√Пандномаи зиндагӣ (қиссаҳои зиндаги ва беҳтарин)

----------ДИЛНОМА---------- Дилхате овардаам, эй дил, зи осори дилам, То бидонӣ, аз дилу аз ҳолати зори дилам. Дил бидодам бар дилат ,то дарди дил шуд дилшикан, Эй табиби дил, биё, аз баҳри дидори дилам. Ин дили дилдодаро як дилнигоҳе кун зи дил, К-аз нигоҳи дилкашат, гардад фараҳ ёри дилам. Дилшиносон гарчи гӯянд "аз диле бар дил раҳест" Ҷуз ту накшоям касеро қуфли девори дилам. Бар дилу дилгунаҳое во накардам килки дил, Чун туи шоистаи ҳар байту ашъори дилам. Эй сабо, дилномаро бар сӯи дилдорам бубар, То биёбад огаҳӣ аз ҳарфу гуфтори дилам. Аз дили зори Муродӣ, сад диле гӯяш салом! Бар диле, ки бо у бошад чораву кори дилам. МУРОДИИ ХАТЛОНӢ 28.01.2025

*****Субҳи нават хуш!***** Эй дидаи муштоқи саҳар, субҳи нават хуш! Эй қалби пур аз шӯру шарар, субҳи нават хуш! Эй ошиқи дилдода шаби ҳузн басар шуд, Эй маъшуқи бо нозу назар, субҳи нават хуш! Эй кӯҳ, ки бо туст сараввал нигаҳи шед, Эй домани хуршедбасар, субҳи нават хуш! Эй чашмаи пурҷӯш, бурун шав зи дили санг, Эй манзари оинасувар, субҳи нават хуш! Бо сози насими саҳарӣ ҷӯр шав, эй рӯд, Бо манзумаи ширу шакар, субҳи нават хуш! Эй боғ, зи нав сӯи фазо атр бияфшон, Эй ғунча, зи тан ҷома бидар, субҳи нават хуш! Эй булбули шайдои чаманзор, ба ваҷд о, Эй тозагулу майсаи тар, субҳи нават хуш! Эй меҳани хушманзару эй хоки гуҳархез, Эй ҳамватани тоҷбасар, субҳи нават хуш! Ин дам, ки гуворост, Муродӣ, нахи табъат, Бархон чу мурғони саҳар, субҳи нават хуш! (МУРОДИИ ХАТЛОНӢ) 22.05.2025.

