մանկություն, մի բառ, մի էություն,մի կյանք, մի ամբողջություն, մի երջանկություն որ տրվել է մեզ, որ ապրենք ուրախ այսպես, կյանքն վայելենք ժպիտով լեցուն, մանկությունը մի թռչյուն է, որ թռավ չեն հասնի նրան այս կյանքում հեղ. ԲԵՆՈ
տխուր է, երբ սիրում ես բայց չէս կարող հասնելտխուր է, որ կորցնելուց հետո ետ չէս կարող բերելայն սերը , որ հարազատ է քեզ դարձելայն պահերը որ քեզ են ջերմացրելնոր կյանք են տվել, նոր շունչ ապրելուու այս կյանքին պայքար մղելու հեղ. ԲԵՆՈ
Երբեք թախիծ չտեսնեին, Չիմանային՝ ինչ է վիշտը Ցավից երբեք չլացեին: Թե արցունքով աչքը թացվեր, Թող որ լիներ զուտ ծիծաղից… Ու մարդկային սիրտը երբեք, Չտառապեր վշտի ցավից: Թե տխրեին, թող դա լիներ, Կարոտից ու վառ հուշերից… Անցած օրեր հիշեցներ, Բայց ոչ կորուստ ու դաժան սեր… Ճակատագի՛ր, խնդրումեմ քեզ, Որ ամոքված սրտեր բուժես, Մարդկանց միշտ խինդ,ծիծաղ բերես, Թող որ վիշտը հավերժ կորչի, Ու անսահման սիրով լցված՝ Դու մարդկանց միշտ բարիքներ տաս… ՀԵՂԻՆԱԿ ԳԱՅԱՆԵ ԵԴՈՅԱՆ
спасибо милая!!!!!!!!!!!!!!!!!У женщины нет возраста с рожденья!..
Вселенской красоте не важен срок. Из див в красу ждет перевоплощенье Как из бутона нежного в цветок. Прелестна своей юностью Наяда Прекрасна в своей зрелости Венера. Одна прельщает свежестью нарядов Другая смелой мудростью и телом. У женщины нет возраста с рожденья Чем старше, тем таинственней она И ярче краски страсти вдохновенной Как дерзкий вкус у редкого вина. У женщины нет возраста с рожденья Вселенской красоте не мыслим срок. Царят над миром с правом исключенья Красавицы , держа весь мир у ног!http://www.playcast.ru/view/2134606/0e853b6100fe21579bb80dc62369da01c0d23b1fpl&matureAgree=1
Այսօր ես միայն լռել եմ ուզում Ու ինքս ինձ հետ խորհել եմ ուզում, Թու'յլ տվեք այսօր ձեզ ոչինչ չասել Հաճախ լռելը ինքնին արվեստ է:
Այսօր չեմ ուզում բառեր շռայլել Ոչ էլ փորձում եմ ստել կամ հերքել, Ես միայն ուզում եմ այսօր համրանալ Մի պահ հեռանալ ու անհետանալ: Ուզում եմ քայլել ես այն փողոցով, Ուր ոչ ոք դեռևս չի փորձել անցնել Ուզում եմ դառնալ ճերմակ ուրվական Ու ինքս ինձնով մի պահ քարանալ: Ես այսօր լու'ռ եմ, լու~ռ եմ քարի պես, Ես այսօր սա'ռն եմ, սա~ռն եմ ձյունի պես Այսօր դուք ինձնից ոչինչ չե'ք լսի Այսօր դուք ինձ հետ ոչինչ չե'ք հիշի: Ես այսօր լու'ռ եմ, լու~ռ եմ օդի պես: АСТХИК ЗАРГАРЯН
Чужая женщина – загадка для мужчины… Её так хочется…скорее разгадать… Ей всё к лицу, включая мелкие морщины. В ней всё прекрасно, не прибавить, не отнять…
Чужая женщина подарит вам улыбку, А может просто равнодушный едкий взгляд… Но не расскажет о своих былых ошибках И не оставит вам своих координат…
И вы опять её проводите при встрече Глазами полными печали и огня… Опять не ваш она собой украсит вечер… И вы прошепчете: «Она не для меня…»
Чужая женщина – вулкан, что тихо дремлет… Вот только нет её прекрасней и милей. Но если жить мечтами сердце не приемлет, Рискните сделать эту женщину своей…
И будут те же бигуди, халат в горошек, Обиды горькие, упрёки, суета… Есть в каждой женщине повадки диких кошек, Но тяжело найти достойного кота…
При первой встрече все чужие, однозначно, Но вы же выбрали одну из них – навек… И кто-то скажет, что ошибся...неудачно, Но всё ведь проще – так устроен человек…
Недосягаемое часто привлекает… Там нет проблем и не достал совместный быт,
