Արյունով գրվեց բախտը մեր ազգի,Արյուն հեղեղեց երկիրը հայի Գետեր հոսեցին հայի արյունով,Գետեր լցվեցին անմեղ զոհերով Երկինքը պատեց սեվ-սեվ ամպերով:Չարացած թուրքը արյունն աչքերին ՈՒզեց վերջը տա մեր մի բուռ ազգի:Այրեց շատ տներ, եկեղեցիներ Մորթեց անխնա մատղաշ մանուկներ:Ջահել ու ահել սրի քաշվեցին ՈՒ շատ-շատերը ողջ-ողջ թաղվեցին:Հարս ու աղջիկներ բռնաբարվեցին Դեռ չծնվածին մանուկին,Իր մոր փորում թաղեցին: Այս էր սեվ բախտը մեր մի բուռ ազգի,1915 թականին: Փրկվեց հայը, չանհետացավ,ՈՒ նորից աճեց Թվով բազմացավ,ՈՒ իր պապերի հողին տիրացավ:
Нет комментариев