Хиёнат паси номи хоҳар Қиссаи Апаи Наргис Имрӯз, пас аз солҳо хомӯшӣ, Апаи Наргис лаб кушод… Бо диле пур аз оҳи сӯзон… Бо нигоҳе, ки мисли хун гиря мекард… – Ман духтари дуввуми хонадон будам. Миёни се бародари қавиирода ва як хоҳари зебо. Он рӯзҳо зиндагӣ барои ман ба орзуи ширини кӯдакӣ монанд буд — пур аз нур, пур аз умед… Ман бо ормонҳои сафед ба зиндагии нав қадам мондам. Ва он зиндагӣ маро бо як марди меҳрубон, як ҳамсари мардона ошно кард. Ӯ сарватманд набуд, аммо дастонаш — лабрези меҳнату муҳаббат буданд. Бо муҳаббаташ дили маро ғизо медод, бо эҳтиромаш рӯҳамро бол медод. Мо се фариштаи нозанин доштем. Онҳо нафаси зиндагии мо буданд. Модар, вақте ба ман менигарист, бо ифтихор мегуфт: – Ту духтари хушбахти манӣ… Ва ман, сар то по шукрона, лаб мизадам: – Бале, хушбахтам. Ман шавҳари хуб дорам, фарзандони солим, ва як хонаи пур аз муҳаббат… Аммо баъзан осмони ором якбора тира мешавад… Рӯзҳо бо оромӣ мегузаштанд, то… Як рӯз, хабаре омад, ки дили маро мисли шиша шикаст. Хоҳари азизам, Маҳина… аз шавҳараш ҷудо шуда буд. Танҳо баъди 6 моҳ зиндагӣ. Ӯ бо дили шикаста, бо чашмони пурашк, ба хонаи падару модар баргашт. Ман дилам сӯхт… на танҳо барои хоҳар… Балке бештар — барои модари пирами шикастахотир… Барои падари хомӯш, ки орзуи “хушбахтии духтараш” дар як лаҳза ба хок рафт… Ман қасам хӯрдам: – Хоҳарам дигар ҳеҷ гоҳ танҳо намемонад! Ӯро ба Душанбе овардам. Дар оғӯши хонаи худ ҷой кардам. Мисли соя ҳамеша паҳлуям буд. Бароям ёрӣ медод. Фарзандонамро нигоҳ мекард. Ва бо дили хаста зиндагиро аз нав меомӯхт… Ба шавҳарам гуфтам: – Биё, як кори хуб ё курс ёбем барояш. Бигузор истода шавад… Вай, марди “меҳрубонам”, розӣ шуд. Маҳина курси омӯзишӣ рафт. Оҳиста-оҳиста рӯяш боз мешуд, мисли гуле баъди борон… Модарам ашки шодӣ рехт, вақте фаҳмид, ки духтараш танҳо нест. Ман ҳис кардам: Хушбахт касе нест, ки ғам надорад… Хушбахт он касе аст, ки дар рӯзи тор як такягоҳ дорад… Аммо… ман кӣ будам, ки ба ҳама бовар мекардам? Субҳҳо шавҳарамро бедор мекардам: – Илтимос, хоҳарамро ба донишгоҳ расон… Ӯ асабӣ мешуд, мехост таксӣ гирем. Аммо ман, “апаи ғамхор”, ӯро ҳар саҳар ба мошини шавҳарам мешинондам… Ман фикр мекардам, ин “кӯмак ба хоҳар” аст… Аммо намедонистам, ки дар ҳамин кӯмак, дар ҳамин муҳаббат, тухми хиёнат кошта мешавад… Оҳиста-оҳиста, дунё тағйир ёфт. Маҳина шабҳоро дар хона набуд. Мегуфт — зодрӯз аст. Мегуфт — дарс аст. Мегуфт — вохӯрии омӯзишӣ. Ва ман, ки дар банди фарзандон ва рӯзгор будам, бовар мекардам… Аммо дилам... Дилам чизеро ҳис мекард. Як сиёҳӣ. Як сояи ноаён… Як шаб, ки дилам таркид, ба гиря гуфтам: – Чаро дигар шаб намеоӣ, хоҳарам? Ман апаи туям! Ҳақ дорам, ки пурсам! Вай дод зад: – Ман духтари хурдсол нестам! Зиндагии худро дорам! Ин сухан... мисли корд бар ҷигарам зад. Ва рафт… Хомӯш, вале бо қадаме ки манро шикаст… Он рӯз… Рӯзи сиёҳ… Ман бо писарам ба бозор рафта будам. Ва ногаҳон… Чашмам ба манзаре уфтод, ки диламро дарида кард… Маҳина… хоҳари ман… бо шавҳари ман… Даст ба даст, шод, хандон… аз мағозае ба мағозаи дигар… Таксиро гуфтам: – Аз пасашон бирав… Он рӯз, дилам мурда буд. Пас аз чанд рӯз фаҳмидам: Шавҳарам... Ҳамон марде, ки солҳо қаҳрамони орзуҳоям буд… Ба хоҳари худам хона гирифтааст… Ва ӯро зани дуюмаш кардааст… Ман сӯхтам. Шикастам. Намурдам… лекин дигар зинда ҳам намонда будам… Хиёнат аз марде буд, ки ба вай зиндагиямро бахшида будам… Хиёнат аз хоҳаре буд, ки барояш модар шуда будам… Як сол аст, ки ман ин оташро дар дил пинҳон кардаам. ЯК СОЛ… На хоб дорам, на ором. На зиндагӣ дорам, на марг… Ман танҳо гиря мекунам… Дар кунҷи хонаи хомӯш… Дар торикии диле, ки дигар нур намебинад… Ман медонам, ки шавҳарам ва хоҳарам — Ҳоло зери як бом зиндагии дигаре доранд… Ҳамин зиндагие, ки ман рӯзе орзу мекардам… Онро дигарон — бо хиёнат сохтаанд… Ба кӣ бигӯям? Киро дод занам? Модараму падарамро шарманда кунам? Фарзандонамро бишканам? Сари худро ба девор занам, ки чаро ин қадар бовар кардам? Ман ҳоло зане ҳастам, ки дар оина худро намешиносад… На ҳамсар… На хоҳар… На модар… Ман... ЯК САЙЁРАИ ХОЛИИ ЗИНДАГӢ ҳастам… Ман, ки як умр барои дигарон зиндагӣ кардам… Ман, ки барояшон модар шудам… Ҳоло танҳо Худоро дорам… Худо ва қалами хомӯшро… Ки менависад… Месӯзад… Ва намемирад… Муаллиф: Фирӯз Каримзода, бо дарди сад зане, ки хиёнатро аз хона мешунаванд…