...Ещё
Чужая женщина – загадка для мужчины… Её так хочется…скорее разгадать… Ей всё к лицу, включая мелкие морщины. В ней всё прекрасно, не прибавить, не отнять…
Чужая женщина подарит вам улыбку, А может просто равнодушный едкий взгляд… Но не расскажет о своих былых ошибках И не оставит вам своих координат…
И вы опять её проводите при встрече Глазами полными печали и огня… Опять не ваш она собой украсит вечер… И вы прошепчете: «Она не для меня…»
Чужая женщина – вулкан, что тихо дремлет… Вот только нет её прекрасней и милей. Но если жить мечтами сердце не приемлет, Рискните сделать эту женщину своей…
И будут те же бигуди, халат в горошек, Обиды горькие, упрёки, суета… Есть в каждой женщине повадки диких кошек, Но тяжело найти достойного кота…
При первой встрече все чужие, однозначно, Но вы же выбрали одну из них – навек… И кто-то скажет, что ошибся...неудачно, Но всё ведь проще – так устроен человек…
Недосягаемое часто привлекает… Там нет проблем и не достал совместный быт, Ведь даже сладкое порой надоедает… И первой встречи вкус малиновый забыт…
Но ваша женщина – такая же чужая Для тех мужчин, что на пути её стают… Она для вас живёт, детишек вам рожает И создаёт в семье порядок и уют…
И на неё, поверьте, смотрят также точно, И у неё такой же безупречный вид… Но вы когда-нибудь, от сна проснувшись ночью, Поймёте, ваше счастье с вами рядом спит…
Чужая женщина останется чужою… Важней свою не потерять, а удержать… Когда вас любят чистой искренней душою, Наверно, глупо за чужими вслед бежать…
Տերեվաթա՜փ: Ոսկեշող անձրեվ՜: Տերեվները մեղմ շրշյունով հրաժեշտ են տալիս մեզ՝ ինձ ու քեզ, ու թախծոտ աչքերիդ մեջ արցունքի կաթիլ է դառնում մարվող արեվի դեղնած վերջնալույսը: Կտեսնե՞ս էլ ինձ: Կտեսնե՞մ քեզ նորից: Իմ անցած օրերի վրա սիրահար հուշե՜ր, դուք էլ այսօրվա պես աշուն եք հագել, սակայն անմոռա՜ց, ինչ-որ տեղ անգին... Ես հիշում եմ, հիշում եմ քեզ, ի՛մ նրբիրան ոսկեծամ աղջիկ: Օրը նորից է մոտենում իր ավարտին: Կարմրաշեկ արեվը ձուլվում է լեռնապարին, ու շուջս ամեն ինչ դեղին է: 1977թ. զորակոչ
Комментарии 87
մանկություն, մի բառ,
մի էություն,մի կյանք, մի ամբողջություն,
մի երջանկություն որ տրվել է մեզ,
որ ապրենք ուրախ այսպես,
կյանքն վայելենք ժպիտով լեցուն,
մանկությունը մի թռչյուն է,
որ թռավ չեն հասնի նրան այս կյանքում
հեղ. ԲԵՆՈ
տխուր է, երբ սիրում ես բայց չէս կարող հասնելտխուր է, որ կորցնելուց հետո ետ չէս կարող բերելայն սերը , որ հարազատ է քեզ դարձելայն պահերը որ քեզ են ջերմացրելնոր կյանք են տվել, նոր շունչ ապրելուու այս կյանքին պայքար մղելու
հեղ. ԲԵՆՈ
Ամեն ինչ էլ ա՛յս կյանքում
Ավա՜ղ իր ավարտն ունի,
Եվ տանում է մեզ իր հետ
Բախտի անի՛վն անհունի…
Ինչքա՜ն էլ որ մենք ջանանք՝
Մնալ աստղի՛ պես անմար
Կամ՝ արևի պես պայծա՛ռ,
Մե՛կ է ,գալու է մի պահ,
Որ հրաժեշտ ենք տալու
Կյանքի՛ն , աստղի՛ն , արևի՜ն,
ՈՒ փոշի՛ ենք դառնալու…
Ճակատագրի՜ն հլու…
...ЕщёԱմեն ինչ էլ ա՛յս կյանքում
Ավա՜ղ իր ավարտն ունի,
Եվ տանում է մեզ իր հետ
Բախտի անի՛վն անհունի…
Ինչքա՜ն էլ որ մենք ջանանք՝
Մնալ աստղի՛ պես անմար
Կամ՝ արևի պես պայծա՛ռ,
Մե՛կ է ,գալու է մի պահ,
Որ հրաժեշտ ենք տալու
Կյանքի՛ն , աստղի՛ն , արևի՜ն,
ՈՒ փոշի՛ ենք դառնալու…
Ճակատագրի՜ն հլու…
ՀԵՂԻՆԱԿ ԳԱՅԱՆԵ ԵԴՈՅԱՆ
Цавок,вор кянкн айдпес э дасаворвац...
