი წამალს, ბედნიერებას ხედავდი შვილში, ძვირფასო დედა, ძლიერ მიყვარხარ და ეს სიცოცხლე შენ მე მაჩუქე,როცა მეძინა, ტეხავდი ღამეს
და არც მტოვებდი მარტოს ნამწუხრევს, ძვირფასო დედა, როდესაც ვუცქერ მე შენს ჭაღარას, დაღარულ სახეს, გული ღონდება დედავ მშობელო, ჭაღარა სევდას ჩემ გულშიც ბადებს. ფეხის ადგმაში შენ დამეხმარე, შენგან ვისწავლე ქართული ენა, შენ გამაცოცხლე და შენი ვალი როგორ დავფარო, არ ვიცი დედა. რო გიკვდებოდი,და არა ერთხელ ცრემლი გდიოდა დედავ თვალიდან, შენი ჭაღარა ჩემი ბრალია, რო დავიბადე, აიმ წამიდან. მე ვიცი , დედავ, გული გიკვნესის მე სანადიროდ მთებში რო წავალ, პირჯვარს გადამწერ და დამილოცავ კლდე-ქარაფებზე სიკვდილის სავალს. ,,დედა!" ამ სიტყვას რამდენი ლოცავს, დედა, სიცოცხლე შენით იწყება, შენა ხარ ჩვენი პირველი ლოცვა და სიყვარულის თავდავიწყება...arian qalebi udabnoebi,isini unda gadalaxo da daatboro,arian qalebi chaobebi,isini unda amoashro,arian qalebi larnakebi,isini unda daidga da atvaliero,xolo shig chaacyo shengan dakrefili yvavilebi,romlebic male gagixmeba da gadayri mere,arian qalebi tolchebi,romlebidanac vnebis cyali unda dalio,arian qalebi yru kedlebi,mat unda gverdi auqcio.arian qalebi xelsaxocebi,isini ertxel mainc unda gamoiyeno,mere aravis arafershi ar schirdeba.arian qalebi gushincindeli gazetebi,mat aravin agar kitxulobs.arian qalebi formulebi,mat zuzuebs daavicydat mamakacis tuchebis elda.arian qalebi myudro otaxebi,shegizlia shig shexvide da moisveno,arian qalebi niagvrebi,romlebic aqet calekvas giqadian,arian qalebi,romeltac siyvarulze laparakt vuchedavt yurebs.arian qalebi romeltac scored am sityvit undat rom dagvamarcxon,arian qalebi mudam chvens gverdit rom arian,arian qalebi romeltac gvshobes,arian qalebi dagvitireben romlebic bolos,arian qalebi chveni shvilebi,chven mierve chvenive
...Ещёarian qalebi udabnoebi,isini unda gadalaxo da daatboro,arian qalebi chaobebi,isini unda amoashro,arian qalebi larnakebi,isini unda daidga da atvaliero,xolo shig chaacyo shengan dakrefili yvavilebi,romlebic male gagixmeba da gadayri mere,arian qalebi tolchebi,romlebidanac vnebis cyali unda dalio,arian qalebi yru kedlebi,mat unda gverdi auqcio.arian qalebi xelsaxocebi,isini ertxel mainc unda gamoiyeno,mere aravis arafershi ar schirdeba.arian qalebi gushincindeli gazetebi,mat aravin agar kitxulobs.arian qalebi formulebi,mat zuzuebs daavicydat mamakacis tuchebis elda.arian qalebi myudro otaxebi,shegizlia shig shexvide da moisveno,arian qalebi niagvrebi,romlebic aqet calekvas giqadian,arian qalebi,romeltac siyvarulze laparakt vuchedavt yurebs.arian qalebi romeltac scored am sityvit undat rom dagvamarcxon,arian qalebi mudam chvens gverdit rom arian,arian qalebi romeltac gvshobes,arian qalebi dagvitireben romlebic bolos,arian qalebi chveni shvilebi,chven mierve chvenive jinisgan gamochekilni,arian qalebi da kidev qalebi-qalebi poetebi daglilni da gameebis martoobas shechveulni,qalebi tkiilebi,qalebi,romeltac sheuzliat mamakacis binzuri gulebi avgiis tvalebit gaagon xandaxan,gaaniavon da gamocmindos.qalebi romeltac,bageebze pomadis nacvlat scxiat leqsebi,qalebi romelta sxeulzec sunamos surneli,surnelia balaxebis,mzis da gvirilis,qalebi romlebic ver gaxdebian verc chveni dedebi.verc chveni debi,verc chveni colebi,rametu isini ekutvnian yvelas da aravis,rametu mat sust mxareebs ahkides chveni codvebi da tkivilebi,radgan mat utxres,rom tqven unda iyot udabnoebi,qalebi chaobebi da larnakebi,tqven unda uyot qalebi tolchebi,qalebi yru kedlebi,xelsaxocebi,gushindeli gazeebi da niagvrebi,tqven unda iyot qalebi myudro otaxebi da is qalebi suyvelani,romlebic ubralo qalebi arian da zurgze mogdebuli taviaant patar-patara tkivilsa da sixarulis gulit dadian,dadian da verc gumanoben,rom tqven rsebobt,tuchebzeleqsebcayrilni qalebi,zalian didxans nazalavi da uneburad mainc ashkarad gacxadebuli pirgia chrilobebit,qalebi-poetebi,lurji zmanebebit da yelze gamobmuli guzit,romelic zgvashi gaxrchobt.qalebi poetebi,romeltac ase zalian minda gitxrat didi madloba da bodishi yvelafristvis....
დედა-ეს სიტყვა,ყველაფერს უდრის
და მის საშველად ცეცხლზეც,რომ დამწვან,
სიტყვას ხმამაღლა არ დავძრავ ერთსაც.
დედა,ეს არის ისეთი ძალა,
კაცმა ნათქვამი რომ დაგიმტკიცოს,
მას ყველაფერი დაეჯერება
მშობელი დედა რომ დაიფიცოს.
”სანამ დედა მყავს არ დავბერდები”
ასე ამბობენ,ასე მღერიან,
ადრე დაობლდე,ან გვიან თუნდაც,
დედას სიკვდილი არ უწერია
მოწყენას მისას როდესაც გრძნობენ,
იქუფრებიან თვალები ნისლით.
თუ გავამსხვრიე განგების ღობე,
პირველად დედის ჭაღარას ვიხსნი.
ფიქრები ღლიან ისედაც დაღლილს,
სამრეკლოსავით ფერმკრთალს და ხნიერს.
თუ დეკემბერშიც აენთო ბაღი,
პირველად დედას დავუკრეფ იებს.
დედის მანდილში აპრილი გალობს,
ვით დაფიონი ფხოვეთის მთებში.
თუ უკვდავების ვიპოვნე წყარო,
პირველად დედას მივუტან პეშვით.
ნანინას ნამი აკვანზე ელავს,
როგორც რტოებზე ღიმილი ფესვთა.
თუ სივრცეებში შევძელი ფრენა,
პირველად დედას ავიყვან მზესთან.