Ягонта ҳамихел хушрӯча нестми ошиқи куним 🥰

***** (Зи ман ранҷидаӣ ...)***** "Зи ман ранҷидаӣ, ранҷиданат охир барои чист?" Дили санҷидаро санҷиданат охир барои чист? Чу моҳе нурпошӣ менамудӣ бар фазои дил, Зи шоми синаам бибриданат охир барои чист? Намедонам, чи кардам ҷуз вафо дар ҷодаи ишқат, Ҷафоро лоиқи ман диданат охир барои чист? Бигуфтам синаам гулзор гардад аз гули васлат, Ба қалбам тухми ғам кориданат охир барои чист? Муҳаббат чун раҳе бошад, ки сад зеру баме дорад! Ба осонӣ қадам бикшиданат охир барои чист? Муродиро набуд ҷойе агар дар гӯшаи қалбат, Ба ишқам бо тамасхур диданат охир барои чист? МУРОДИИ ХАТЛОНӢ. 25.07.2024.

Мехоҳам бо Духтари зебо шинос шавам аз Вилояти Суғд бошад (Хуҷанд , Чкаловск , Кайроккум ) Ман танҳо ин чизҳоро дода метавонам !!! Меҳр Муҳаббат Меҳрубони Дӯст дори Навозиш Ғамхори Дилбардори Ҳамдигар фаҳми Ҳурмат Эҳтиром Эътимод Содиқи Рост гуви Рост қавли Наҷот Сипар Умед Орзу Паноҳ Хушбахти Ҳамроз Рашк Самимият Пул мол сарват вада намедиҳам кӯҳро намекафонам моҳтобро намеорам лек кӯшиш мекунам хушбахт шавим агар взаимно бошад

Мехоҳам бо Духтари зебову хушқаду комат замонавӣ шинос шавам мақсад ҷидди вақтгузаронӣ не 😌 аз вилояти Суғд бошад нависад