чшмарит ев цавот ираканутюн
Երանի՜ թե մարդիկ կյանքում
Երբեք թախիծ չտեսնեին,
Չիմանային՝ ինչ է վիշտը
Ցավից երբեք չլացեին:
Թե արցունքով աչքը թացվեր,
Թող որ լիներ զուտ ծիծաղից…
Ու մարդկային սիրտը երբեք,
Չտառապեր վշտի ցավից:
Թե տխրեին, թող դա լիներ,
Կարոտից ու վառ հուշերից…
Անցած օրեր հիշեցներ,
Բայց ոչ կորուստ ու դաժան սեր…
Ճակատագի՛ր, խնդրումեմ քեզ,
Որ ամոքված սրտեր բուժես,
Մարդկանց միշտ խինդ,ծիծաղ բերես,
Թող որ վիշտը հավերժ կորչի,
Ու անսահման սիրով լցված՝
Դու մարդկանց միշտ բարիքներ տաս… ՀԵՂԻՆԱԿ ԳԱՅԱՆԵ ԵԴՈՅԱՆ
Ты как лучик солнца ясный, яркий радостный, прекрасный!
http://img-fotki.yandex.ru/get/6828/163135679.51/0_11cdc2_dea49650_origспасибо милая!!!!!!!!!!!!!!!!!У женщины нет возраста с рожденья!..
Вселенской красоте не важен срок.Из див в красу ждет перевоплощенье
Как из бутона нежного в цветок.
Прелестна своей юностью Наяда
Прекрасна в своей зрелости Венера.
Одна прельщает свежестью нарядов
Другая смелой мудростью и телом.
У женщины нет возраста с рожденья
Чем старше, тем таинственней она
И ярче краски страсти вдохновенной
Как дерзкий вкус у редкого вина.
У женщины нет возраста с рожденья
Вселенской красоте не мыслим срок.
Царят над миром с правом исключенья
Красавицы , держа весь мир у ног!http://www.playcast.ru/view/2134606/0e853b6100fe21579bb80dc62369da01c0d23b1fpl&matureAgree=1
Նվիրում եմ որդուս՝ԳԵՂԱՄԻՆ…
Որդի՛ս արդեն մեծացել,դարձելես հասուն,
Առնակա՛ն ու գեղեցիկ,նույնիսկ՝իմաստուն…
Քո պահվածքով յուրովի,երբեմն այնպես
Ինձ հուզում ես և այդժամ՝ շատ հպա՛րտ եմ ես…
Դու բարի ես և խոհեմ՝շրջապատիդ մեջ,
Միշտ ծիծաղ ու ժպիտ ես պարգևում անշեջ:
Քեզ սիրում են ու հարգում՝մարդիկ ամե՛ն տեղ,
Դու՛ իմ հոգու պարծանքն ես,որդի՛ս իմ զորեղ…
Կյանքի ճամփա ես մտել՝խորհուրդս լսի՛ր,
Կյա՛նքն այս շախմատ է ասես՝զգույ՛շ դու եղի՛ր…
Նույնիսկ ՝ եթե այդ խաղից
...ЕщёՆվիրում եմ որդուս՝ԳԵՂԱՄԻՆ…
Որդի՛ս արդեն մեծացել,դարձելես հասուն,
Առնակա՛ն ու գեղեցիկ,նույնիսկ՝իմաստուն…
Քո պահվածքով յուրովի,երբեմն այնպես
Ինձ հուզում ես և այդժամ՝ շատ հպա՛րտ եմ ես…
Դու բարի ես և խոհեմ՝շրջապատիդ մեջ,
Միշտ ծիծաղ ու ժպիտ ես պարգևում անշեջ:
Քեզ սիրում են ու հարգում՝մարդիկ ամե՛ն տեղ,
