Предыдущая публикация
Ապրել ապրիլին…
Հաջողվեց դեռևս տասնհինգ թվին:
Վերքերի վրա դարման դնելով,
Ցավն այդ մեր հոգում հավետ պահելով,
Հասանք հաջորդ դար տասնվեց թվին:
Նորից ապրիլին…
Հանգիստ չէր տալիս ոսոխը մեր հին,
Ուզում էր տիրել մեր արդար հողին`
Փորձելով վերջ տալ հայի տեսակին:
Ձախողվեց կրկին…
Հայը ինչպես միշտ իրենը ասաց,
Այն էլ ցավալի:
Զգացինք նաև մենք մի ցավ դառնալի:
Նորից ապրիլը իր սև գործն արեց,
Ամիսն այդ դաժան արյունով ներկվեց:
Բայց ստիպեց ապրենք,ստիպեց արարենք,
Ստիպեց ազգովի մենք համախմբվենք:
Ապրել ապրիլին կնշանակի,
Որ հայը միշտ իր դերում կլինի`
Հավետ հաղթողի:
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев