Нигез ташы...

Җомга иртәсе хәерле булсын, дусларым! Шушы изге көн үзегезгә һәм якыннарыгызга саулык-сәламәтлек, күңел тынычлыгы, мул табыннар, дөньялар иминлеге алып килсен. Аллаһ Раббыбыз һәрберебезгә дә иман байлыгы, ике дөнья рәхәтен һәм чиксез мәрхәмәтен бирсен

Беләм дә бит, өйнең буш икәнен, Тик барыбер шунда ашыгам. Элеккедәй әни көтә төсле, Әниле йортымны сагынам. Өметләнеп карыйм тәрзәләргә Әни күрер дип минең кайтканны. Әз генә дә селкенми пәрдәләр Йортка керәм ачып капканы. Әнинең эзләре югалганнар Сукмакларны үлән каплагач. Исәнмесез, - дип кычкырдым әрнеп Беркеше дә каршы чыкмагач. Җилгә өзелеп яфрак кына төште Учларыма сәләмләп мине. Ничек күнегергә бу тынлыкка, Ничек түзим күрми әнине. Күз яшемне тыеп өйгә керәм Бозмаска тырышып тынлыкны. Яралы йөрәккәем сызлана Күтәрәлми әни юклыкны. Идән такталары баскан саен Шыгырдыйлар мине юатып. Басалмыйм шул инде әрнүемне Газиз әниемне югалтып. Шәүлә булып күренс

ҖЫЛЫ КӨТӘ КҮҢЕЛЕМ .... Йөрәк бит ул гел дә җылы эзли, Кешеләрдән көтә җылылык. Ягымлылык, якты чырай күрсәң, Күңелләрең кала җылынып. Кышлар буе яз җылысын көтә, Иртән кояш күрсә, куана. Назлы җилләр чәчтән сыйпап үтсә, Йөзләреңдә шатлык уяна. Ләкин менә бүген күңелләргә Җитеп бетми әле җылылык. Яз күрмәдек, ахры җәйләрне дә Күрмәбездер кебек тоелып. Барысы да Ходай кулында шул, Язлары да, җәйләр, көзләре. Чын кунелдэн әгәр сорый калсак, Ишетер ул ихлас сүзләрне. Бирче, Раббым җылы, аяз көннәр, Сип җиханга кояш нурларын. Күмелсеннәр матур чәчкәләргә, Болыннарың, урман, кырларың! Рәхмәт әйтеп күккә багармын да, Кул изәрмен кысып күземне. Күңелләрем бииик тә җ

Дочери... Ты держишь мою руку. А я держу твою. Я ловлю тебя, чтобы ты не упала. А иногда ты ловишь меня, — ты улыбаешься и это дает мне силы выстоять и не упасть, даже если за миг до этого я чувствовала, что морально умираю. Я знаю, что не сумею защитить тебя от всего. Однажды наступит момент, когда я не сумею тебя поймать. Ты будешь совершать ошибки. Но я всегда буду рядом. И покажу тебе, что ты не одна. Я поддержу тебя, чтобы ни случилось. Я всегда буду на твоей стороне и всегда буду тобой гордиться. Я буду смеяться с тобой и плакать с тобой. Твое счастье мы удвоим, а огорчения разделим на двоих. Я буду греть тебя теплом своего сердца и светом своей души, чтобы высушить тво

Әти. Миңа дүрт яшь иде. Әти алдыма чүгәләп, ике кулымнан тотты да, битемнән үбеп алды. -Сау бул, улым... Аннан чемоданын алды, аз гына әнигә карап торды да чыгып та китте.Әни, ул чыгып киткәч кенә ике учы белән йөзен каплап, өстәл өстенә иелде. Мин урындык куеп тәрәзгә мендем.Тәрәзәне ачып,әтигә кул болгыйсым килде. Әни шунда"егыласың"- кычкырып җибәрде. Ә мин, әти подъезд алдында басып торадыр, елмаеп кул болгыйдыр дип уйладым. Тик ул ашыга-ашыга тукталышка таба атлый иде. Гомерлеккә күз алдымда аның ябык кулбашы,яңгырдан чылана барган ак күлмәге генә калды. Көн дә көттем мин аны. Сагындым. Ул бер генә тапкыр да килмәде.Аның турында сорасам әни мине кычкырып тирги башлый иде.Миңа аның тур