Դու՛ իմ հոգու պարծանքն ես,որդի՛ս իմ զորեղ…
Կյանքի ճամփա ես մտել՝խորհուրդս լսի՛ր,
Կյա՛նքն այս շախմատ է ասես՝զգույ՛շ դու եղի՛ր…
Նույնիսկ ՝ եթե այդ խաղից գլուխ չհանես,
Մեկ է տղա՛ս,դու ինքդ կյանքն այս լա՛վ գիտես:
Հայրդ է քեզ միշտ ասում՝ խոհեմ դու եղի՛ր,
Եվ ինչ քայլ էլ որ անես՝ առաջ մտածիր…
-Այո՛, տղաս ,այդպես է միշտ էլ այս կյանքում,
Մենք ծնողի խոսքով ենք առաջ ընթանում…
Մնա ՛այդպես միշտ բարի՛,կամեցո՛ղ ու հե՛զ,
Եվ Արարիչն աշխարհի՝ վերևից անտես,
Ճակատագրի գրքում կպատգամի քեզ,
Որ այս կյանքում դու միայն առա՛ջ ընթանաս,
Ու չշեղվե՛ս քո ճամփից, ո՛վ էլ որ դառնաս…
ՀԵՂԻՆԱԿ ԳԱՅԱՆԵ ԵԴՈՅԱՆ
Уххаки hиацац ем Гай джан, ты просто умница....
Мерси шат....згацвац ем гнаатакани ев джерм хоскери амар Анаит джан
Մութ գիշերային պա՛ղ լռության մեջ,
Ես ու իմ սիրտն ենք մենակ մնացել…
Եվ այդ խորհրդավոր լռության ներքո,
Ես իր զարկերն եմ անվերջ զգացել…
Սիրտ իմ դու միակ ի՛մ սփոփանք, ի՛մ հույս,
Դու ես հասկանում ցավն իմ տարակույս,
Իսկ ես՝ քո գերին, քեզ եմ ենթարկվում,
ՈՒ քո խորհրդով առաջ ընթանում… ՀԵՂԻՆԱԿ ԳԱՅԱՆԵ ԵԴՈՅԱՆ
Инч лав ер Гаян джан
Мерси кахцрсссс
Ես հա՛յ եմ, հա՛յ եմ, և զուտ՝ հայկակա՜ն եմ…
Հայկակա՛ն է անու՜նս,
Հայկակա՛ն՝ազգանու՜նս,
Հայրենի՛քս ու տու՛նս…հայկակա՛ն են, այո՛,
Թեկուզ և օտա՛ր եմ,
Բայց ե՛ս ՝ պանդուխտ հա՛յ եմ…
Երազնե՜րս, իղձե՜րս՝հայկակա՛ն են ,այո՛,
Հայկակա՛ն են՝ երգե՜րս,
Հայկակա՛ն են՝ վերքե՜րս ,
Տառապա՜նքս ու վշտե՜րս ՝ հայկակա՛ն են , այո՛...
Հայկակա՛ն է նայվածքս,
Հայկակա՛ն է քայլվածքս,
Հոգի՛ս ու մտքե՛րս հայկական են ,այո՛,</b
...ЕщёԵս հա՛յ եմ, հա՛յ եմ, և զուտ՝ հայկակա՜ն եմ…
Հայկակա՛ն է անու՜նս,
Հայկակա՛ն՝ազգանու՜նս,
Հայրենի՛քս ու տու՛նս…հայկակա՛ն են, այո՛,
Թեկուզ և օտա՛ր եմ,
Բայց ե՛ս ՝ պանդուխտ հա՛յ եմ…
Երազնե՜րս, իղձե՜րս՝հայկակա՛ն են ,այո՛,
Հայկակա՛ն են՝ երգե՜րս,
Հայկակա՛ն են՝ վերքե՜րս ,
Տառապա՜նքս ու վշտե՜րս ՝ հայկակա՛ն են , այո՛...
Հայկակա՛ն է նայվածքս,
Հայկակա՛ն է քայլվածքս,
Հոգի՛ս ու մտքե՛րս հայկական են ,այո՛,
Հայկակա՛ն է ծիծաղս,
Արցունքնե՛րս ու լա՛ցս,
Բառե՜րս , խոսքե՜րս, նույնիսկ՝ ՝կատակնե՜րս ՝ հայկակա՛ն են, այո՛…
Հայկակա՛ն է վեհությու՜նս,
Ամբողջ իմ էությու՜նս,
Սե՜րս, կարոտնե՜րս,հուշե՜րս, խոհե՜րս՝ հայկակա՛ն են ,այո՛…
Չէ՞ որ ես հա՛յ եմ, ուրե՛մն ՝ հայկակա՜ն եմ.
