УНУКА ЭЛА КОНДРА ЧЫТАЕ СА СЦЭНЫ ВЕРШ БАБУЛI "МАЦI" МАЦІ Маці скрутак нясе ў руках, А ў спіну глядзяць аўтаматы. Маці сына нясе на руках, Закрывае ад ворагаў--катаў. На расстрэл іх вядуць праз сяло, - Як схаваць цябе, сынку, ад кулі? Раптам сэрца слязой апякло : - Пры дарозе, сынок, заначуеш... Не заўважыу фашысцкі палач, Маці ціхенька скрутак паклала. І шапнула:"Сыночак, не плач, Хай адна буду я пакарана"! Не замерз! Не скалеў яе сын! Падабрала жанчына пад вечар. Так і жыў на дзве Маці адзін. А ўсе разам і есць Чалавечнасць! Любоу Ляпко
С ДНЁМ ПОБЕДЫ! ВЕТЕРАН В пояс кланяюсь солдату, Кто в огне горел не раз. Друг за друга!Брат за брата! Их сердец святой наказ. С каждым мигом,с каждым часом Их всё меньше на земле, Кто своим живым рассказом Нам доложит о войне. Той далёкой,настояшей, Где один лишь враг-фашизм! Шел солдат на смерть бесстрашно, Обретая героизм! Он то знает вкус победы, Он её в бою ковал. Наши прадеды и деды Ваш бессмертный пьедестал! Любовт Ляпко
ВОЧЫ
Вочы-вочы,мае вочы...
Сэрца ранамі шчыміць .
Бачаць тое,што не хочуць ,
І душа ўздоуж баліць.
Адгрымела,адбалела,
Мой нялітасцівы лёс.
Колькі часу праляцела ,-
Не адбілася ад слёз.
Мяне ранілі, дзяўбалі ,-
Падымалася з руін .
Людзі маскі надзявалі
І чакалі мой спачын.
Хто зайздросціў-сёння ў госці
Смела стукаюцца ў дом.
Вочы-вочы ,вам бы злосці ,
Ды душа заўжды з дабром.
Я шчаслівая пад Богам ,
Мой ахоўнік і мой тыл.
Не ганю людзей з парога ,
Нават тых,хто злодзей быў.
Нехта тут жа запярэчыць:
-Ён твой лёс украў,а ты?...
-Час бяжыць і ён жа лечыць
Ад ўсякай маяты .
Вочы-вочы ,мае вочы ,
Сэрца крышачку баліць,
Сон мне бачыўся прарочы :
Я і жыта ...Трэба жыць.
Нараджаемся ,знікаем...
Памі