«Айтинг: «Менга ваҳий қилинган Қуръонда ейдиган

киши учун ҳаром қилинган нарсани кўрмаяпман.
Магар ўлакса ё тўкилган қон, ёки тўнғиз гўшти бўлса
—чунки у ҳаромдир,— ёхуд Аллоҳдан ўзга учун
аталган фосиқлик бўлса (ҳаромдир) » (Анъом: 145).