Հոգով ու սրտով, վարքով ու բարքով,
Իմ խոհեմ դարձած՝լուռ անրջանքով,
Ես հա՛յ եմ, հա՛յ եմ և զուտ ՝հայկակա՜ն եմ… ՀԵՂԻՆԱԿ ԳԱՅԱՆԵ ԵԴՈՅԱՆ
Пусть душа, как солнце, миру улыбнётся…
Пусть с улыбки тёплой новый день начнётся..
За то, что ты
http://content.foto.mail.ru/mail/03196021/_animated/i-3675.gifhttp://www.playcast.ru/view/1952089/8141c131d97976d97b1c8c8dad410be3fec54690plХОРОШИЙ ЧЕЛОВЕК
УМЕЕШЬ БЫТЬ КРАСИВОЙ, УМНОЙ, МИЛОЙ,
ЖИВИ КАК МОЖНО БОЛЬШЕ ЛЕТ
И БУДЬ ВСЕГДА, ВЕЗДЕ
СЧАСТЛИВОЙ!!!
Шноракал ем Анна джан за добрые и тёплые слова....спасибо Родная!!!!!!
Взаимно дорогая
ՍԻՐՈ ՎԱՅԵԼՔ
Պատրանք գիշերվա՝ մի սիրո երթիկ,
Գրված երազից՝ հուշե մի թերթիկ..
Ցնորք աղջկան կամ թե պատանուն
Կրքոտ երազն է տանջահար անում:
...ЕщёԱնուշիկ քաղցը սիրո
ՍԻՐՈ ՎԱՅԵԼՔ
Պատրանք գիշերվա՝ մի սիրո երթիկ,
Գրված երազից՝ հուշե մի թերթիկ..
Ցնորք աղջկան կամ թե պատանուն
Կրքոտ երազն է տանջահար անում:
Անուշիկ քաղցը սիրո վայելքի,
Մի ամբողջ գիշեր կտա ձեզ կրքի:
Սիրո հագուրդը այդ ե՞րբ է լինում,
Ամբողջ մի կյանքն էլ, դեռ քիչ է թվում:
Թող կրծքի՛դ դնի դեմքը իր խոնարհ,
Վարսերը փռի սրտիդ բոցավառ,
Աղջիկն այն լուսե՝ քո երազների,
Որ մի համբույրից կդառնա փերի:
Ու թող խե՛նթ սիրո բուրմունք արձակեն,
Թող վայե՛լք դառնան ու հա՜ր երկարեն,
Ձեր գիշերները՝ կրքով խառնված,
Ու ցերեկները՝ սիրով շաղախված…
ՍՈՆԱ ԱՆՏՈՆՅԱՆ
ԹԱԽԻԾ ԿԱ ԽԱՌՆԱԾ ՄԵՐ ՍԻՐՈ ԵՐԹԻՆ...
ՍՈՆԱ ԱՆՏՈՆՅԱՆ
Իմ թափառ հոգին մոլոր ու լռին,
Այցի էր եկել քո երազներին,
Գգվել քո հոգու մե՜ղմ շոյանքներին,
Ու ականջ դրել սրտիդ զարկերին:
Արթնացա՛վ հոգիդ սիրո կարոտից,
Ու լուռ շշունջով՝ ցնցե՛ց ինձ մեկից,
...ЕщёԹԱԽԻԾ ԿԱ ԽԱՌՆԱԾ ՄԵՐ ՍԻՐՈ ԵՐԹԻՆ...
