Вақте ки имоми замон зуҳур мекунад, чӣ корҳое анҷом медиҳад?

☞ имоми замон аз 1000 нафар 999 нафарро мекушад!
["Биҳор-ул анвор" ҷ. 29, саҳ. 56]
☞ аввалин коре, ки маҳдӣ (имоми замон) мекунад, ин аст, ки Абубакру Умар разияллоҳу ъанҳуморо зинда намуда, онҳоро ба нахл овезон мекунад ва ҳар рӯз ҳазор мартаба онҳоро азоб медиҳад ва мекушад. Насси ривоят:
"ﻣﻬﺪﯼ ﻳُﺤﻴﻲ ﺃﺑﺎ ﺑﻜﺮ ﻭﻋﻤﺮ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻋﻨﻬﻤﺎ , ﺛﻢَّ ﻳﺼﻠﺒﻬﻤﺎ ﻋﻠﻰ ﺟﺬﻉ ﻧﺨﻠﺔ , ﻭﻳﻘﺘﻠﻬﻤﺎ ﻛﻞَّ ﻳﻮﻡ ﺃﻟﻒ ﻗﺘﻠﺔ"
["Ийқоз мин-ал ҳаҷъа" - и Ҳурри Ъомулӣ, саҳ. 287]
☞ Маҷлисӣ мегӯяд: "Вақте Маҳдӣ омад, Ъоиша разияллоҳу ъанҳоро зинда мекунад ва ба ӯ ҳад мезанад".
["Ҳаққ-ул яқин" - и Маҷлисӣ, саҳ. 347]
☞ Маҷлисӣ ривоят мекунад, ки Маҳдияшон вақте зуҳур кард, масҷид-ул ҳаром ва масҷиди паёмбарро вайрон карда дубора месозад:
‏"ﻋﻦ ﺃﺑﻲ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻗﺎﻝ : ﺍﻟﻘﺎﺋﻢ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻳﻬﺪﻡُ ﺍﻟﻤﺴﺠﺪ ﺍﻟﺤﺮﺍﻡ , ﺣﺘﻰ ﻳﺮﺩَّﻩ ﺇﻟﻰ ﺃﺳﺎﺳﻪ , ﻭﻣﺴﺠﺪ ﺍﻟﺮﺳﻮﻝ ﺇﻟﻰ ﺃﺳﺎﺳﻪ"
["Биҳор-ул анвор" ҷ. 52 саҳ. 338, "Китоб-ул ғайба" - и Тӯсӣ саҳ. 282 ва 472]
☞ имоми замон қотили арабҳо аст, ҳамон тавре ки имоми Содиқ (ин дурӯғе аст, ки ба имом Содиқ раҳимаҳуллоҳ нисбат медиҳанд) мегӯяд: "Байни мо ва араб фақат забҳ (каллабурӣ) боқӣ мемонад."
["Биҳор-ул анвор" ҷ. 52 саҳ. 349, "Ал-ғайба" - и Нӯъмонӣ саҳ. 155]
☞ "ҳазрати" Маҳдӣ (ъаҷҷ) шиками занони ҳомиларо чок мекунад(!!!)
[ "Биҳор-ул анвор" ҷ. 52 389]
☞ имоми замон ҳар касеро, ки ба бистсолагӣ расида вале аҳкоми динро ёд нагирифта бошад, мекушад!
["Биҳор-ул анвор" ҷ. 52 саҳ. 382]
☞ имоми замон тавбаро қабул намекунад!
["Биҳор-ул анвор" ҷ. 52 саҳ. 353]
☞ байни имоми замон ва араб (!!!) танҳо шамшер ҳоким аст!
["Биҳор-ул анвор" ҷ. 52 саҳ. 349]
☞ Маҳдӣ шаш ҳазор нафарро аз Қурайш ва ғуломони онҳоро дастбаста гардан мезанад (!!!)
["Биҳор -ул анвор" ҷ. 52 саҳ. 349]
☞ "ҳазрати" Маҳдӣ ҳафтод қабилаи арабро қатли ом мекунад (!!! коре, ки Шарон орзу карда ҳам наметавонист)
[ "Биҳор -ул анвор" ҷ. 52 саҳ. 333]
☞ имоми замон ҳамаро бо зӯр водор ба ислом овардан мекунад ва ҳар каси ислом наёвардаро гардан мезанад.
[ "Биҳор -ул анвор" ҷ. 52 саҳ. 340]
☞ Аз имом Козим нақл шудааст, ки ӯ (имоми замон) дар шарқу ғарби олам ҳар касеро, ки мусалмон нашуд, мекушад.
["Биҳор -ул анвор" ҷ. 52 саҳ. 340]
☞ Аз имом Содиқ нақл шудааст, ки барои қиёми қоим (имоми замон) ъаҷала (шитоб) накунед, ки кори ӯ ҷуз шамшеру марг (!!!) нест ва ӯ зери сояи шамшер ҳукумат мекунад!
["Биҳор -ул анвор" ҷ. 52 саҳ. 354]
☞ имоми аср дувоздаҳ ҳазор либоси ҷангӣ ва силоҳи ҷангиро байни дувоздаҳ ҳазор нафар ёрони худ тавзеъ мекунад ва ба онон мегӯяд: "Ҳар кас ин либосро надошт, бикушед!"
["Биҳор -ул анвор" ҷ. 52 саҳ. 377]
☞ Ӯ (ъаҷҷ.) он қадар мардумро мекушад, ки мардум мегӯянд: "Маҳдӣ аз оли Муҳаммад ﷺ нест, вагарна ба мардум раҳм мекард."
["Биҳор -ул анвор" ҷ. 52 саҳ. 354]
☞ имоми замон чун қассоб, ки гӯсфандро мекушад, мардумро мекушад!
["Биҳор -ул анвор" ҷ. 52 саҳ. 357]
☞ имоми замон фирориён ва захмиҳоро низ мекушад!
["Биҳор -ул анвор" ҷ. 52 саҳ. 353]
*****************************
Ин буд гӯшае аз ҷиноятҳои "Маҳдӣ" - имоми замони имомиҳо, ё шиаёни дувоздаҳимомӣ!