―» ҚИССАИ МАРДИ САРВАТ МАНД Марҳамат дустон хонед беҳтарин қисса аст! Марди сарватманде чор зан дошт ва зани чорумаш ро мачнунвор дуст медошту хамеша дар хидматаш буд. Зани сеюмиро низ дуст медошт, аммо на ба андозаи зани чорум,бинобар ин, гох гохе ба у майлу рагбат нишон медод. Зани дуюмро бошад, танхо дар холатхои зурури ва ночор монданхо баназдаш мерафт. Аммо ба зани якум, бо вучуди он ки у мардро аз хама бештар дуст медошт ва хамеша дар фикри пойдории молу мулки у буд, хеч таваччухе надошт. Мард бемор шуд ва эхсос намуд, ки фурсати маргаш наздик шудааст, гуфт: ман сохиби чор зан хастам ва намехохам,ки дар гур танхо бошам. Аз ин рӯ аз хамсари чорум, ки аз хама бештар дусташ медошт пурсид: Медони ки ман аз хама бештар туро дуст медорам ва ба хамаи майлу рагбатхоят бале мегуям. Ман гумон намекунам аз ин бемори чони солим бадар барам ва дар кабр аз танхои метарсам, мехохам дар кабр бо ман боши? Зан гуфт: ин номумкин аст. Ту бубин, аз сад гулам як гулам навшукуфта. Чи гуна мешавад ман аз чони ширинам дар гузарам ва дар кабр хамрохи ту бошам? Мард дилсард шуда, зани сеюмро ба наздаш хонд ва гуфт: ман туро дар тамоми зиндаги дуст доштаам ва акнун мехохам дар кабр бо ман боши. Зан гуфт: харгиз не, хаёт ширину зебост ва мехохам боз зиндаги кунам ва бо каси дигаре ба шавхар бароям. Зани дуюмро ба назди мард хозир карданд. Мард ба угуфт: ман гох- гох баназди ту меомадам ва ту дастгири ман буди,оё маро дар кабр хамрохи мекуни? Зангуфт: маро бубахш,танхо чизе, ки барои шумо метавонам анчом бидихам, то назди гур хамрохи шумо рафтан аст. Мард аз шунидани ин суханхо гамгин ва беморияш бештар гардид, ногахон овозеро шунид, кимегуяд: ман туро дар кабр хамрохи мекунам, хар кучо, ки мерави ман бо туам. Мард ба садо гуш дода дид, ки ин овози хамон хамсари аввалаш аст, ки аз сабаби бе эхтимоми ва бе тавччухияш нисбат ба у пиру нотавон гаштааст. Мард камбудию хатояшро дарк карда, аз кардахояш пушаймон шуд ва гуфт: бояд аз хама бештар ба ту эхтимом медодам,агар ачалам фаро нарасида бошад аз инпас аз хама бештар бату эхтимом хохам дод. Дустонам! Дар хакикат хамаи моро чор зан аст: Зани чорум: ин хамон часад ва тани мо аст, ки агар хар чи аз хурдану пушидан ба он эхтимом дода шавад,хангоми марг моро зуд тарк мекунад. Зани сеюм: ин дорои ва сарвати мо аст, ки пасаз марг моро тарк карда, бо каси дигаре меравад. Зани дуюм:хамон ахл ва дустон хастанд, ки хар чи дар дунё бароямон чоннисорихо мекунанд, аммо пас аз марг, факат то кабр бо мо хастанд. Заниякум: Амалхои неки мо хаст, ки аз барои шахвату рагбат шуда аз он фаромуш мекунем, дар холе ки танхо хамон амалхои некамон хаст, ки дар кабр хам бо мохастанд. Дустонам!!! Акнун худ биандешед,ки агар мо амалхоямонро ба монанди як инсон тасаввур намоем, чиро мушохида хохем кард? Албатта,амалхои некамонро монанди як пиразани заифу нотавоне, кидар хасрати дастгирии мо аст, хохемдид. Пас хамеша хамсари аввалро аз хама бештар дуст бидоред... Султони Ишқ ∞

Як зани фақир ба радио занг мезанад, аз шароити вазнини худ ва аз гуруснагии кӯдаконаш нақл мекунад. Дар охир аз Худованд илтиҷо мекунад, ки ба ман ва кӯдакони гуруснаам рисқу рӯзие деҳ. Ин суханҳоро як марди сарватманд мешунаваду хизматгорашро фарёд мекунад ва миқдоре П'ул медиҳаду мегӯяд. Ин пулро гиру бирав аз боЗ'ор харид кун, ва ба ин зане, ки хозир дар радио сухан кард ба хонаи онҳо Б'урда деҳ. Марди сарватмаН'д мехоҳад зани фақирро масхара кунад. Ба хизматгораш мегуяд, ки ба он зан бигӯй, ки ин аз шайтон аст. Хизматгор меравад хариди бисёр мекунад ва ба хонаи зани фақир меравад. Хизматгор дарвозаи зани фақирро мекӯбад. Зани фақир дарро мекушояд ва ба хизматгор салом медиҳад. Хизматгор мегӯяд ин ҳамааш аз они шумост. Инро ба Шумо равон карданд. Зани фақирро аз хурсанди ашки чашмонаш мебарояд ва ба Худованд шукргӯи мекунад. Хизматгор мегуяд: Магар намепурси, ки ин ҳамаро ки ба Шумо равон кард??? Зани фақир сар ҷумбонда мегӯяд. Муҳим нест, муҳим нест,ки инро ки ба мо равон кард. Вақте, ки Худованд амр кард ҳатто шайтон хизмат мекунад. КЛАССРО ФАРОМӮШ НАКУНЕД. админ: Бахтовар Назаров