ՍՈՆԱ ԱՆՏՈՆՅԱՆ
Իմ թափառ հոգին մոլոր ու լռին,
Այցի էր եկել քո երազներին,
Գգվել քո հոգու մե՜ղմ շոյանքներին,
Ու ականջ դրել սրտիդ զարկերին:
Արթնացա՛վ հոգիդ սիրո կարոտից,
Ու լուռ շշունջով՝ ցնցե՛ց ինձ մեկից,
Երա՛զն իմ հուշիկ կամա՜ց արթնացավ,
Սիրո խաբկանքից, թախիծն իմ՝ անցավ:
Սիրո՛վ մերեցիր իմ մի բուռ հոգին,
Ու սիրտս դարձավ սիրո՛վ մոլեգին,
Ինքս էլ չիմացա, ինչպե՞ս պատահեց,
Հոգուս թախիծը, սիրո վերածվեց:Կյանքը հիրավի՝ թե սեր չունենա,
Թախիծը հոգուց ինչպե՞ս վերանա…
Ինչպե՞ս կարող էր, իմ մի բուռ հոգին,
Օթևան դառնալ սիրուդ մոլեգին:
Արի, սիրելի՛ս, քո սիրտը ձուլի՛ր,
Սրտիս զարկերին, ու լո՜ւռ ականջ դիր,
Լսո՞ւմ ես դու մեր սիրո մեղեդին…
Թախիծ կա խառնած մեր սիրո երթին:
Դու այնպե՜ս սիրիր, այնպե՛ս մոլեգին,
Որ նմա՛ն լինի իմ երազներին,</f
...ЕщёԿյանքը հիրավի՝ թե սեր չունենա,
Թախիծը հոգուց ինչպե՞ս վերանա…
Ինչպե՞ս կարող էր, իմ մի բուռ հոգին,
Օթևան դառնալ սիրուդ մոլեգին:
Արի, սիրելի՛ս, քո սիրտը ձուլի՛ր,
Սրտիս զարկերին, ու լո՜ւռ ականջ դիր,
Լսո՞ւմ ես դու մեր սիրո մեղեդին…
Թախիծ կա խառնած մեր սիրո երթին:
Դու այնպե՜ս սիրիր, այնպե՛ս մոլեգին,
Որ նմա՛ն լինի իմ երազներին,
Հուշիկ երազից՝ հոգիս արթնանա,
Ու թախիծն իսպառ՝ թողնի՜ հեռանա:ՍՈՆԱ ԱՆՏՈՆՅԱՆ
Այսօր ես միայն լռել եմ ուզում
Ու ինքս ինձ հետ խորհել եմ ուզում,
Թու'յլ տվեք այսօր ձեզ ոչինչ չասել
Հաճախ լռելը ինքնին արվեստ է:
Այսօր չեմ ուզում բառեր շռայլել
Ոչ էլ փորձում եմ ստել կամ հերքել,
Ես միայն ուզում եմ այսօր համրանալ
Մի պահ հեռանալ ու անհետանալ:
Ուզում եմ քայլել ես այն փողոցով,
Ուր ոչ ոք դեռևս չի փորձել անցնել
Ուզում եմ դառնալ ճերմակ ուրվական
Ու ինքս ինձնով մի պահ քարանալ:
Ես այսօր լու'ռ եմ, լու~ռ եմ քարի պես,
Ես այսօր սա'ռն եմ, սա~ռն եմ ձյունի պես
Այսօր դուք ինձնից ոչինչ չե'ք լսի
Այսօր դուք ինձ հետ ոչինչ չե'ք հիշի:
Ես այսօր լու'ռ եմ, լու~ռ եմ օդի պես:
АСТХИК ЗАРГАРЯН
ՀՈԻՅՍԻ ՃԱՆԱՊԱՐՀ
Հույսն է լոկ միայն, որ ծնված օրից
Մեզ հետ միասին ճամփա է ընկել,
Եվ դաժան կյանքի վիհերից փախած,
Փորձում է գտնել ուղին իր այնտեղ,
Ուր անգամ անգույն ներկան մեզ կտա
Աղոտ լույսի շող ՝ ու ձեռքին բռնած
Փոքրիկ մի կանթեղ, գալիքի լույսով՝
Կշարժվի առաջ, համառ ու վստահ՝
Հարթելով ուղին իր տառապանքի…</b
...ЕщёՀՈԻՅՍԻ ՃԱՆԱՊԱՐՀ
Հույսն է լոկ միայն, որ ծնված օրից
Մեզ հետ միասին ճամփա է ընկել,
Եվ դաժան կյանքի վիհերից փախած,
Փորձում է գտնել ուղին իր այնտեղ,
Ուր անգամ անգույն ներկան մեզ կտա
Աղոտ լույսի շող ՝ ու ձեռքին բռնած
Փոքրիկ մի կանթեղ, գալիքի լույսով՝
Կշարժվի առաջ, համառ ու վստահ՝
Հարթելով ուղին իր տառապանքի…
Հետևում թողած ցավ ու տրտմություն
Ցրելով քողը մռայլ խավարի,
Կբացի մեր դեմ նոր ճանապարներ,
Դառնությամբ լեցուն գավաթը գինու
Կպարպի մինչ վերջ, ու դուրս կհանի
Մեզ այդ զնդանից մշուշված ու կեղծ… ՀԵՂԻՆԱԿ` ԳԱՅԱՆԵ ԵԴՈՅԱՆ
ԱՇՈՒՆ Է…
Ամպամած է դրսում ու ցուրտ,
Օրն է ասես վաղուց կանգնել,
Բայց արևի փոքրիկ մի շող
Ամպի տակից դուրս է փախել…
Նրա աղոտ լույսից սակայն
<p sacgFFFFFFc333333...ЕщёԱՇՈՒՆ Է…
Ամպամած է դրսում ու ցուրտ,
Օրն է ասես վաղուց կանգնել,
Բայց արևի փոքրիկ մի շող
Ամպի տակից դուրս է փախել…
Նրա աղոտ լույսից սակայն
Ամեն անկյուն ու ամեն բան
Ավելի է գունեղ դարձել…
Եվ աշնան բույրն ամենուրեք
Իր թևերն է լուռ տարածել…
Բակում քամին է խաղ անում,
Մերթ սուլում է , մերթ՝ հանդարտվում,
Մերթ ՝ զայրանում ու հավաքում,
Տերևներն է երկինք հանում…
Հետո ասես՝ փոշմանում է,
Եվ հոգատար, բարի մոր պես՝
Հեզիկ -նազիկ ՝ շորորալով,
Օրորում է նրանց օդում,
Ապա հանդարտ ու նրբորեն
Նա գույնզգույն տերևներին՝
Մեկիկ -մեկիկ վայր է բերում,
ՈՒ սաղարթով հողը ծածկում…
Եվ լսվում է ամեն շարժում,
Ամեն սոսափ ու շշնջյուն,
Անհագ վայելք ու բերկրանք է
Ակամայից հոգիդ պատում…
ՀԵՂԻՆԱԿ ԳԱՅԱՆԵ ԵԴՈՅԱՆ
мерси
ԳԻՇԵՐ Է…
ՈՒշ գիշեր է, աստղերն անմար
Այնքան վառ են փայլատակում,
Գիշերային մութը խավար՝
Իրենց պայծառ լույսով պատում…
Անմար աստղերն երկնքում ջինջ
Նավարկու՛մ են՝ ասես խաղում,
Իրենց անհայտ հեռուներից
Նրանք մեզ են անվերջ նայում…
Սիրու՛մ եմ ես գիշերը մութ՝
Իր տարերքով երազային,
Եվ հմայված այս տեսիլքով,</
...ЕщёԳԻՇԵՐ Է…
ՈՒշ գիշեր է, աստղերն անմար
Այնքան վառ են փայլատակում,
Գիշերային մութը խավար՝
Իրենց պայծառ լույսով պատում…
Անմար աստղերն երկնքում ջինջ
Նավարկու՛մ են՝ ասես խաղում,
Իրենց անհայտ հեռուներից
Նրանք մեզ են անվերջ նայում…
Սիրու՛մ եմ ես գիշերը մութ՝
Իր տարերքով երազային,
Եվ հմայված այս տեսիլքով,
Հետևում եմ այդ խենթ խաղին…
Ասես՝ ինչ որ գաղտնի մի ձայն
Կանչում է մեղմ ու շշնջում.
-Սա հեքիա՜թ է, հեքիա՜թ անդարձ,
Որտեղ նույնիսկ րոպեներն են անէանում՝
Կախարդական մութ գիշերվա աղջամուղջում…
ՀԵՂԻՆԱԿ ԳԱՅԱՆԵ ԵԴՈՅԱՆ
Чужая женщина – загадка для мужчины…
...ЕщёЕё так хочется…скорее разгадать…
Ей всё к лицу, включая мелкие морщины.
В ней всё прекрасно, не прибавить, не отнять…
Чужая женщина подарит вам улыбку,
А может просто равнодушный едкий взгляд…
Но не расскажет о своих былых ошибках
И не оставит вам своих координат…
И вы опять её проводите при встрече
Глазами полными печали и огня…
Опять не ваш она собой украсит вечер…
И вы прошепчете: «Она не для меня…»
Чужая женщина – вулкан, что тихо дремлет…
Вот только нет её прекрасней и милей.
Но если жить мечтами сердце не приемлет,
Рискните сделать эту женщину своей…
И будут те же бигуди, халат в горошек,
Обиды горькие, упрёки, суета…
Есть в каждой женщине повадки диких кошек,
Но тяжело найти достойного кота…
При первой встрече все чужие, однозначно,
Но вы же выбрали одну из них – навек…
И кто-то скажет, что ошибся...неудачно,
Но всё ведь проще – так устроен человек…
Недосягаемое часто привлекает…
Там нет проблем и не достал совместный быт,
Чужая женщина – загадка для мужчины…
Её так хочется…скорее разгадать…
Ей всё к лицу, включая мелкие морщины.
В ней всё прекрасно, не прибавить, не отнять…
Чужая женщина подарит вам улыбку,
А может просто равнодушный едкий взгляд…
Но не расскажет о своих былых ошибках
И не оставит вам своих координат…
И вы опять её проводите при встрече
Глазами полными печали и огня…
Опять не ваш она собой украсит вечер…
И вы прошепчете: «Она не для меня…»
Чужая женщина – вулкан, что тихо дремлет…
Вот только нет её прекрасней и милей.
Но если жить мечтами сердце не приемлет,
Рискните сделать эту женщину своей…
И будут те же бигуди, халат в горошек,
Обиды горькие, упрёки, суета…
Есть в каждой женщине повадки диких кошек,
Но тяжело найти достойного кота…
При первой встрече все чужие, однозначно,
Но вы же выбрали одну из них – навек…
И кто-то скажет, что ошибся...неудачно,
Но всё ведь проще – так устроен человек…
Недосягаемое часто привлекает…
Там нет проблем и не достал совместный быт,
Ведь даже сладкое порой надоедает…
И первой встречи вкус малиновый забыт…
Но ваша женщина – такая же чужая
Для тех мужчин, что на пути её стают…
Она для вас живёт, детишек вам рожает
И создаёт в семье порядок и уют…
И на неё, поверьте, смотрят также точно,
И у неё такой же безупречный вид…
Но вы когда-нибудь, от сна проснувшись ночью,
Поймёте, ваше счастье с вами рядом спит…
Чужая женщина останется чужою…
Важней свою не потерять, а удержать…
Когда вас любят чистой искренней душою,
Наверно, глупо за чужими вслед бежать…
Ирина Самарина
ՀԵՂԻՆԱԿ ԷԴՎԱՐԴ ԱԼԵՔՍԱՆՅԱՆ
Աշուն
Տերեվաթա՜փ: Ոսկեշող անձրեվ՜: Տերեվները մեղմ շրշյունով հրաժեշտ են տալիս մեզ՝ ինձ ու քեզ, ու թախծոտ աչքերիդ մեջ արցունքի կաթիլ է դառնում մարվող արեվի դեղնած վերջնալույսը: Կտեսնե՞ս էլ ինձ: Կտեսնե՞մ քեզ նորից:
Իմ անցած օրերի վրա սիրահար հուշե՜ր, դուք էլ այսօրվա պես աշուն եք հագել, սակայն անմոռա՜ց, ինչ-որ տեղ անգին...
Ես հիշում եմ, հիշում եմ քեզ, ի՛մ նրբիրան ոսկեծամ աղջիկ:
Օրը նորից է մոտենում իր ավարտին: Կարմրաշեկ արեվը ձուլվում է լեռնապարին, ու շուջս ամեն ինչ դեղին է:
1977թ. զորակոչ
ՀԵՂԻՆԱԿԱՅԻՆ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԸ
ՊԱՇՏՊԱՆՎԱԾ ԵՆ
Կյանքն անցնում է, չես հասկանում,
Ինչ ես տեսել, ինչ է սպասվում,
Չես էլ հասցնում աչքդ թարթես,
Մեկ էլ կյանքի կես ճամփին ես.
Նեղություն է վրադ գալիս,
Մտքերդ հանգիստ չեն տալիս,
Կիսատ գործեր դեռ շատ ունես,
Ու չգիտես , ոնց ավարտես,
Հասկանում ես ,որ չես ապրել,
<p sc...ЕщёԿյանքն անցնում է, չես հասկանում,
Ինչ ես տեսել, ինչ է սպասվում,
Չես էլ հասցնում աչքդ թարթես,
Մեկ էլ կյանքի կես ճամփին ես.
Նեղություն է վրադ գալիս,
Մտքերդ հանգիստ չեն տալիս,
Կիսատ գործեր դեռ շատ ունես,
Ու չգիտես , ոնց ավարտես,
Հասկանում ես ,որ չես ապրել,
Քանի գործդ չես ավարտել…
Բայց ինչքա՞ն ես քեզ տանջելու.
Հետդ ոչինչ չես տանելու…
Հեղ. Ջեմմա Սեդրակյան